วันอาทิตย์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2553

หนุ่มเทียม

หนุ่มเทียมนับว่าเป็นกรรมกรหนุ่มรูปหล่อที่สุดในท่าเรือเขามีรูปร่างที่สมชาติชาตรีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆจากการที่เขาต้องแบกหามข้าวสารมาเป็นแรมๆปี หนุ่มเทียมเป็นที่หมายปองของสาวๆโรงงานแถวย่านนั้นเป็นแต่จะมีใครโชคดีเกินสาวแป๊ดบ้างละเพราะเจ้าหล่อนได้เป็นผู้กำหัวใจของเจ้าหนุ่มเทียมเสียแล้ว ทั้งสองจึงได้แต่งงานกันโดยการยินยอมจากแม่ของสาวแป๊ดนางทองวัย 39 ปีที่ต้องตกพุ่มม่ายผัวตาย 5 ปีมาแล้วต้องนอนหนาวอยู่คนเดี่ยว ในวันแต่งงานของหนุ่มเทียมกับสาวแป๊ดเพื่อนๆของหนุ่มเทียมและสาวแป๊ดก็มากันคับคั่ง”แป๊ดเธอนี้ไม่กลัวตายเลยหรอ” “อ้าวทำไมย่ะอิฉาไรฉันหรอยายส้ม” “นิแป๊ดเธอไม่รู้หรือว่าแกล้งไม่รู้ย่ะว่าพี่เทียมนะเขาลือกันทั้งท่าเรือเลยว่าไอ้ม้า” “อะไรหรอส้มไอ้ม้าแป๊ดไม่เข้าใจ” “อิอิอิเดียวตอนส่งตัวเข้าหอแกก็รู้เองละยายแป๊ด” บ้านที่เป็นเรือนหอของทั้งสองก็คือบ้านของแป๊ดนั้นเองเป็นบ้านไม้เก่าๆหลังคามุงสังกระสีอยู่ริมคลองแทวท่าเรือนั้นเอง แป๊ดจ๋าตื่นเต้นไม่จ้ะที่เราแต่งงานกัน โธ่พี่พูดไรก็ไม่รู้หนูอายนะ เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ ก็หนูไม่เคยนี้ค่ะ โธ่เมียจ๋าเราแต่งงานกันก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะนะ หนุ่มเทียมคนนี้เขามีกามารมณ์ที่รุนแรงผิดไปจากหนุ่มทั่วๆไป อีกอย่างเธอก็สวยจนพี่หลงไหลเสียเหลือเกิน อูยยเสียวจังพี่ขาหนูรักพี่เหลือเกินค่ะ แผ็บบบที่จริงแล้วหนุ่มเทียมเคยมีแฟนมาแล้วนับไม่ท้วนแต่ทุกคนก็ต้องหนีไปจากเขา โอยย..พี่ดูดแรงๆเลยพี่จ๋า หมับบบ โอ้ว!!พี่จ๋าเสียวจังเลยค่ะฉันยอมแล้วพี่จ๋าอูย..ซี๊ด..เสียวจังเลย หากใครได้นอนกับเขาจะมีความมันเกินจะทนได้ พี่จะเอาลูกแมวเข้าถ้ำนะแป๊ด ลูกแมวไรค่ะพี่ ขณะที่แป๊ดผงกหัวขึ้นมาดูเธอแทบช๊อก ควยอันบักใหญ่ของเขานั้นเองมันยาว 8 นิ้วความอ้วนของมันก็ขวดโค้กดีๆนี้เอง ว๊ายยยย ตัวไรค่ะพี่นั้นนะ นี้ละลูกแมวที่พี่เลี้ยงเอาไว้ตั้งยี่สิบกว่าปีแล้ววันนี้พี่จะเอามันเอาไปอยู่ในถ้ำของเมียนะจ้ะ สาวแป๊ดพอได้เห็นควยของหนุ่มเทียมแทบจะวิ้งหนีใจเต้นยิ่งกว่าจังวะชะชะช่าเสียอีก แต่อีกใจก็อยากจะลอง แตดก็คันขึ้นมาติดหมัดเลยน้ำนี้ย้อยออกมาเป็นทางเลอะไปถึงง่ามตูดเลย อ่า…เบาๆน่ะพี่ขา จ้ะพี่จะทำเบาๆโอ๊ดดดดเจ็บบบบบ ไม่เอาแล้วแม่ขาช่วยด้วยยยยยย อ้าวเวณแล้วไม่ละแป๊ด แป๊ดดดปูดดด ขี้แตกเลยหรอแป๊ด ก็หนูเจ็บนี้ค่ะพี่ค่อยเอาวันหลังนะค่ะพี่ขาวันนี้แป๊ดเจ็บจริงๆค่ะ ว้าหมดอารมณ์เลยขี้ก็แตกเหม็นหึ่งเลยไปล้างตูดไป เสียงนางทองตะดกนถามมา เกิดไรขึ้นจ้ะพี่เทียมเสียงไอ้แป๊ดร้องหลั่นเลย ก็จะไม่ให้ร้องได้ไงแม่ควยพี่เทียมยังกะควยม้าแน่ะแม่หนูเจ็บจนขี้แตกเลย อ้าวยังงั้นเองหรองั่นแม่ไปนอนละ นางทองก้เดินเข้าห้องนอนของตัวเองทั้งใจเต้นระทึกที่ได้ยินลูกสาวบอกว่าควยของลูกเขยเหมือนควยม้า นางทองที่ร้างควยไปนานให้นอนกระสับกระส่ายด้วยความเงี่ยน เป็นเราเสียไม่ได้ไอ้แป๊ดเอยเจอของดีแล้วแก่ ข้างหนุ่มเทียมก็เกิดอาการงุ่นง่านอารมณ์ค้างนึกสงสารเมียก็สงสาร นอนเอามือก่ายหน้าผากหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาตอนสาย แม่แป๊ดไปไหนแม่ เห็นแป๊ดมันว่าจะไปดูเพื่อนมันที่ถูกรถชนนะจะกลับมืดๆ เออในคลองข้างบ้านเราน่าจะมีกุ้งตัวโตๆนะแม่เดี่ยวผมลงไปงมกุ้งดีกว่า ดีสิพ่อเทียมวันนี้แม่จะได้ต้มยำให้กิน