เจาะเวลา ตอนที่ 1

### ตอนที่ 1 ###

อาการปวดหนึบที่ขมับยังไม่จางไป ในโสตประสาทยังมีเสียงดังวี้ดๆ ค้างอยู่ ถึงแม้ว่าสุทธาจะเชี่ยวชาญมากแค่ไหน เดินทางด้วยวิธีนี้มามากมายหลายร้อยครั้งแค่ไหน แต่อาการตกค้างเมื่อถึงปลายทางแบบนี้ก็ยังเกาะติดเขาเหมือนเงาประจำร่าง สุทธาทรุดกายลงนั่งปรับสติอารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง เสียงสัญญาณอะไรบางอย่างดังพอได้ยินจากข้างกาย สุทธาจึงยกข้อมือซ้ายขึ้นดูนาฬิกาที่ผูกติดข้อมือเรือนนั้น แสงจากจอส่งแสงสีฟ้าเรืองๆ มันก็น่าจะเหมือนนาฬิกาดิจิตอลทั่วๆไปหากมองผ่านๆก็คงไม่รู้อะไรนอกจากจะเห็นว่ามันใหญ่กว่านาฬิกาทั่วๆไปอยู่ซักพอสมควร และก็ไอ้เจ้านาฬิกาเวรตะไลนี่แหละที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ที่นี่
สุทธาใช้มือขวากดนิ้วส่งลงไปบนหน้าปัทม์ หรือหน้าจอของมันอย่างรำคาญ เสียงนั้นเงียบลงพร้อมๆกับไฟสีฟ้าเรืองบนหน้าจอนั้นก็ค่อยๆหรี่ลงไปด้วย "เออๆๆๆ....รู้แล้วน่ารำคาญชิบ..."เสียงสบถพึมพำเบาๆหลุดจากปากที่แห้งซีดนั้น ชั่วขณะหนึ่งที่สุทธานั่งคิดถึงสิ่งที่จะต้องทำต่อไปอยู่นั้น อาการสั่นเตือนเบาๆที่ข้อมือซ้ายทำให้สุทธาต้องยกมันขึ้นมาดูอีกครั้ง บนหน้าจอปรากฏสัญญลักษณ์ที่แสดงให้ทราบว่ามีข้อความอะไรบางอย่างรอให้เขาเปิดอ่านอยู่ สุทธากดนิ้วลงไปบนหน้าจอนาฬิกานั้นอีกครั้งแต่คราวนี้เขากดปุ่มที่อยู่ด้านข้างทางขวาของตัวเรือนมันด้วย ขอบทั้งสี่ด้านของตัวเรือนยืดขยายออกมาทั้งสี่ด้านพร้อมๆกันในแนวระดับเดียวกับพื้นผิวหน้าจอ เสียงตื๊ดสั้นๆดังครั้งหนึ่งเมื่อมันหยุดทำงาน บัดนี้นาฬิกาบนข้อมือของสุทธากลับกลายเป็นจออะไรซักอย่างที่มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมตรงกลางจอปรากฏคำว่า Ready? กระพริบอยู่สุทธาเหลียวซ้ายแลขวา ยันกายลุกขึ้น ถอยกายช้าๆเข้าไปในส่วนลึกของช่องทางที่เป็นลักษณะของตรอกซอยนั้น ใช้นิ้วจิ้มลงไปบนหน้าจอนาฬิกาอีกครั้งตรงคำว่า Ready? ที่กระพริบ แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สุทธาจุ๊ปากจิ๊กจั๊กด้วยความรำคาญ สบถพึมพำเบาๆแล้วจึงแซะนิ้วลงไปที่ขอบข้างของตัวเรือนกดอีกปุ่มหนึ่งลงไป ครั้งนี้ที่ด้านบนของตัวเรือนปรากฏเสาเล็กๆต้นหนึ่งยืดยาวออกมาเหมือนเสาอากาศ เมื่อมันโผล่พ้นขอบหน้าจอที่เป็นส่วนขยาย สุทธาก็รีบคีบดึงมันจนหลุดพ้นตัวเรือนออกมา แล้วคีบจับมันเหมือนปากกาจิ้มปลายของมันลงไปบนตัวอักษรที่กระพริบนั้น ส่วนยืดขยายทั้งสี่ด้านปรากฏแสงเรืองเป็นสีเดียวกันกับบริเวณหน้าจอหลักตรงกลางเรือน พร้อมทั้งปรากฏตัวอักษรขึ้นมาอีกหลายบรรทัด บ่งบอกถึงภารกิจที่ต้องกระทำ ชื่อบุคคลต่างๆพร้อมรูปถ่าย หน้าที่ของอุปกณ์ต่างที่มีติดตัวมาให้ สุทธากวาดสายตาอย่างรวดเร็วผ่านไปบนตัวอักษรทั้งหลายนั้น แล้วจิ้มลงไปบนชื่อซึ่งมีสีของตัวอักษรแตกต่างไปจากตัวอักษรพื้นฐานทั่วๆไป สุทธาเบะปากอย่างเอือมระอา และมุมปากปรากฏรอยยิ้มเหยียดหยันชนิดหนึ่งขึ้น หวนนึกถึงสิ่งที่กำลังทำหรือจะเรียกว่ากำลังจะทำน่าจะถูกต้องกว่าเมื่อไม่เกินครึ่งชั่วโมงมานี้
ในห้องนอนบนคอนโดสูงระฟ้า คาโอรุ อาคาซาว่า เจ้าหน้าที่ข้อมูลด้านเทคนิคผู้ซึ่งเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่น มาประจำในประเทศไทยได้ยังไม่ถึงสามสัปดาห์ กำลังแสดงความร้อนแรงของเธอโดยการจับสุทธาเปลื้องเสื้อผ้าทั้งของเธอและเขาในขณะที่ปากและลิ้นของทั้งคู่ยังประกบติดสอดพัวพันกันอยู่ โดยสุทธาตกเป็นฝ่ายตั้งรับอย่างจงใจ คาโอรุดันร่างของสุทธาให้เอนหงายลงไปบนที่นอนหนานุ่มใช้หน้าอกที่ยังหุ้มบราอย่างหมิ่นเหม่นั้นอัดดันแผงอกของเขา มือของเจ้าหน้าที่ข้อมูลเทคนิคจากแดนอาทิตย์อุทัยควักควานลงสำรวจเหมือนล้วงหาข้อมูลจากแหล่งข้อมูลอย่างหนุ่มจากแดนขวานทอง ท่อนขาที่เปลือยเปล่าของสุทธาสัมผัสได้กับอะไรบางอย่างที่ไม่สากไม่นุ่ม สัมผัสและเกลี่ยผ่านไปมาที่บริเวณท่อนขาของเขา "โอวให้ตายเถอะ คาโอรุ เธอไม่มีแพนดี้ เธอถอดมันออกตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย" สุทธรำพึงในใจ และเด่นชัดยิ่งขึ้นเมื่อคาโอรุกางขาคล่อมทับท่อนขาข้างหนึ่งของเขาไว้เนื้อต่อเนื้อสัมผัสกันอย่างตรงๆ เธอโยกแอ่นบดเบียดร่องกลางหว่างขาใส่ลงบนท่อนขาของเขา เมือก-ลื่นที่ถูกขับออกมาตามธรรมชาติจากร่องหลืบบัดนี้ยางเมือกนั้นถูกเกลี่ยละเลงลงบนต้นขาของสุทธา เริ่มจากชื้นๆเป็นเปียกเยิ้มมากขึ้น สองมือของสาวยุ่นโอบประคองกำนวดลงไปบนท่อนลำแข็งโชนของหนุ่มไทย สายตาปรือเยิ้มด้วยอารมณ์ สว่างจ้าเป็นประกายชนิดหนึ่งสั้นๆ เมื่อเธอสัมผัสกับขนาดและความแข็งแกร่งของมัน คาโอรุเพิ่มแรงบีบเค้นลงบนท่อนลำแกร่งโชนนั้นเหมือนมันเขี้ยว กัดริมฝีปากตาหรี่ปรือลงอีกครั้งแหงนหน้าเริ่ดสองขาวนวลที่กางอ้าคล่อมทับท่อนขาของสุทธาบัดนี้ถูกหนีบหุบแต่ปฏิสัมพันธ์ที่ตามมาคือร่องหลืบที่เปียกเยิ้มนั้นถูกโยกบดบี้เร็วขึ้นถี่ขึ้นและรุนแรงขึ้น สุทธาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆดีดร่างกายท่อนบนขึ้นจากที่นอนนั้นสองแขนคล้องเอวคอดกิ่วของคาโอรุไว้ ซึ่งสาวยุ่นก็ไวใช้ได้เธอยกสองแขนผละจากท่อนลำขึ้นมาคล้องคอสุทธาไว้แล้วยื่นหน้าเข้าหาปากอ้าเผยอส่งลิ้นแลบยาวออกมาก่อน สุทธาเปลี่ยนจากที่ตั้งใจจะจูบปากเธอเม้มริมฝีปากดูดดุนลิ้นของคาโอรุ แล้วจึงส่งลิ้นออกมานอกริมฝีปากตัวเองสะบัดเลียใส่ลิ้นอ่อนนุ่มหอมหวานนั้นทั้งคาโอรุและสุทธาผลัดกันดูดดุนลิ้นอยู่เช่นนี้เอง จากนั้นไม่นานสุทธาก็รู้สึกท่อนขาข้างนั้นของเขาถูกบีบรัดแน่นขึ้นจากขาอ่อนขาวราวหยวกกล้วยนั้น คาโอรุสะบัดหน้าออกผละจากการแลกลิ้นครางอึกๆในลำคอแผ่วๆสองมือของเธอผลักอกสุทธาให้ล้มหงายลงไปบนเตียงหนานุ่มอีกครั้ง อย่างต่อเนื่องจากสองมือที่ผลักอกหนุ่มไทยละไล้ลงอย่างเป็นธรรมชาติจนถึงขอบกางเกงในของสุทธาเธอไม่ต้องออกแรงมากนักก็สามารถรูดกางเกงในของเขาออกไปได้ ความเป็นชายของหนุ่มไทยดีดตัวผลึงประกาศศักดา อย่างถมึงทึง มันตั้งลำโงนเงนเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกปลุกจากการจำศีล สองตาของคาโอรุเบิกค้างเหมือนไม่เชื่อสายตา ก็จะให้เธอเชื่อได้อย่างไรเพราะสุทธาไม่ใช่คนตัวสูงใหญ่อะไรเลย ตรงกันข้ามชายคนนี้ตัวเล็กกว่าเพื่อนชายที่เธอเคยนอนด้วยทั้ง 4-5 คนที่ผ่านมา ซึ่งเพื่อนชายเหล่านั้นที่ว่าใหญ่ที่สุดก็ยังไม่อาจมาทัดเทียมเปรียบเทียบกับหนุ่มไทยผู้นี้ได้เลย และเมื่อไม่กี่อึกใจมานี้สองมือเธอก็ได้สัมผัสกับมันมาแล้วถึงแม้จะนอกร่มผ้าก็เถอะ คาโอรุยังคิดหมิ่นประมาทสุทธาอยู่ว่าที่เธอรู้สึกว่าของเขาใหญ่นั้นเพราะมันมีผ้ารวมอยู่ด้วย โดยไม่ได้คิดว่าเนื้อผ้าของกางเกงในนั้นไม่ได้หนาอะไรมากนักเลย สุทธาผงกหัวขึ้นดูเมื่อผิดสังเกต เขาเห็นคาโอรุนั่งตะลึงตาค้างอยู่ต่อหน้าท่อนลำของเขาสองมือประสานกันอยู่กลางร่องนมอวบขาว เหมือนสักการะอยู่เบื้องหน้าเทพเจ้าฉะนั้น สุทธายันกายขึ้นโน้มตัวเข้าหาคาโอรุ เมื่อนั้นเองเธอจึงช้อนตาขึ้นเหลือบมองเขา
"เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรรึเปล่าคาโอรุ??"
สุทธาถามด้วยอาการซ่อนยิ้มในใบหน้า ด้วยภาษาของเธอเองอย่างชัดเปรี๊ยะราวกับเป็นเจ้าของภาษา
"อะ...มะ..ไม่เป็นไรค่ะ เพียงแต่..."
คาโอรุ ตอบอย่างตกประหม่า ก้มหน้างุดลงมองปลายเท้าของสุทธา แต่เธอก็หักห้ามใจไม่ได้ที่จะเหลือบชำเลืองท่อนเนื้อลำใหญ่ที่ตั้งทะมึนดั่งเสาศิลานั้นอย่างขยาด สุทธาเอื้อมมือไปเสยผมที่เรียบลื่นดุจไหมชั้นดีของคาโอรุที่ตกลงมาปรกหน้าเธอกล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน
"เพียงแต่....เพียงแต่อะไรเหรอคุณคาโอรุ??"
คาโอรุเงยหน้ามอง
"มัน...เอ่อ....มันใหญ่มากเลยนะคะธาคุง"
คาโอรุเรียกชื่อหลังของสุทธาผสมกับคำประจำชาติเธอ สุทธาดึงมือที่ประสานกันนั้นมาไว้ในอุ้งมือของเขายิ้มให้อย่างเป็นกันเอง
"อะไรเหรอคาโอรุจัง อะไรที่ว่าใหญ่น่ะ??"