ฉันก็อยากกินเหมือนกันแม่กุ้งแต่ถ้าเป็นหอยตัวโตๆก้ดีเนาะแม่ไม่รู้จะมีไหมในคลองนี้ แม่ก็ไม่รู้สิเดี่ยวแม่ลงไปด้วยพ่อเทียมช่วยกันสองคนนะ ครับแม่ หนุ่มเทียบจัดแจงนุ่งผ้าขาวม้าตัวเดียวลงไปในคลองก้ลงมืองมหากุ้งที่อยู่ริมเสา ส่วนนางทองก็เปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าถุงกระโจมอก “หุ่นแม่ยายเรานี้ก็ไม่เบาว่ะเอวยัวขอดหน้าท้องแบนราบสะโพกก็ผายแถมนมยังกลมใหญ่กว่าเมียเราอีก” พอนางทองลงมาในคลองก็ลงมืองมหากุ้ง ทั้งสองกงไปกงมาตัวก็เบียนกันทำให้หนุ่มเทียมที่อารมณ์ค้างอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนเกิดคึกขึ้นมาอีกความเป็นชายขนาด 8 นิ้วของมันก็แข็งปั๋งขึ้นมาทันที ส่วนทางทองที่ร้างผัวห่างควยมานานก็ไม่เบาเหมือนกันเกิดอาการคันติ่งแตดขึ้นมาติดหมัด เจ้าหนุ่มทองมานก็เลยลองแกล้งเอามือไปไโดนไปรูปแถวๆขาอ่อนของนางทองบ้างรูปก้นอันเปล่งปลั่งบ้าง นางทองก้ทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่หัวใจของนางทองนั้นสั่นดั่งกลองเพลแล้ว”เมื่อไรเจ้าทองมานจะจับเราข่มขืนสักทีนะเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว”ซี๊ดด..หนุ่มทองเห็นแม่ยายมันไม่ว่าอะไรก็ได้ใจไม่เป็นอันหาแล้วกุ้งมันคลำเปะปะไปหมดแล้วควยม้าของมันก้แข็งจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้เจ็บควยไปหมดอ่าาา…หนุ่มทองมันอ้อมไปข้างหลังแม่ยายของมัน ธรรมชาติของผ้าขาวม้าเวลานุ่งอยู่ในน้ำก็เหมือนไม่ได้นุ่งอะไรเพราะชายผ้าจะลอยขึ้นมาทำให้บักหำของมันขณะนี้ไม่มีอะไรมาขวางกั้นได้ส่วนนางทองเองก็ไม่แตกต่างกับเจ้าหนุ่มเทียมท่อนล่างของนางก็ไม่มีอะไรปิดบังเช่นกัน แล้วเอาบักหำของมันไปไปถูกับวานของนางทองควยของมันก็ทาบไปกับร่องก้นของนางทองพอดี นางทองก็ไม่ยอมน้อยหน้านางก็ยืนแอ่นตูดให้ลูกเขยเอาควยถูร่องตูดมันไปเลย ซี๊ดด….โอ้…แม่ผมจับหอยกาบได้ตัวหนึ่งแล้วครับตัวใหญ่มากเลยแม่ หนุ่มทองมันไม่จับหอยอย่างเดียวนะร้ายไปกว่านั้นสิมันเอานิ้วแหย่เข้าไปในปากหอยด้วย อูยย..ซี๊ดดด..เทียมลูกจับมันแน่นๆนะเดี่ยวมันจะหลุดมือลูก ซี๊ดดด…เทียมลูก แม่จับกุ้งตัวโต๊โตได้ตัวหนึ่งแน่ะลูก อ่าาา แม่จับแล้วรูดมันด้วยนะแม่มันจะได้ไม่หนีไปไหนครับซี๊ดดดด..เท่านั้นละไฟราคะของทั้งคู่ลุกโชนต่างโผเข้าหากัน แม่ผมว่าเราไปจับหอยจับกุ้งกันบนบ้านดีกว่านะ ซี๊ดดดด..ไปสิจ้ะลูกอูยยย..พอทั้งคู่ขึ้นไปบนบ้านเท่านั้น..ไฟราคะของทั้งคู่ลุกโชนต่างโผเข้าหากันด้วยความกระสันรสสวาท ผมจะฝากลีลารักให้แม่จำไปจนวันตายเลย หรอค่ะจริงหรอค่ะกลัวสะที่ไหนอ่า..อุยพ่อเทียมผ้าถุงแม่หลุดหมดแล้วลูก..อุ้ย..อย่า..ล้วงตรงนั้นสิค่ะ..ซี๊ด..โอ้โฮ..โคกโหนกนูนเกินตัวแม่น้ำเยิ้มเลย อ่า..ของพ่อเทียมก็แข็งดีจังเลย..กำไม่รอบ..น่ากลัว! เนินโคกแม่อูมแนบชิด..ร่องกลีบแคมไม่บุบสลายแยกอ้ายังกะไม่เคยโดนดุ้นควยมากระแทกแน่ะ จ๊วบบบ..จ๊วบบบ..แผล๊บบบ..อ่าาา..ซี๊ดดด..ก้ผัวแม่เขาตายไปตั้งนานแล้วนี้ค่ะซี๊ดดด..เสียว..ซู๊ดด..ใบหน้าของหนุ่มเทียมซุกตรงหว่างขาของแมายายโดยไม่รังเกียจ..ปลายลิ้นเลียทั่วซอกกลีบแคมปากเม้มติ่งเสียวปลุกเล้าอารมณ์กระสันของนางทองจ๊วบบ..จ๊วบบ.. แม่หันมาทางนี้สิเรามาเล่น 69 กันดีกว่า นางทองก็ทำตามหนุ่มเทียมอย่างว่าง่าย อ็หู้…หัวถอกบานใหญ่จังนี้หรือค่ะหัวแมวที่พ่อเทียมเลี้ยงไว้น่ากลั๊วน่ากลัว ไหนมาให้แม่ดูดลูกแมวตัวร้ายของลูกหน่อยสิเทียม จ๊วบบบจ๊วบบบ อูยยย..