คาโอรุหน้าแดงเข้มขึ้นเอียงหน้าหลบสายตาของสุทธา
"ก็....เอ่อ...ก็.... ของธาคุงน่ะสิคะ มันใหญ่มากเลยนะรู้มั้ย"
สุทธาได้ที จึงเร่งแย็บรุกไล่สาวยุ่นเข้าไปอีก
"เอ๋??...มันคืออะไรเหรอ บอกผมมาสิครับว่ามันคืออะไร"
คาโอรุยังไม่กล้าที่จะพูดตรงๆเพราะเธอเองนั้นก็ยังไม่ช่ำชองในขณบประเพณีของคนไทยเท่าไหร่นัก เธอเหลือบหางตาขึ้นค้อนให้หนุ่มไทยวงใหญ่
"ก็..แหม...ธาคุงนี่ละก็ รู้อยู่แล้วว่าคาโอรุหมายถึงอะไรยังจะถามอีก"
สุทธาดึงมือเรียวเล็กเข้ามาจับกุมท่อนเนื้อของเขาไว้
"พูดมาสิครับ ผมอยากได้ยินจากสวยๆของคาโอรุจังว่ามันคืออะไร นะคะ...นะ...พูดออกมาเถอะ นะคะ.."
เจอลูกอ้อนหวานๆพะเน้าพะนอของหนุ่มไทยเข้าแบบนี้ สาวยุ่นก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลนฉะนั้น สองมือของเธอโอบกำลำเนื้อท่อนนั้นไว้แน่นขึ้น แต่ยังก้มหน้าส่งเสียงเบาๆออกมา
"พูด....พูดได้เหรอคะธาคุง...."
เธอยังเหนียมอายอยู่ สุทธาเกร็งกล้ามเนื้อที่ก้นกระดกท่อนเนื้อใส่อุ้งมือของคาโอรุ
"ได้สิคะ คนดี ทำไมจะไม่ได้ ไหนเรียกมันให้ผมได้ยินทีสิครับ อะไรของผมเหรอที่คาโอรุจังบอกว่ามันใหญ่น่ะ นะคะ พูดออกมาตรงๆเลยนะคะ"
คาโอรุยังก้มหน้าเงียบอยู่อึดใจหนึ่งเหมือนกับกำลังรวบรวมความกล้าที่จะเปล่งเสียงเรียกนามเฉพาะของอวัยวะของผู้ชายที่ใครก็รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร
"ก็...เอ่อ.....คะ...ควย....ควยไงคะ.....ควยของธาคุงใหญ่มากเลยรู้มั้ยคะ คาโอรุไม่เคยเจอที่ใหญ่อย่างนี้มาก่อนเลย...อืมมม..."
ถ้าแปลออกมาเป็นไทยก็คงจะได้ประโยคประมาณนี้เอง จากแรกๆเพียงแผ่วๆแต่ประโยคหลังๆคำว่าควยถูกเอ่ยชัดเจนขึ้น เมื่อเธอรู้สึกกล้ามากขึ้นและทั้งสองสามคำที่เธอเอ่ยคำว่า ควย ขึ้นมามือของเธอก็จะกำบีบลงไปบนท่อนควยของสุทธาแรงขึ้นเหมือนเป็นการเน้นย้ำให้ชัดเจน สุทธายิ้มออกมาน้อยอย่างผู้มีชัยเล็กๆ
"ไหนเงยหน้าขึ้นสิครับคาโอรุจัง เงยหน้าขึ้น....น่าน....อย่างนั้นแหละเด็กดี เอาหล่ะ ที่นี้ลองพูดอีกครั้งสิครับ"
สุทธาค่อยๆต้อนสาวยุ่นผู้ที่ใครๆก็รู้ดีว่าพวกเธอส่วนใหญ่ร้อนร่านมากในเรื่องบนเตียง มือของคาโอรุที่กำท่อนควยของสุทธาเธอรู้สึกได้ว่าบัดนี้มันเริ่มออกตัวไปบ้างแล้ว คาโอรุกำรูดมันช้าๆอย่างนุ่มนวน พร้อมกับความกล้าที่เพิ่มขึ้น
"ควยไงคะธาคุง ควยของธาคุงใหญ่มากเลยนะคะ ตั้งแต่คาโอรุโดนเย็ดมายังไม่เคยเจอควยใครใหญ่เท่านี้มาก่อนเลย จริงๆนะคะธาคุง ถ้ามันใหญ่ขนาดนี้แล้วหะ....เอ่อ....หะ....."
คาโอรุเม้มปากนิดหนึ่งเมื่อเธอกำลังจะหลุดคำนั้นออกมา แต่เมื่อคิดดูแล้วเธอรู้สึกว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วพูดไปเลยก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องอึกอัด
"เอ่อ....หี........หีของคาโอรุไม่ไม่ฉีกจนกลวงไปเลยหรือคะธาคุง ถ้าคาโอรุโดนควยคุณเย็ดเข้าไป..."
สุทธานั่งมองริมฝีปากเรียวงามนั้นเผยออ้าเปล่งคำว่าควยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ ความรู้สึกบอกตัวเอง ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนในโลกหากสวยน่ารักแบบนี้ ลองเอ่ยคำว่าควยออกจากปากละก็เป็นน่าดูทุกรายไปสิน่า และยิ่งตะลึงเมื่อบัญญัติศัพท์ต่างๆเกี่ยวกับทางเพศ ถูกเปล่งออกมาจากปากของสาวสวยจากแดนอาทิตย์อุทัย อีกหลายคำโดยไม่ต้องร้องขอ.......
"อืมมม...มันก็คงไม่ถึงขนาดนั้นมั้งคาโอรุจัง อย่ากลัวไปเลย ว่าแต่ คุณกล้าที่จะลองมั้ยล่ะ?? ถ้าไม่ผมก็ไม่บังคับคุณนะ"
โดนท้าเข้าอย่างนี้สาวยุ่นเองมีหรือจะยอมง่ายๆ แทนคำพูด มือที่สาวควยของสุทธาอยู่เปลี่ยนเป็นรูดหนังควยให้ร่นลงเปิดปลายถอกบานร่าแดงเข้มนั้นแล้วก้มหน้าลงเลียลิ้นไปรอบๆหัวถอกอย่างรวดเร็วแล้วห่อปากดูดปลายควยของสุทธาเสียงดังจ๊วบจ๊าบ มือเธอที่กำโคนควยของหนุ่มไทยก็กระทอกเร่งเร้า สุทธากัดฟันข่มความเสียวที่ปลายควยไว้ เอื้อมมือลงช้อนเต้านมอวบขาวที่แกว่งไกวอยู่นั้นบี้นิ้วขยี้ใส่หัวนมที่ยังแข็งเป็นไตนั้น กดมันจนจมหายไปในป้านรอบหัวนมทั้งสองข้างพร้อมๆกันทั้งยังบี้ไชนิ้วอย่างค่อนข้างจะรุนแรงอยู่บ้าง คาโอรุโนขยี้หัวนมทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งเสียวเธออ้าปากให้กว้างขึ้นตามการขยายตัวของควยสุทธา เธอใช้ปากอ้าอมครอบปลายควยไว้จนมิดออกแรงในโพรงปากดูดอย่างแรงให้ปลายควยเลื่อนไหลเข้าไปในปากของเธอใช้ลิ้นดุนอัดลงไปบนปลายรูเยี่ยวของชายหนุ่มแล้วผ่อนออกมาใช้ฟันขบเบาๆให้พอรู้สึกบนปลายที่เปลือยหนังนั้น เล่นเอาหนุ่มไทยสะดุ้งโหยงได้เหมือนกันต้องส่งเสียงออกมา
"อูยยย....คาโอรุ....คุณ...ดูควยเก่งเหลือเกินที่รัก โอววว์...ขบเบาๆนะเสียวดี ผมชอบ"
เหมือนได้ใจคาโอรุยิ่งปล่อยลวดลายการโม้คควยระดับนานาชาติออกมาอีกเป็นระลอก มีทั้งดูด ทั้งดุน ทั้งขบ ทั้งเลียสารพัดที่เธอจะงัดเอาออกมา มือที่ว่างอยู่ก็ล้วงคลำลงไปที่ร่องหีตัวเองคลึงเขี่ยบี้แตดของตัวเองไปด้วยความอารมณ์ที่ปะทุกรุ่นขึ้นมา สุทธาคลายมือออกจากการขยี้ปลายหัวนมกระเถิบตัวถอยไปกลางเตียง คาโอรุก็ยังใช้ปากดูดควยกระเถิบตัวตามไปอย่างไม่ยอมให้เสียจังหวะ จนเมื่ออยู่ประมาณกลางที่นอนแล้วคาโอรุบัดนี้อยู่ในท่าทางโก้งโค้งก้นโด่งน้อยๆปากนั้นทั้งอมทั้งดูดมือก็กำรูดโคนควยไปด้วยเนิบๆ สุทธาเอี้ยวตัวเบี่ยงไปหาก้นงอนงามที่โด่งส่ายไหวไปมาอย่างยั่วยวนตามธรรมชาตินั้น คาโอรุก็ให้ความร่วมมือด้วยดีเพราะรู้ว่าสุทธาจะทำอะไร คาโอรุรอจังหวะเมื่อสุทธากระเถิบตัวไปจนขึ้นด้านข้างของขาเธอที่บัดนี้คู้เข่าอยู่ คาโอรุยกเข่าข้างนั้นขึ้นพาดข้ามลำตัวของสุทธาที่กระแซะเบียดสอดเข้าไปจนกลายเป็นท่าหกเก้า เมื่อเธอวางเข่าข้างนั้นลงบนที่นอนแล้ว คาโอรุก็หย่อนสะโพกลงอัดร่องหีที่แบะอ้าน้อยๆตามสภาพของหีที่ผ่านควยตะบันมาแล้วพอควร เป็นจังหวะรับกันกับที่สุทธายกหัวขึ้นยื่นหน้าเข้าหาแคมหีปริอ้า ประกบปากดูดร่องแคมทั้งคู่อย่างหื่นกระหายดูดเอาเมือกหีที่ขมิบหลั่งออกมาเป็นระลอกแหย่แยงลิ้นกวาด-วนลงไปในรูตีบๆที่ห่างควยมาเกือบครึ่งเดือนจนร่องหีสาวยุ่นเปียกเยิ้มไปด้วยทั้งน้ำลายและน้ำเมือก สุทธาถอนใบหน้าออกเล็กน้อยแล้วจากปลายแตดที่อยู่ด้านล่างในลักษณะนี้ลากลิ้นยาวๆตามแนวร่องหีของคาโอรุสองนิ้วแหวกถ่างแคมหีปลิ้นเม็ดแตดที่แข็งเด่เต้นระริกออกมาแล้วสะบัดลิ้นฉกวูบเข้าใส่อย่างไม่ยั้งจนแตดเม็ดน้อยสะบัดดิ้นไปมาตามทิศทางของลิ้นเขา เสียง อือ อาในลำคอดังออกมาจากคาโอรุ แต่เธอก็ยังไม่ยอมคายควยออกจากปากมิหนำซ้ำยังเพิ่มแรงดูดเข้าไปอีกเป็นการตอบโต้ สะโพกผายงามงอนส่ายร่อนตามลีลาละเลงลิ้นของสุทธา จนสุทธาเริ่มรู้สึกเมื่อยลิ้นเขาจึงเปลี่ยนมาเป็นประกบปากอมดูดจะงอยแตดเม็ดนั้นเข้าไปในปากโดยดูดๆปล่อยๆให้มันผ่านร่องฟันทั้งบนและล่างเข้าๆออกๆ ไม้นี้เองที่สาวยุ่นยอมศิโรราบ คาโอรุสะบัดหน้าเริ่ด แหงนหน้าสูดปากส่งเสียงครางออกมายาวๆ
"อุว....อูวววว....ซี้ดดดส์...ธา...ธาคุง....ยะ....ยะ...อ๊ายยยยยซ์....อย่าดูดแตดคาโอรุอย่างนั้น.....มะ..มะ...ไม่ไหว...ไม่ไหว...อี๊ยยยยย....ไม่ไหวแล้ว โอววว์ เสียวค่ะ....ธาคุง...คาโอรุเสียวแตดค่ะ อ่ะ....อ่ะ....น้ำ....น้ำ....หี.....น้ำหีคาโอรุจะแตกค่ะ เสียวมากค่ะ ธาคุงพะ....พอก่อน อิว๊า....อิ..อิ...อิว๊า...อิว๊าาาาา....แตกแล้ว..โอยยยยยย.....น้ำแตกแล้ว....อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย...."