แม่ดูดเก่งจังเลยผมน้ำจะแตกแล้ว แม่รูดกระทอกควยให้นะ..อูยย..หัวเยิ้มเชียงพ่อเทียมนี้แน่ะ..นี้แน่ะ..ขวับบบ..ขวับบบ..มันมั๊ยพ่อเทียม อ่าาาซ๊ดดดที่สุดเลยแม่..แม่มาให้ผมกินหอยกาบของแม่บ้างสิ แผ๊ลบๆๆๆหมับๆๆ หนุ่มเทียมทั้งดูดทั้งเลีย อูย…เสียวเหลือเกินเทียมเอยซี๊ดด..น้ำเงี่ยนของนางทองไหลย้อยลงไปถึงปางวานแต่เจ้าเทียมก็ตามเลียจนหมด แผ๊ลบบบบ อู้ๆๆน้ำหอยแม่อหร่อยจังเลยแม่จ๋า นางทองก็ไม่ยอมแพ้เจ้าเทียมเอื้อมือมาจับควยลูกเขยมันกระทอกด้วยความเมามัน ขวับๆๆๆ เอามันใส่รูแม่เลยเทียมแม่จะเป็นเมียแกแทนลูกสาวแม่เองเมื่อคืนพ่อเทียมน้ำยังไม่แตกใช่ไหมลูก อ่าาา ครับแม่ ขาทั้งสองข้างของนางทองอ้าออกจากกัน..หนุ่มเทียมก็เอาแท่งทวนมาถูกตรงปากร่องเสียวซี๊ดดด..อย่าทรมานแม่เลยพ่อเทียมเอามันใส่เข้ามาเลยลูกซี๊ดดด…นางทองเสียวจนติ่งแตดสั่นไปหมดแล้ว,,อูยย..ซี๊ดดด..รีบกระแทกเถอะพ่อเทียมแม่เสียวเหลือเกินแล้วอ่าาาอูววว…อ๋า!!!หำใหญ่เหลือเกินพ่อเทียมอย่างนี้ถูกใจแม่มากเลย..หนุ่มเทียมค่อยๆกดแท่งลงไปช้าๆๆซี๊ดดดดเสียวหัวจังเลยแม่อ๋าาาาค่อยๆก่อนนะพ่อเทียมเดี๋ยวของแม่พัง..ว่าแล้วหนุ่มเทียมก็กดควยลงไปทีเดียวมิดโคน..อ๊ากกกกกกกโอ๊ยย..เบาๆก่อนสิพ่อเทียมแม่เจ็บโอ้ยยหีแหกหมดแล้วหนุ่มเทียมไม่สนใจแล้วความเงี่ยนของเขามีมากจนหูอื้อเขาอัดควยเขาไปอีก..พลับบบ..พลับบบ..ซูดดดดฟิตดีจังเลยแม่แน่นควยไปหมดเลย..นางทองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเด้งโคกนูนสวนขึ้นมาตลอด.งฉับๆๆฉับๆๆเป็นไงแม่ของผมเด็จมั๊ย อ๊ากกฉีกหมดแล้วควยม้าทั้งเจ็บทั้งเสียวเลยพ่อเทียมเอ้ย..ซี๊ดดด..ฉึก..ฉึก..โอ้วว…ซี๊ดดสวบๆสวบบบ…อ่าาาทำไมมันเสียวอย่างนี้พ่อเทียม..ผมก็เสียวครับร่องแม่ตอดดีจังเลย..อู้วววซูดดดจากนั้นหนุ่มเทียมก้เร่งกระหน่ำกะเด้าป่าบบบ..ป่าบบบ..นางทองอ้าปากครางลั่นห้องเลย..โอ๋กกกก..อูยยย..ผัวขา..เอาแรงๆ..แม่..อยาก..ซี๊ดดด..เป็งไงแม่อร่อยรูมั๊ยแม่ดูสิแคมปลิ้นตามควยเลย..ซี๊ดดดดรูบานเสียวว๊อย..ซี๊ดดด..อ่าผัวขา..กระแทกรูเมียเร็วๆ..หนักๆเลย..ซู๊ดดดน้ำแม่จะแตกแล้วซี๊ดดดด..ได้สิแม่หีเมียเย็ดมันควยดีเหลือเกินอู้วว..ซี๊ดดด..นี้ๆๆๆแรงพอมั๊ย..อูยย..ซี๊ด..น้ำผมจะออกแล้วแม่..ป้าบๆๆฉีดเข้าหีเมียเลยพ่อเทียมแม่ก็จะออกแล้ว..อูยยย...โอ้ววว..พ่อเทียมแม่อร่อยหีเหลือเกิน..ซี๊ดดดได้ๆๆอูยย...น้ำจะทะลักแล้วพั้บๆๆ..โอ้ยยแม่เงี่ยนเหลือเกินพ่อเทียมจ๋าน้ำจะออกแล้วฉีดใส่หม้อแม่เลย..ซี๊ดดด..อูยย..อ๊าก!!ของพ่อเทียมยาวดีจังเลยลูกอูยย..ซี๊ดด..ไม่นึกเลยว่าแม่จะได้เจอควยที่ถูกใจแบบนี้..ซี๊ดด..หนุ่มเทียมทั้งกระเด้าควยทั้งดูดนมมืออีกข้างก็ขย่ำนมอย่างเมามัน..พั้บบบ..พั๊บบ..อ๊ากกกซี๊ดดด ..ปี๊ดดดดดน้ำแตกแล้วแม่ผมน้ำแตกแล้วอูยยยนางทองก็เสียวสุดๆมือเกรงเท้าเกรงแตดสั่นระริกระริกช่องคลอดบีบตอดหัวหัวหนเทียบอย่างแรง..อ๊ากกกกกแม่ก็..แล้วนางทองก็ร้องกรี๊ดดดดดดด..แน่นิ่งไปแต่ตรงมุมปากมีรอยยิ้มอย่างสุขสม หนุ่มเทียมชักควยมันออกมาดัง..บร๊อก..แม่ๆๆ..ไม่มีเสียงสันยานตอบรับจากหมายเลขที่ทันเรียกนางทองแม่ยายของหนุ่มเทียมจากไปเสียแล้วแต่ก็จากไปอย่างมีความสุขเต็มเปี่ยม

วันอาทิตย์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2553

พี่เลี้ยงหลาน

เรื่องเริ่มจากแม่ผมทำงานแล้วก็เลี้ยงหลานด้วยพี่เลี้ยงคนก่อนแม่จับได้ว่าขโมยเงินด็เลยไล่ออก
ก็เลยรับญาติของพี่สะใภ้มา เขาชื่อ
ออนอายุสิบห้าสิบหกได้น่าตาไม่ค่อยดีหลอกครับแต่อวบขาวนานๆผมถึงจะบ้านแม่ซักครั้งทุกครั้งที่ไปก็จะเจอ
ออน อวบแล้วยังแต่ตัวฟิตอีกดูแล้วน่าอัดจริงๆ ผมก็พยายามเล่นกับหลานแล้วก็พยายามจับมือบ้างเดินชนบ้าง
ออน ก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้ววันนั้นก็มาถึง ผมไปบ้านแม่ตอนเย็น
พอดีแม่ผมต้องไปงานเลี้ยงแต่ผมไม่รู้ก็เลยแวะไป ออน อยู่บ้านคนเดียวแม่เอาหลานไปด้วย ออน
ก็ม่เปิดประตูรับผม ออน กำลังดูละครใส่กางเกงขาสั้นนอนดูอยู่ข้างล่าง
ผมก็เข้าห้องน้ำแล้วก็เดินออกมากะว่าจะกลับ ออกมาเห็น ออน นอนขาวอวบอยู่ก็เลยจะคิดใหม่ทำใหม่ซะเลย
ผมแกล้งไปนั่งดูด้วย ออน ก็ไม่ว่าอะไรผมก็เปิดน้ำอัดลมให้ ออน กินเขาก็กินผมก็ไปนั่งใกล้ๆ
นั่งคุยกันซักพักผมก็แกล้งถามว่าอยู่คนเดียวแอบดูหนังโป๊บ้างหรือป่าว ออน
ตอบน่าตกใจครับอยากดูแต่ไม่มีให้ดู ผมถามว่าอยากดูหรือป่าว ออน เงียบไม่ลอช้าครับก็เลยไปเอามาเปิดให้ดู
ออน นั่งไม่ติดครับผมไม่ดูหนังแล้วก็เลยนั่งดู ออน แล้วก็เข้ากอดครับ ออน ดิ้นนิดหน่อย
ผมก็ระดมจูบไปทั่ว ล้วงเข้าไปในเสือ้ นมไม่ใหญ่ครับแต่ก็พอดีมือ ออน
เริ่มกอดผมบ้างแล้วผมก็ค่อยๆถอดทีละชิ้นๆจนหมดทั้งจูบทั้งดูดทั้งเลียจน ออน เสร็จคาปากผม
ทีนี้ก็ตาผมละผมให้ ออน ถอดให้ผม แล้วก็ทวงละครับตะกี้ผมทำให้ใช้ลิ้นจนเสร็จตา ออน บ้างละ ออน
ทั้งดูดทั้งอมจนสะอาดเอี่ยมแล้วก็ถึงเวลาใช้ใจจริงอยากเสร็จในปากแต่ข้างล่างก่อนแล้วก็ถึงเวลาใส่ละครับ
ของผมก็ไม่เล็กแต่ ออน อวบแล้วก็ยังเปียกอยู่มันก็เลยเข้าง่าย
แต่ก็ยังเจ็บจนน้ำตาไหลอยู่ดีจากค่อยๆขยับจนเร็วขึ้นแรงขึ้น
เสียงร้องเริ่มดังขึ้นสารพัดท่าที่จะคิดออกละครับ ผมไม่ใหญ่แต่อึดทำได้เป็นชั่วโมง ออน
บอกเสร็จไปสามแล้วจนครั้งที่สี่ผมก็เลยต้องยอมเสร็จพร้อมกับ ออน
จนได้มันออกมาเยอะจริงๆมันมากและที่สำคัญผมเปิดบริสุทธ์ครับขยับมาเกือบชั่วโมงทีนี่ถึงคราว ออน
แสดงฝีปากละ ทั้งดูดทั้งเลียเม้มจนผมตัวแทบลอยจนใกล้จะเสร็จผมก็เลยจับหัว ออน
ไว้กระแทกใส่ปากจนสุดโคนละครับสุดยอดจริงๆเสร็จในปากเด็กสาว ออน จะไม่กลืนแต่ผมขอไว้ ออน
ก็เลยดูดจนหมดแค่คิดถึงก็ตั้งอีกแล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2553

เจาะเวลา ตอนที่ 2

### ตอนที่ 2 ###

ชื่อ:นางสาว อินทิรา แดงจำรัส <คลิกเพื่อดูรูป>
อายุ: 26 ปี
อาชีพ: เจ้าหน้าที่ค้นคว้า พัฒนาและวิจัย วิศวพันธุกรรม ระดับ 7
ภารกิจ: เข้าตีสนิททำความรู้จัก สร้างความสัมพันธ์ ทำทุกอย่างให้เป้าหมายไว้วางใจเชื่อถือเราได้มากที่สุด และพยายามกันเป้าหมายให้อยู่ห่างจากกลุ่มบุคคลซึ่งนำโดย นายคทา อนุลึงคพันธ์ <คลิกเพื่อดูรูป>
เนื่องจากระบบจะส่งคุณไปถึงเมื่อ 15 ธันวาคม 2547 ฉะนั้นคุณจะมีเวลาปฏิบัติภารกิจเบื้องต้นนี้ทั้งสิ้น 16 วัน
หมายเหตุ: จุดมุ่งหมาย และการดำเนินการขั้นต่อไป จะแจ้งให้ทราบในภายหลัง
............................................ Download Address Or Map ...........
สุทธากวาดสายตาไปบนหน้าจอ ดูรูป และชื่อของเป้าหมาย และสะดุดตรงหัวข้อภารกิจ ที่ออกจะพิกลพิการ แต่แล้วก็ต้องทำใจเพราะไหนๆก็มาแล้วยังไงก็ต้องทำไปตามคำสั่งอยู่ดี ลอบถอนหายใจอย่างระอาอึดหนึ่งสุทธาก็จิ้มคำสั่งขอโหลดแผนที่จากบนหน้าจอนั้น
-----------------------กำลังโหลดข้อมูล--------------------
----------------------กำลังเปิดระบบ GPS และติดต่อดาวเทียม **** ค้นพบดาวเทียมที่เกี่ยวข้องและเชื่อมโยงได้ 2 ดวง แคร็กดาวเทียมทั้งสองดวงแล้ว ----------- กรุณาใส่คำสั่ง..........