คาโอรุถึงสวรรค์อย่างรวดเร็วคร่ำครวญออกมาด้วยเสียงสำเนียงแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เธอทั้งส่ายทั้งกด อัดร่องหีเข้าใส่ใบหน้าสุทธาอย่างสุดกลั้น หอบหายใจตัวโยน แล้วค่อยๆทรุดตัวท่อนบนลงหาปลายเท้าของหนุ่มไทย แต่ยังไม่ทันที่จะ จะถึงพื้น คาโอรุก็ต้องแหงนสูดปากครางออกมาอย่างสุดกลั้นอีกครั้งเมื่อสุทธาไม่ปล่อยให้มีช่วงเบรก เขารวบนิ้วชี้นิ้วกลางสองนิ้วปาดรูดขึ้นลงตามแนวยาวของร่องหีคาโอรุ จนนิ้วทั้งสองชุ่มไปด้วยเมือกเงี่ยนของสาวยุ่น แล้วจัดแจงสอดกระหน่ำรูตีบนั้นด้วยสองนิ้วพร้อมๆกันควักควานสองสามรอบ ตะบันนิ้วทะลวงรูหีคาโอรุอย่างรวดเร็วรุนแรง คาโอรุเพิ่งน้ำหีแตกยังไม่ทันสะเด็ดน้ำดี มาโดนหนุ่มไทยกระแทกแบบนี้ ยิ่งทำให้เธอเงี่ยนง่านกระเจิดกระเจิง มือที่บีบกำโคนควยสุทธาไว้เริ่มตอบโต้โดยเร่งกระทอกท่อนควยที่มือเดียวกำไม่รอบนั้น ปากส่งเสียงระบายอารมณ์ลั่นห้อง รูหีของคาโอรุร้อนฉ่าตอบขมิบอย่างรุนแรงต่อเนื่องน้ำหีแตกทะลักซ้ำซ้อนออกมาอย่างต่อเนื่องกระเซ็นออกไปโดยรอบรัศมีเท่าที่มันจะไปได้ และก็ไม่ได้กระเซ็นไปไหนไกลเพราะส่วนใหญ่มันก็แตกกระเซ็นเลอะเทอะอยู่บนใบหน้าและทรวงอกของสุทธาเอง
"อ๊าาาาาาวววว....อิว๊า...อิว๊า...อิว๊า.....ซี้ดดดดดส์....ไม่ไหว ไม่ไหว ไม่ไหว....ไม่ไหวแล้วโอยยย แตกแล้วแตกแล้ว อูยยยย ซี้ดดดดส์แตกอีกแล้วค่ะ ธาคุง...อูวววว์ ธาคุงช่วย...ช่วย...โอ๊ววว์ช่วยคาโอรุด้วย...ช่วยด้วย อี๊ยยยยยย์"
"น้ำแตกแล้วเหรอจ๊ะสาวน้อย แล้วจะให้ผมช่วยยังไงอีกล่ะ ก็ทำให้อยู่นี่ไง โอ๊ยยย...อูยยยย...ซี้ดดดส์"
ตอบแทนคำตอบที่โยกยวนกวนโทโสของหนุ่มไทย คาโอรุบีบลำควยของสุทธาแน่นแล้วกระชากหนังควยลงไปถึงโคนแล้วหยุดรั้งค้างไว้แค่นั้นให้ไอ้หนุ่มเจ็บเล่นๆ สุทธาก็ไม่ยอมอ่อนข้อ เขาเร่งกระแทกนิ้วตะบันใส่รูหีของคาโอรุพร้อมทั้งลดองศาของข้อมือลงเหมือนกับจะเป็นการแทงแบเสยๆขึ้นเพื่อให้ข้อนิ้วถูไถเบียดอัดลงไปบนเม็ดแตดของเธอด้วย สุทธาซอยนิ้วในลักษณะนี้อย่างรวดเร็ว
"ธา...อูยยย ... ธาคุงช่วย...ช่วยเย็ดคาโอรุซะทีเถอะ อะ...อะ....อะ...หลายๆทีก็ได้เย็ดให้หีฉีกเลยก็ได้...ธาคุงขา....คาโอรุอยากโดนควยใหญ่ๆของธาคุงแล้วหล่ะ....นะคะ...นะคะ...เย็ดคาโอรุนะคะ...อิ...อิว๊า...อิว๊า....แตก....แตก...แตกอีกแล้ว.....โอ๊ยยยย....เงี่ยนค่ะ คาโอรุเงี่ยนมากๆค่ะ เย็ดเถอะนะคะผัวขา.....ท่าไหนก็ได้กี่ทีก็ได้....เอาควยใหญ่ๆของผัวมาใส่หีเล็กๆของเมียได้แล้วค่ะ อึก...อึก....อูยยยยย ซี้ดดดดส์"
เธอสูดปากร่ำร้องเรียกไปต่างๆนาๆตามอารมณ์เงี่ยนง่านของเธอที่อยากโดนควยเย็ดกระแทกใส่รูหีร่านๆ สุทธาผ่อนมือลงช้าๆจนหยุดนิ่งแช่คาอยู่ในรูหีคาโอรุปล่อยให้มันขมิบตอดไปแล้วจึงค่อยๆสาวนิ้วออกมาช้าๆให้คาโอรุแอ่นโคกหีตามนิ้วที่กำลังรูดออกมาช้าๆนั้น พอนิ้วมือหลุดพ้นจากรูหีคาโอรุก็รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งยองๆทั้งๆที่แข้งขาอ่อนแรงและเธอทิ้งน้ำหนักตัวไปทางด้านหลังมากไปจึงเอนหงายลงทับบนแผงอกแน่นเนื้อของสุทธาหอบหายใจตัวโยนนมตั้งเต้าทั้งคู่สะท้านขึ้นลงตามแรงหอบหัวนมแข็งเป็นไตเม็ดขนาดน้องๆนิ้วก้อยตูมเต่งอยู่เช่นนั้น มือเธอก็ยังไม่วายที่จะพยายามคลำป่ายเปะปะลงไปคว้าท่อนควยอวบใหญ่แข็งโด่ที่ทิ่มตำง่ามก้นของเธออยู่นั้นแต่ก็ไม่ถนัด สุทธาโอบสองมือคว้ากำเต้านมทั้งสองข้างเค้นคลึงอย่างมันมือ
"ธาคุงขา.....คาโอรุลุกไม่ไหวแล้ว พักเดี๋ยวนึงนะคะ คาโอรุจะขาดใจ แล้วคาโอรุจะนอนแบแหกหีให้ธาคุงเย็ดทั้งคืนเลยค่ะ นะคะ ขอคาโอรุพักแป๊บนึงนะคะ โอยยยย.."
คาโอรุพูดเอื่อยๆปนไปกับการหอบหายใจ สุทธาคิดไว้แล้วเขาค่อยๆเขยิบตัวออกปล่อยให้ร่างเปลือยขาวโพลนราวหิมะค่อยๆเบี่ยงลงบนพื้นที่นอนแล้วขยับตัวไปทางปลายเท้าคาโอรุสอดตัวเข้าไปที่หว่างขาของสาวยุ่นเตรียมระเบิดความเงี่ยนที่ค้างคาลำกล้อง คาโอรุฉีกขาทั้งคู่ออกไปอย่างอ่อนแรงพยายามผงกศรีษะขึ้นดู สุทธาจับจับท่อนควยที่แข็งเขม็งกระทอกสองสามครั้งกดปลายควยเกลี่ยขึ้นลงตามแนวร่องหีใช้ปลายควยบดบี้เขี่ยแซะแคมหีของคาโอรุ เตรียมอัดควยเข้ารูหีที่ร้อนร่านนั้น
ทันใดนั้นเสียงเครื่องเจ็ทดังกระหึ่มคำราอยู่นอกหน้าต่างห้อง พร้อมๆกับแสงสว่างวาบที่สาดเข้ามาอย่างกะทันหันจับนิ่งอยู่บนร่างเปลือยของหนุ่มสาวสองคนสองเชื้อชาติ อึดใจหนึ่งของอาการตะลึง สุทธาได้ยินเสียงคุ้นหูเสียงหนึ่งจากลำโพงขยายเสียงดังลอดเข้ามา
"คุณสุทธา โปรดรีบไปรายงานตัวที่ บก.มีภารกิจสำคัญ....."