สองขั้นตอนที่ขึ้นบนหน้าจอนั้น สุทธาใช้เวลารอคอยเพียงแค่ไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ เขาเลือกกดสิ่งที่ต้องการตัวหนังสือบนหน้าจอหายไป เปลี่ยนเป็น Map Mode อย่างกว้างๆ แสดงจุดที่เขาอยู่และจุดหมายปลายทางแทน พร้อมทั้งบอกระยะและเวลาสำหรับเดินทางไปยังจุดหมายทั้งยังแสดงวิธีในการเดินทางไปยังจุดหมายในรูปแบบต่างๆด้วย สุทธาท่องจำอย่างคร่าวๆ แล้วจึงปิดอุปกรณ์บนข้อมือก้าวเดินออกจากตรอกมืดๆนั้นไป แต่แล้วสุทธาจึงเพิ่งนึกออกว่าเขายังไม่มีค่าเดินทาง จึงล้วงมือลงไปสำรวจตามกระเป๋าต่างของเสื้อคลุมที่สวมใส่อยู่ อาาาา....เจอแล้ว ที่ล้วงออกมาเป็นซองหนังใบหนึ่งภายในบรรจุกระดาษปึกหนึ่งในปึกนั้นประกอบไปด้วยธนบัตรสำหรับใช้ในยุคนี้ซึ่งทาง บก.จัดเตรียมมาให้ สุทธาตรวจเช็คนับจำนวนทั้งหมด พบว่ามีใบละพัน เพียงแค่ 2 ใบ ใบละ ห้าร้อย 2 ใบ ใบละร้อย 10 ใบ ใบละห้าสิบ 10 ใบ และใบละยี่สิบ 25 ใบ รวมๆแล้วเขามีเงินติดตัวทั้งหมด 5 พัน สุทธาพับเก็บซองหนังเข้าที่แล้วเตรียมจะก้าวเดินออกไปอีกครั้ง ทันใดนั้น อาการสั่นเตือนที่ข้อมือ และสัญญาณเสียงก็เกิดขึ้นพร้อมๆกัน สุทธาขมวดคิ้วมุ่นอย่างแปลกใจ ยกข้อมูลขึ้นดู บนหน้าจอมีข้อความสีแดงกระพริบถี่ๆ
!!พบข้อผิดพลาด!!
สุทธากดปุ่มที่ด้านข้างตัวเรือน ข้อความสีแดงตัวใหญ่เต็มจอนั้นหายไป เปลี่ยนเป็นรายละเอียดขึ้นมาอีกหลายบรรทัด
--------- ระบบตรวจพบว่ามีการขัดข้อง ขณะส่งมวลสารข้ามเวลา ระดับความรุนแรงหรือความเสียหาย ระดับสาม/ห้า (Type: TimeSync Error) กรุณาตรวจเช็ควันที่..........
สุทธาถอนหายใจโล่งอก แค่ระดับสองเท่านั้น เขาคิด มันเกิดขึ้นบ่อยๆอยู่แล้นี่ แล้วเขาก็กดอีกปุ่มหนึ่งจากนาฬิกาเรือนนั้นเพื่อขอดูวัน/เวลา วันที่ 13 ผิดพลาดไปแค่ 2 วันเท่านั้นไม่เป็นไร สุทธายิ้มให้กับตัวเอง แต่ก่อนที่เขาจะเดินต่อไปอะไรบางอย่างทำให้เขาต้องฉุกคิด
"....เอ..........ถ้ามันผิดไปแค่สองวันทำไมเตือนเป็นระดับสามได้หว่า.......เอ๊ะ!!
สุทธารีบยกข้อมือขึ้นกดที่นาฬิกาและดูวัน/เวลาอีกครั้ง คราวนี้เขาถึงกับตะลึงตาค้าง
วันอาทิตย์ที่ 13 มิถุนายน 2547 เวลา 21.45.32 น.
มันแทบจะไม่เกิดขึ้นเลยในการผิดพลาดขนาดนี้ ครั้งสุดท้ายที่เขาจำได้ว่าเกิดการส่งคนข้ามเวลาแล้วผิดพลาดระดับสามนี้ก็คือเมื่อ 6 ปีที่แล้วซึ่งในขณะนั้นเขายังเป็นเจ้าหน้าที่ฝึกหัดอยู่ อาห์..... ส่งมาล่วงหน้าตั้ง 6 เดือน มีเงินอยู่แค่ 5 พันแล้วมันจะอยู่รอดเรอะเนี่ย สุทธากดคำสั่งบนหน้าจออยู่สองสามครั้ง เพื่อส่งสัญญาณแจ้งกลับไปที่ บก.
-----Fail......----
-------ไม่สามารถติดต่อกลับไปได้ในขณะนี้ <เหตุขัดข้องทางเทคนิค>-------
"อุวะ!!...ไอ้นรก....เป็นห่าเป็นเหวอะไรอีกวะเนี่ย...."
สุทธาคำรามอย่างหัวเสีย ทาง บก.สามารถส่งข้อมูลมาที่เขาได้แต่เขากลับไม่สามารถเรียกหรือส่งสัญญาณอะไรกลับไปที่นั่นได้เลย หลังจากพยายามอยู่อีกสองสามครั้ง ซึ่งทุกครั้งก็เป็นเหมือนเดิม สุดท้ายสุทธาค่อยๆข่มใจตัวเอง และคิดหาวิธีเอาตัวรอดในขณะนี้ สุทธาคลำลงไปที่หว่างเอวแหวกเสื้อคลุมออกล้วงมือลงไปที่กระเป๋าอุปกรณ์ที่ร้อยอยู่เกือบจะรอบเอวใบหนึ่ง แล้วยิ้มที่มุมปากอย่างอุ่นใจเมื่อสัมผัสได้กับความคุ้นเคยบางอย่างในนั้น นั่นคือชุดอุปกรณ์พิเศษติดตัวเฉพาะของเขา ซึ่งมีเครื่องมือเครื่องใช้ที่แตกต่างไปจากของเจ้าหน้าที่อื่นๆ ครั้งนี้สุทธาก้าวเดินออกไปอย่างมั่นใจ พาตัวเองพ้นออกจากตรอกนั้นไปอย่างเงียบๆ
"ตาจ๊ะ...ตา... มานี่เร้ว มารู้จักคุณคทาไว้ซิจ๊ะ"
ผู้ถูกเรียกเหลียวหน้าช้าๆไปยังต้นเสียงที่ร้องเรียกเธออยู่ นี่เป็นงานเลี้ยงฉลองเปิดตัวของโครงการในสถาบันวิจัยที่เธอทำงานอยู่ เมื่อหันกลับไปจึงพบเพื่อนที่ร้องเรียกยืนอยู่กับชายร่างสูงโปร่งผิวขาวสะอาดสะอ้านแต่งกายอย่างมีระดับ ใบหน้าจัดได้ว่าดูเท่ห์ไปม่เบา และดูดุดันน้อยๆด้วยเคราที่เจ้าของเลี้ยงไว้นั้น
"ไงจ๊ะยัยรุ้ง... อ้อ...สวัสดีค่ะ.."