เสียงนั้นหยุดชะงักไปนิดก่อนที่จะกล่าวต่อ
"และขอได้โปรด หยุดกิจส่วนตัวใดๆของคุณไว้ก่อน........ คุณมีเวลาแต่งตัว 5 นาที........ ย้ำ 5 นาที จะมีพาหนะจาก บก.จอดรอรับคุณอยู่ที่ชั้นล่าง ขอบคุณค่ะ"
พร้อมๆกับที่สิ้นเสียงหญิงสาวที่ประกาศอยู่จากยานบินที่ลอยตัวอยู่นอกหน้าต่างนั้น เสียงทุบประตูโครมครามก็ดังตามขึ้นมาทันที คาโอรุที่สะดุ้งตกใจลุกขึ้นมานั่งแอบอิงอยู่ข้างหลังสุทธาเพื่อหลบแสงไฟที่สาดฉายเข้ามาหันขวับไปทางหน้าประตู พร้อมกับร้องลั่นออกมาอย่างตื่นตระหนกและไม่เข้าใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"ให้ตายเถอะ!!...นี่มันเกิดบ้าอะไรกันขึ้นมาเนี่ย??"
สุทธาซึ่งบัดนี้ลุกจากที่นอนไปแล้วกำลังสวมใส่เสื้อผ้าซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็วตามนิสัยอันเคยชินหันมายิ้มให้คาโอรุนิดหนึ่ง
"ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เดี๋ยวผมจะไปสอบถามดู มันก็เป็นอย่างนี้ประจำแหละ ผมคิดว่าเค้าคงไม่รู้ว่าผมลาพักร้อนอยู่ ใจเย็นๆนะครับไม่เกิน 5 นาทีทุกอย่างจะเรียบร้อย"
คาโอรุก็ว่าง่ายดีเหมือนกันหล่อนพยักหน้ารับง่ายๆไม่ปริปากบ่นอะไร พร้อมทั้งยิ้มตอบ
"อืมมม เหรอคะ เอาเถอะธาคุงลงไปบอกเค้าก็แล้วกัน เดี๋ยวคาโอรุจะไปอาบน้ำให้สะอาดๆ แล้วนอนรอธาคุงมาต่อนะคะ "
คาโอรุลุกขึ้นลงจากเตียงเดินเข้ามาหาสุทธา สองมือเธอคล้องคอเขาไว้ สุทธาก้มลงจูบริมฝีปากเรียวงามคู่นั้น ทั้งคู่ดูดปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม โดยเฉพาะคาโอรุมีท่าทีอาลัยอาวรณ์เป็นพิเศษ เพราะไฟสวาทยังค้างคาอยู่ แม้จะมีเหตุน่าตระหนกเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่อึดใจมานี้
เมื่อสุทธาเปิดประตูห้องก็ปะหน้าเอากับ พยัคฆ์ หรือไอ้เสือเพื่อนลูกน้องในสายงานมือดีคนหนึ่งในทีมของเขา สุทธาไม่พูดอะไรทั้งสิ้นชายตาบอกใบ้อย่างเผินๆ เสือเองก็รู้ใจเพื่อนซึ่งเป็นทั้งลูกพี่และเพื่อนสนิท พยักหน้ารับ และส่งสัญญาณไปยังทีมที่มารออยู่หน้าห้องให้เคลื่อนพลลงไปก่อน
ขณะที่รอลิฟท์อีกตัวอยู่เสือเอ่ยสรุปสั้นๆเป็นงานเป็นการ
"มีเหตุรหัสแดง รายละเอียดอื่น บก.ไม่แจ้งชัด ระบุว่าให้พี่ไปฟังเองที่ บก........"
เว้นช่วงไปอึดใจเสือเงยหน้าขึ้นสบตากับสุทธาซึ่งจ้องเขม็งอยู่
"งานนี้ ยัยรสริน มันเล่นพี่เต็มๆเลยว่ะผมว่านะ ไอ้บ๊อบกับไอ้เสิ่นหมิง แล้วก็ไอ้เคียวชิโร่ก็อยู่ คุณเธอดันไม่เรียก ส่งชื่อพี่ขึ้นไปเฉยเลย ผมไอ้บ๊อบ ไอ้เสิ่นกะไอ้เคียวก็ท้วงกันแล้วว่า พี่เมฆ(ชื่อเล่นจริงๆของสุทธาเรียกกันในกลุ่ม)ลาพักร้อน แม่งก็ไม่สน หะแรกก็ไม่มีไรหรอกแต่ไอ้เหี้ยมิตรอ้ะดิ้ มันเสือกหลุดปากบอกออกมาว่า วันนี้พี่มีนัดกะยัยคาโอรุ เท่านั้นแหละ ยัยโรสก็ของขึ้นเลยแล้วยังเสือกมีท่านรองวิกรมอีกสนับสนุนให้เรียกพี่มาเสียงแข็งเลย ส่วนยัยโรสนี่ผมว่าสงสัยจะหึงพี่มั้งน่ะ...โอ๊ะ!!...อูยยยย...พี่เขกหัวผมไมอ้ะ??"
สุทธายังคงปั้นหน้าเครียดเช่นนั้น แต่ไม่นานก็ต้องหัวเราะออกมาอย่างสุดกลั้น
"วะ ฮะ ฮ้า.... กะล่อนจริงนะมึงอ้ะ ตกลงไอ้ที่พูดมาเนี่ยมันเป็นความจริงซักกี่เปอร์เซ็นต์วะ ไอ้ที่กูจะเชื่อถือเป็นข้อมูลได้เนี่ย....แต่ว่าก็ว่าเถอะ งานนี้หัวเด็ดตีนขาดกูก็ไม่ยอมเด็ด สัตว์นรกเกลือเป็นหนอน...... ไอ้รองวิกรมนี่มันจะยังไงกะกูนักหนาวะ กัดไม่เลิกเลยนะ คนให้เต็มไปหมดไม่เรียก ห่าจิกนี่..."