คทารู้สึกกระจ่างวูบในสายตา ทันทีที่หญิงสาวข้างหน้าหันกลับมาให้เห็น และกระพุ่มมือไหว้เขาอย่างอ่อนช้อยเป็นธรรมชาติ จนเขาแทบจะลืมรับไหว้เธอ
"ครับ...สวัสดีครับ" แล้วจึงหันไปบอกกับผู้หญิงที่ยืนข้างๆ
"เพื่อนคุณรุ้งสวยและน่ารักมากอย่างที่คุณรุ้งบอกไว้จริงๆเลยครับ" แล้วจึงหันกลับไปอีกครั้งที่คนถูกชม
"รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งจริงๆครับที่ได้รู้จัก.....เอ่อ.......ชื่ออะไรนะครับ...ว้าผมนี่แย่จังเลยคนสวยๆอย่างนี้ผมลืมชื่อได้ไงเนี่ย สงสัยจะเมาแล้วมั้งครับผมเนี่ย"
"ต๊ายตาย อะไรกันคะคุณคทา อย่างคุณเนี่ยนะคะจะเมาง่ายๆ ค่ะๆ เอาเป็นว่ารุ้งเชื่อคุณก็แล้วกัน จะแนะนำให้อีกทีนะคะ แต่ถ้ารอบนี้จำไม่ได้ ก็ช่วยไม่ได้แล้วนะคะ"
คทารีบโบกไม้โบกมือเป็นเชิงยอมแพ้กรายๆ
"ไม่แล้วครับไม่แล้ว ทีนี้จะจำจนตายเลยครับคุณรุ้ง"
รุ้งดาวผู้มากจริตจก้านกรีดเสียงหัวเราะอย่างยั่วยวน
"แหมๆๆๆ...คุณคทานี่ละก็ น่า.........." รุ้งดาวลากเสียงพร้อมทั้งกราดสายตาลากลงต่ำไปจับจ้องที่เป้ากางเกงของคทาอย่างเปิดเผย กระดกลิ้นวูบออกมาแตะริมฝีปากตัวเองอย่างลืมตัว
"อืมมม น่าตีจริงๆเชียว...ค่ะ นี่เพื่อนรุ้งนะคะเพื่อนที่รักและสนิทกันมากที่สุด เธอชื่อ อินทิราค่ะ ชื่อเล่นเธอชื่อตุ๊กตา หรือเพื่อนๆเรียกสั้นๆว่า ตา และสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ ตาเค้ามีส่วนเกี่ยวข้องที่สุดเหมือนกันเพราะเค้าเป็นหนึ่งในเจ็ดของผู้สร้างและดำเนินการโครงการ อ๊ะๆ....อย่าบอกนะคะคุณคทาว่าไม่คุ้นชื่อ อินทิราน่ะ ...."
และโดยไม่ปล่อยให้คทาได้พูดอะไร รุ้งดาวหันไปทางอินทิราซึ่งยืนมองคู่สนทนาสลับไปมา
"ตาจ๊ะ คุณคทาเนี่ยเค้าเป็นคนที่ร่วมออกทุนเป็นรายใหญ่ ให้กับโครงการงานของเราไงจ๊ะ "
คทายื่นมือออกมาทำท่าเหมือนต้องการจะทักทายแบบตะวันตก และด้วยความเผลอไผลอินทิราก็ยื่นส่งมือออกไปให้จับ แต่แล้วคทาก็ดึงมือขาวผ่องนั้นยกวูบขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วก้มหน้าจูบหลังมือของอินทิราแบบที่เธอไม่ทันตั้งตัว และรีบพูดหันเหหัวเรื่อง
"ให้เกียรติเต้นรำกับผมซักเพลงได้มั้ยครับคุณ อินทิรา"
อินทิราหน้าแดงซ่านทั้งอับอายและขุ่นเคือง ต่อกิริยาเช่นนี้ เพราะโดยปกติแล้วเธอเป็นคนขี้อาย เรียบร้อย และค่อนไปทางถือเนื้อถือตัวกับเรื่องเช่นนี้ เธอรีบชักมือกลับทันที
"เอ่อ...ตาว่าไม่เหมาะกระมังคะคุณคทา และอีกอย่างตาก็เต้นรำไม่เป็นด้วยค่ะ"
สายตาของคทายังกวาดสำรวจไปทั่วเรือนร่างของอินทิราอย่างอุกอาด ยิ้มหน้าระรื่นตอบคำ
"โอวว์ ไม่เป็นปัญหาครับ ผมสามารถสอนเสต็ปพื้นฐานให้คุณตาได้ครับ ไม่ยากหรอกครับ.."
รุ้งดาวรีบสอดแทรกหนุนเข้ามาทันที
"แหม ชั้นละอิจฉาเธอจริงๆเป็นชั้นนะรีบรับปากคุณคทาไปแล้วนะเนี่ย"
อินทิราส่งสายตาดุๆไปที่เพื่อนซี้ ก่อนจะปฏิเสธอย่างนุ่มนวล
"ไว้เป็นโอกาสหน้าดีกว่ามังคะคุณคทา อ้อ....รุ้งจ๊ะไม่ลองอ้อนๆให้คุณคทาเค้าสอนให้เธอล่ะจ๊ะ ท่าทาง 'ใจดี' อย่างคุณคทาเค้าคงไม่ปฏิเสธผู้หญิงสวยๆอย่างเธอหรอก จริงมั้ยคะคุณคทา??"