สุทธาผรุสวาทออกมาอย่างสุดเซ็งเมื่อได้รับรายงานจากเสือ จนจบประโยคสุดท้ายไอ้เสือก็หัวเราะออกมาลั่นโถงลิฟท์ พอดีกับที่ลิฟท์โดยสารมาถึง ทั้งสองเข้าไปในลิฟท์กดชั้นและปิดประตูปล่อยให้ระบบลิฟท์ทำงานของมันไป พอลิฟท์เคลื่อนตัวสุทธาก็ยกเท้าถีบปังเข้าที่ก้นไอ้เสือซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าอย่างไม่ทันระวังตัวเพราะต้องเป็นคนกดลิฟท์บริการให้ลูกพี่
"อ๊าว...พี่ถีบผมไมอ้ะ?? เอแปลกจริงวุ้ยหมู่นี้ถึงมือถึงตีนเหลือเกินนะรู้สึก เอ....เห็นคุยสนิทด้วยหน่อยชักเห็นเป็นเพื่อนเล่นใหญ่แล้ว.....อ๊ะ อ๊ะ....นั่นแน่...พูดไม่ขาดคำเอาอีกและ"
ด้วยความกะล่อนแบบกวนๆเช่นนี้สุทธาเองก็อดยิ้มขันๆไม่ได้
"พอเลยๆ ตะกี้หน้าลิฟท์คุณเสือแหกปากหัวเราะทำเกลืออะไรไม่ครับ แหกปากซะลั่น ดีใจที่แม่ยายให้ปี้เหรอครับ"
เสืออมยิ้มแก้มตุ่ย แต่พอเห็นสุทธาทำท่าจะลงมืออีกก็รีบถอยกรูดหลบฉากแว่บ โบกไม้โบกมือ
"โธ่ๆๆๆ.....พี่เมฆเก๊าะ ทำเป็นลืมคดีตัวเอง ก็เรื่องรองวิกรมอ้ะดิ้เค้าก็ปิดกันให้แซ่ดไปเรื่องที่แกจะหวังเคลมยัยโรสหลานสาวตัวเอง แต่พี่ดันไปขัดมือขวางตีนแก แล้วก็ล่าสุดที่พี่หายไปกะยัยโรสสามวันสามคืนนั่นอีกล่ะ เค้าก็ปิดกันลั่นทั้ง บก.ว่าพี่เอาไปกดมาแล้ว พอรู้ถึงหูรองวิกรม แม่งก็เลยเต้นอย่างกะองค์ลง เห็นเค้าลือกันเป็นการลับๆอย่างเปิดเผยว่า รองฯแกเล่นพี่แน่ เข้าทำนองเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียหลานเมียให้ใคร เฮ้ยย!!! ชะแว้บบบ....ห้าห้าห้า ไม่ได้แดกหรอกครับคุณพี่ อุ๊บบบส์......"
เงียบเสียงไปได้เมื่อไอ้จอมกะล่อนหลบไม่พ้นส้นตีนที่ยกมาดักไว้อีกทาง ไอ้เสือบ่นอุบอิบในลำคอ แล้วทั้งคู่ก็ก้าวออกมาจากลิฟท์ ร่างสูงเพรียวของสาวในชุดดำตัดกับสีผิวที่ขาวเนียน ยืนยกแขนเท้าเอวข้างหนึ่งเหมือนรออยู่อย่างหงุดหงิดจนรำคาญ พอพบหน้าเมฆก็ฉะซะก่อนหนึ่งดอกด้วยอารมณ์
"ชั้นบอกแล้วไงว่าให้เวลา 5 นาที นี่ปาเข้าไปเกือบ 10 นาทีวินงวินัยมันหายไปไหนหมดแล้วไม่ทราบคะ ....อ้อ...รึว่าเสียดายเลยจัดการต่อซะจนเสร็จเลยลงมาช้าอย่างนั้นเหรอเจ้าคะคุณสุทธา"
สุทธาเหลือบหางตาชำเลืองนิดหนึ่งด้วยท่าทางขันๆแล้วตอบอย่างไม่อินังขังขอบ
"ถ้ากับคาโอรุล่ะก็อย่างน้อยต้องมี 3-4 ชั่วโมง ไอ้เวลาแค่นั้นน่ะไม่พอผมหรอกแต่ถ้ากับคุณก็ไม่แน่นะผมอาจจะหมดอารมณ์ไปเองตั้งแต่แรกสัมผัสแล้วก็ได้ หรือคุณอยากจะ........."
"เพี้ยะ!!!......."
เสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังสนั่นไปทั่วทั้งโถง แล้วคนตบก็สะบัดหน้ากระฟัดกระเฟียดไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้แต่หางเสียง
"คอยดูไปเถอะสุทธา ชิ..... เดี๋ยวเจอกันที่ บก. แล้วคุณจะรู้สึก"
เมฆยกมือขึ้นลูบแก้ม ทิ้งสายตาตามสะโพกงามงอนได้รูปที่สะบัดดิ่งออกไปพร้อมกับคำอาฆาตดวงตาทอแววครุ่นคิด จากนั้นจึงเดินออกไปขึ้นยานที่จอดรออยู่มุ่งตรงไปยัง บก.
สุทธาถูกนำตัวไปยังห้องปฏิบัติการโดยตรง ซึ่งเขาเองก็ยัง งงๆ เพราะอันที่จริงควรจะฟังรายงานสรุปจากในห้องประชุมก่อน เมื่อมาถึงก็พบกบรองวิกรม รสรินซึ่งยืนหน้าเป็นม้าหมากรุกคู่กันอยู่และเจ้าหน้าที่อีกหลายคนซึ่งกำลังเร่งมือเป็นระวิงในการตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆอย่างเร่งด่วน และพอสุทธาจะอ้าปากถาม รองวิกรมก็ชิงขัดขึ้นมาก่อนอย่างห้วนๆ
"ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้นแหละ ผมเองก็ไม่มีเวลามากนัก นี่เป็นคำสั่งจากท่านนายกฯโดยตรงให้ทางเราจัดการเรื่องนี้.."