อินทิราเน้นคำใจดีเป็นพิเศษเป็นความหมายแดกดันคทา คทาเองก็ทำหูทวนลมกับคำแดกดันยังยิ้มหน้าระรื่นอยู่
"อิอิอิ....ผมยังไงก็ได้ครับ กลัวแต่ว่าคุณรุ้งจะไม่ให้เกียรติผมน่ะสิครับ"
รุ้งดาวรีบรับข้อเสนอทันทีเหมือนกันแล้วทั้งสามคนหลังจากวิสาสะกันอีกพักหนึ่งก็แยกย้ายกันไปเมื่อเสียงดนตรีสำหรับการเต้นรำดังแว่วมา คทาเต้นรำกับรุ้งดาวอยู่ ณ.มุมหนึ่งของห้องเป็นการเลี่ยงสายตาผู้คน เพราะการรุกเร้าของรุ้งดาวที่มีมาเป็นระลอก ทรวงอกอวบหยุ่นที่บดเบียดอยู่กับแผงหน้าอกและสะโพกผายที่พยายามบดอัดเนินโหนกเข้าหาท่อนลำที่เริ่มตื่นตัวของเขาสร้างความฟุ้งซ่านให้กับคทาจนเริ่มมีอารมณ์หื่นหระหายเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ ใบหน้าสวยที่ซบอยู่บนบ่าของคทายามนี้ขบกัดเบาๆเป็นการกระตุ้นลมหายใจอุ่นๆพ่นรดราดช่วงซอกคอของคทาเป็นระยะ คทาเหลือบตามองไปรอบๆเมื่อเห้นว่าไม่ค่อยมีคนสนใจมาที่เขาเท่าไหร่นัก คทาจึงเริ่มออกลายโต้ตอบกลับไปทันที มือข้างหนึ่งที่โอบคล้องเอวของสาวรุ้งค่อยๆเลื่อนลงลูบไล้บริเวณข้างสะโพกและไปหยุดแปะอยู่บนก้นกลมกลึงเมื่อเห็นว่ารุ้งดาวไม่มีอาการขัดขืนปฏิเสธคทาจึงกางฝ่ามือแล้วค่อยๆรวบบีบคลึงเค้นก้นกอยของรุ้งดาวอย่างเบาๆฝ่ามือของรุ้งดาวที่กุมกระชับอีกข้างบีบกำแน่นขึ้นจนคทารู้สึกได้เขาโน้มหน้ากลับมาขบเม้มริมฝีปากใส่ติ่งหูของรุ้งดาว สองเต้าอวบหยุ่นของเธอยิ่งบดอัดเข้าหาแผงอกของคทาให้แนบสนิทยิ่งขึ้น คทาเหลือบตาขึ้นมองรอบข้างอีกแวบหนึ่งเขาจำได้ว่าเบื้องหลังทางขวาไปไม่เกิน 5 ก้าวตรงผ้าม่านนั้นด้านหลังผ้าม่านเป็นระเบียงชมวิวเล็กๆ คทาค่อยๆเคลื่อนตัวไปทางด้านนั้นพร้อมกับรุ้งดาวซึ่งโอนอ่อนผ่อนตามทุกอย่างทันที
เสียงดนตรีในจังหวะเร้าใจดังผสมกันมาจากร้านรวงหลายๆร้านประสานเสียงกันจนฟังไม่ออก สุทธายืนอยู่ในเงามืดของตัวอาคารแบบชั้นเดียวหลังหนึ่ง เข้าใจว่าน่าจะเป็นหลังผับอะไรซักอย่าง จากข้อมูลล่าสุดสรุปว่าตอนนี้เขาอยู่ในย่านที่เรียกว่า RCA เมื่อเก็บอุปกรณ์แล้วขณะจะก้าวออกจากจุดที่ยืนอยู่นั้นสุทธาก็ได้ยินเสียงคนดังขึ้นจากซอกมุมอับอีกแห่งใกล้ๆตัว
"ไม่ ..... อุ๊ย!! ไม่เอานะเชน อะไรกันเนี่ย ว๊ายย..!!...ปล่อยพลอยนะ ไม่เอาพลอยอายเพื่อนเชนนะ โฮ...โฮ..โฮ....ทำไมเชนทำกับพลอยอย่างนี้...ฮืออออ.....อ๊ายยยย!!.."
เสียงผู้หญิงหวีดร้องและฟูมฟายเสียงหนึ่งดังขึ้นจากซอกมุมนั้น แล้วถัดมากเป็นเสียงผู้ชายสองสามคนดังเชียร์ลั่นตามมา
"เฮ้ย ไอ้เชนถอดกางเกงน้องพลอยเร็วๆเข้าสิวะเดี๋ยวพวกกูช่วยจับแขนให้ เอ๊...อีนี่ดิ้นชิบหาย เฮ้ยไอ้เชนมึงเอายาที่พวกกูให้ ให้น้องพลอยคนสวยนี่แดกรึยังวะ"
เสียงของคนชื่อเชนดังตอบมาด้วยน้ำเสียงหอบๆ
"เออ...ให้กินไปแล้ว แต่สงสัยคงยังไม่ออกฤทธิ์มั้ง ก็พวกมึงน่ะแหละ เงี่ยนห่าไรกันนักหนารีบชวนมาหลังร้าน แม่งรอให้เคลิ้มกว่านี้อีกหน่อยก็ไม่ได้ ว่าแต่ พวกมึงอย่าลืมข้อตกลงนะโว้ย ต้องกูก่อนนะ"
เสียงหัวร่ออย่างชั่วช้าลามกดังประสานเสียงกันขึ้นมา พร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาวนามว่าพลอยนั้นก็ดังตามมาด้วย แล้วเสียงชายอีกคนก็แว่วมาว่า
"เฮ้ย!! ใครว่าน้องพลอยไม่มีอารมณ์วะ กูบอกแล้วว่ายากูมันแรง พวกมึงดูนี่...เมือกเต็มหีอย่างนี้ยังไม่เงี่ยนอีกเหรอวะ ยากูเนี่ยถ้าแดกเข้าไปกว่าจะหมดฤทธิ์ก็ปาเข้าไปเกือบเช้าโน่นละมั้ง อ้อกูลืมบอกไป ยากูมันอันตรายนะโว้ยถ้ากินแล้วไม่เย็ดเนี่ยถึงตายเชียวนะมึง เฮ้ยไอ้เชนถ้ามึงสงสารน้องพลอยเค้ามึงจะเย็ดก็รีบๆเย็ดเข้านะ โน่นเห็นมั้ย ไอ้ตี๋กะไอ้โชคควักกระดอออกมาชักว่าวรอแล้ว"
เสียงคนชื่อเชนพึมพำออกมาอย่างหัวเสีย
"โธ่ไอ้เหี้ยแมน แม่งกูไม่มีอารมณ์เลยว่ะ บอกแล้วว่าให้ไปเอาที่โรงแรมตามแผนเดิมก็ไม่เอาไอ้ห่าราก ดูสิควยกูยังไม่แข็งเลย"
เสียงไอ้แมนหัวเราะดังกลั้วมา
"งั้นมึงก็ให้น้องพลอยเค้าค่อยๆดูดควยให้มึงไปก่อนละกันนะ พวกกูพร้อมแล้วงั้นให้พวกกูเย็ดกันไปก่อนเลยละกันนะ มึงพร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาเย็ดเอานะ โอ้โหอีเหี้ยนี่นมแม่งทั้งใหญ่ทั้งแข็งเลย ดูดิ้หัวนมแข็งเป็นไตเลยมึง..... น้องพลอยจ๋าขอพี่แมนดูดหัวนมหน่อยนะจ๊ะ จ๊วบบบ...แผล่บๆๆๆ..."