แล้วรองวิกรมก็หันไปสั่งเจ้าหน้าที่อีกกลุ่มที่เตรียมพร้อมอยู่
"ติดอุปกรณ์เครื่องมือที่สั่งไว้ให้เขา เร็วๆเลย "
แล้วรองวิกรมก็หันกลับมาทางสุทธาอีกครั้งพูดอย่างไม่เป็นมิตรนัก
"เรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด ระดับ UC1(Ultra Confidence.) เมื่อคุณไปถึงที่หมายรายละเอียดภาระกิจจะถูกส่งตามไปด้วยโดยอัตโนมัติ และขณะนี้ผมขอยืนยันว่าจะไม่มีคำอธิบายใดๆให้กับคุณทั้งสิ้น แต่โปรดจงรู้ไว้ว่า ท่านนายกฯระบุเจาะจงมาว่าต้องเป็นคุณเท่านั้น แค่นี้แหละ เข้าใจใช่มั้ย"
ห้วนๆสั้นๆ จบกันดื้อๆ สุทธาเหลือบตามอง ตอบประโยคสวนไป
"อืมมม เออ ไม่เข้าใจว่ะ เอ๊ยครับ"
รองวิกรมหน้าแดงเข้มด้วยความโกรธ ตะโกนลั่น
"สุทธา นายมีสัมมาคารวะหน่อยนะ ระลึกไว้ด้วยว่าชั้น มีตำแหน่งสูงกว่านายหลายขั้นนัก สามารถสั่งลงโทษขั้นรุนแรงกับนายได้"
สุทธาเอียงหน้ามองยักคิ้วให้แบบนักเลง
"เออ...ก็อยากทำนะไอ้คำยากๆอย่างที่ว่าน่ะ อะไรนะ สำ มา คา ระ วะ ห่าเหวอะไรของท่านรองฯนั่นน่ะ ถ้าคนที่กล่าววาจากับผมแสดงออกมาก่อนไม่ว่าตำแหน่งจะสูงกว่าหรือต่ำกว่า แต่นี่อะไร ทำอย่างกะผมเป็นนักโทษ จิกมาจากเตียงเลยเนี่ย ไม่เชื่อก็ถามคุณโรส อ้อขอโทษ ถามคุณรสรินดูได้"
สุทธาชายตาไปทางผู้ถูกพาดพิงนิดหนึ่ง
"อย่างน้อยก็ช่วยกรุณาสำเหนียกกันสักหน่อยนะว่าผมก็เป็นคนๆนึง แล้วจะให้ผมไปทำภารกิจ ภารกิจอะไร ที่ไหน อย่างไร เสี่ยงแค่ไหน อันตรายระดับไหนก็ไม่บอก คนก็ตั้งเยอะไม่เสือกเรียกใช้ ท่านรองฯลองใช้อะไรก็ได้ที่พอจะเห็นส่วนนั้นของท่านมันคิดเป็นน่ะ คิดแล้วบอกหน่อยสิว่านี่มันมีเหตุผลเพียงพอมั้ย แล้วก็ขอโทษไอ้คำขู่เฮงซวยนั่นน่ะอย่าเอามาใช้กับผม อยากลงโทษสูงสุดงั้นเหรอ เอาสิ เอาเลย ซะเดี๋ยวนี้เลยเป็นไงครับท่านรองฯ"
สุทธามีเปรียบจากข้อมูลน้อยนิดที่ว่า ท่าน นายกฯระบุชี้ชัดลงมาว่าต้องเป็นเขาเท่านั้นสำหรับภารกิจนี้ เขาจึงกล้าเอาเรื่องนี้มาต่อรองท้าทาย พร้อมทั้งใช้ระบายโทสะไปในตัว รองวิกรมองค์ลงอีกแล้วในสายตาคนรอบข้าง แต่ก็รับฟังกันอย่างสะใจเรียกเสียงฮือฮาได้ทั้งห้อง เพราะทุกคนก็รู้เรื่องเบื้องหลังของทั้งคู่ว่าไม่กินเส้นกันอย่างไร จากข่าวลือต่างๆที่มีมาเป็นระยะๆ และก่อนที่รองวิกรมจะฟิวส์ขาดระเบิดโทสะออกมา รสรินก็ก้าวออกมาทำหน้าที่หย่าศึกซะเองโดยสายตาแว่บหนึ่งที่กวาดผ่านไปยังสุทธาและประสานสบกันนั้น สุทธาบอกกับตัวเองว่าแววตานั้นฉายแววขอร้องและเป็นห่วงออกมานัยๆ แต่มันก็เพียงวูบเดียว เธอก้าวเข้าไปดึงสุทธาออกห่างมากระซิบกระซาบอะไรครู่หนึ่งพอได้ยินกันสองคน สุทธาพยักหน้าหงึกหงัก แล้วโรสก็ก้าวถอยออกมาก้าวหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงเรื่อยเฉื่อย ดังพอให้ได้ยินทั่วกัน
"ตกลงคุณสุทธา คุณเข้าใจที่ดิชั้นบอกแล้วใช่มั้ยคะ"
สุทธาจ้องมองเธอนิ่งอึดใจแล้วพยักหน้า
"ครับ ไม่เข้าใจครับ ไม่รู้เรื่องเลยครับ ขออีกทีได้มั้ยครับ เอาแบบตะกี้นี้นะครับ"
พร้อมทั้งทำท่าเอียงหูเข้าไปหาโรส แล้วก็ต้องสะดุ้งโดดฉากออกมาเมื่อรสรินเงื้อมือขึ้นหมายจะตบ เจ้าหน้าที่ทั้งหลายหัวเราะครืนขึ้นมา สุทธาเดินไปยังเตียงนอนที่อยู่หน้าเตาปฏิกรณ์ แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงปล่อยให้เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการไปตามขั้นตอน ในหัวยังนึกถึงกระซิบกำซาบแผ่วที่แฝงแววห่วงใยนั้น
"คุณจะถูกส่งกลับไปในปี 2547 เดือนธันวาคม ส่วนวันที่ และรายละเอียดภารกิจเรารอข้อมูลจากสำนักนายกฯอยู่ ระวังตัวให้มากๆนะคะ แล้วกลับมาทะเลาะกันอีกนะ อย่าให้โรสต้องเหงาอยู่คนเดียวนะ เพราะคุณก็รู้ถ้าไม่มีคุณแล้วใครจะคอยปกป้องฉันจากแผนเลวระยำจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร...."
สิ้นคำนั้นสุทธารู้สึกเหมือนจะได้ยินเสียงริมฝีปากที่ทำเหมือนเสียงจุ๊บเบาๆ และก่อนที่เจ้าหน้าที่จะฉีดยาเข็มสุดท้ายก่อนการส่งตัวบุคคลข้ามเวลาไปนั้น สุทธาก็บอกเบาๆให้รอก่อนแล้วร้องเรียกพยัคฆ์ ซึ่งอยู่ในห้องนี้ด้วยให้เข้ามาหา ไอ้เสือวิ่งเหยาะๆเข้ามามา สุทธากระซิบกระซาบสั่งความอะไรอยู่พักใหญ่ซึ่งเสือก็รับฟังและเข้าใจโดยตลอด เพราะมีการถามย้ำตลอดเวลาในส่วนที่เขาไม่เข้าใจ และเมื่อไอ้เสื้อหันกายกลับไป สุทธาก็ผงกหัวเรียกอีกที
"เสือ..... พี่ฝากดูโรสตามที่บอกด้วยนะ แล้วก็ระวังไอ้ห่านั่นไว้ให้ดี อย่าลืมทำตามแผน ที่พี่บอกนะ"
เสือรับคำส่งมือไปให้จับเหมือนเป็นคำมั่นสัญญาซึ่งทั้งคู่ไม่เคยทรยศต่อกันเลย เมื่อเสือเดินออกไปสุทธาก็พยักหน้าเรียกเจ้าหน้าที่ให้เข้ามาฉีดยา และพาเขาเข้าไปเตรียมตัวในตู้ปฏิกรณ์ หลังจากนั้นไม่นานสุทธาก็รู้สึกซึมๆเบลอๆได้ยินเสียงคลางหึ่งเบาๆจากเตาปฏิกรณ์และก็ดังวี้ดขึ้น แล้วความรู้สึกสุดท้ายก็คือ รู้สึกเหมือนกับว่าพื้นที่เขายืนอยู่ยุบหายไปโดยฉับพลัน และเคว้งคว้างในทันทีพร้อมๆกับแสงสว่างจ้าที่เหมือนกับสว่างอย่างทันทีทันใดในสมองของเขา