ส่วนไอ้ตี๋กับไอ้โชคก็ละมือจากควยตัวเองหันมาช่วยไอ้เชน ปล้ำถอดเสื้อผ้าที่เหลือออกจากตัวพลอยจนล่อนจ้อน พลอยเผยอเปลือกตาที่ชุ่มไปด้วยน้ำตาขึ้นมองแล้วก็ต้องสะดุ้งด้วยความกลัวเพราะมีท่อนควยขนาดต่างๆกันถึงสี่ดุ้นผงกหัวงึกงักอยู่รอบตัวเธอ ด้วยความกลัวเธอจึงกรีดร้องส่งเสียงขอความช่วยเหลือ แต่เสียงร้องของเธอดังได้แค่ครึ่งเสียงก็ต้องชะงักขาดไปเพราะมีท่อนควยหนึ่งในสี่ที่ไม่รู้ว่าของใครถูกจับยัดเข้าไปในปากเธอเต้านมทั้งสองข้างถูกดูดเลียและบีบเค้นอย่างหนักที่หว่างขาก็โดนล้วงควักอย่างหื่นกระหาย เมือกสาวกระจายไหลออกเต็มหน้าขาของเธอเอง และด้วยฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดอย่างแรงที่เธอโดนกรอกเข้าไปนั้นเริ่มออกฤทธิ์อย่างรวดเร็วทำให้พลอยต้องรู้สึกหวิวๆหัวใจเต้นแรงขึ้นความเงี่ยนง่านพลุ่งตามมาอาการขัดขืนทางสรีระเริ่มหายไปทีละน้อย ในหูเธอยังแว่วเสียงเชนดังอยู่ใกล้ๆ
"อูยยย น้องพลอยนี่มีเสน่ห์จริงๆเลยว่ะไอ้แมน เอาควยเข้าปากไปแป๊บเดียวควยกูก็แข็งแล้ว เฮ้ยๆไอ้ตี๋มึงหลบหน่อยกูจะเย็ดแล้ว.."
เมื่อจัดองค์ประกอบฉากเรียบร้อยเชนก็เข้าไปคล่อมอยู่กลางหว่างขาของพลอยจับควยถูไถเม็ดแตดเหนือรูหีที่เยิ้มไปด้วยเมือกลื่นจนพลอยต้องส่ายร่อนร่องหีเข้ารับปลายควยของเชนด้วยความเงี่ยนเพราะทั้งตัวเธอตอนนี้โดนชายอีกสามคนรุมเร้าช่วยกันฟอนเฟ้นความหอมหวานไปจนทั่วทั้งร่าง นมทั้งสองเต้าถูกจับจองโดยสองชายซึ่งเธอไม่รู้ว่าเป็นใครบ้างส่วนปากก็ต้องอ้าอมท่อนควยอีกท่อนของชายที่มานั่งคล่อมหน้าเธอไว้ พลอยรู้สึกเสียวแปล๊บที่ปากรูหีเมื่อท่อนควยอุ่นวาบมุดผ่านรูหีของเธอเข้าไปสันควยบดอัดเสียดสีกับเม็ดแตดที่แข็งเป็นไตของเธอ พลอยเจ็บตึงไปทั่วรูหีแต่ก็ร้องไม่ออก โพรงหีขมิบตัดรัดท่อนควยที่แทรกเข้ามานั้นอย่างแรง ท่อนควยไหลปรูดเข้าไปครึ่งค่อนลำแล้ว เชนไม่สนใจแล้วว่าพลอยจะเจ็บหรือไม่ปลายควยโดนขมิบดูดตอดรัดเช่นนั้น ทำให้เชนเงี่ยนจนหน้ามืดโหมกระเด้าเข้าใส่รูหีตีบแคบนั้นทันที เสียงร้องและครางดังอู้อี้ไม่ได้ศัพท์ของพลอยดังลอดออกมาจากท่อนควยอวบใหญ๋ที่ยัดคาปากเธอร่างทั้งร่างของสาวน้อยดิ้นสะท้าน อาการขัดขืนต่างๆไม่มีอีกแล้วความเงี่ยนง่านเข้ามาแทนที่ เธอเริ่มมีอารมณ์อย่างมากโดยสาเหตูหลักมาจากยาปลุกกำหนัดนั่นเอง และจุดสุดยอดของเธอกำลังจะมาถึง
ขณะที่เชนสาวควยอย่างเมามัน เขาก็รู้สึกถึงอาการตอดขมิบถี่เร็วจากโพรงหีของสาวน้อยที่เบื้องหน้า เชนรีบเร่งกระเด้าควยยาวๆเข้าใส่อย่างหักโหมแต่แล้วสองไหล่ก็ถูกกระชากโดยแรงจนหน้าหงายเริ่ดปลิวออกจากที่ควยหลุดออกจากรูหีตีบคับนั้นทัทีพร้อมกับบล้วบเบาๆ แว่บหนึ่งในสายตาที่ตะลึงพรึงเพริดเชนเห็นชายร่างสูงใหญ่คนหนึ่งยืนตระหง่านอยู่เบื้อหน้าแต่ยังไม่ทันที่จะอ้าปากส่งเสียงใดๆฝ่าตีนข้างหนึ่งก็ขยายขนาดขึ้นอย่างรวดเร็วที่เบื้องหน้าความรู้สึกสุดท้ายที่ได้รับของเชนคืออาการเสียวแปล๊บติดตามมาด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่บริเวณดั้งจมูกและปากแล้วทุกอย่างก็ดำมืดไป
สุทธาซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใครและโผล่มาจากไหนสำหรับเชน หลังจากที่กระชากไหล่เชนจนตัวปลิวไปนอนหงายบนพื้นตวัดขากลับหลังอัดส้นตีนเข้าใส่หน้าวัยรุ่นขี้เย็ดอย่างแรงและไม่มีความจำเป็นต้องเหลียวไปดูผลงาน เขาโน้มตัวไปข้างหน้าสองมือคว้าออกจิกผมอีกสองวัยรุ่นที่กำลังเพลินกับเต้าเต่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เสียงร้องอุทานอย่างตกใจดังขึ้นแต่ก็ขาดหายไปในครึ่งเสียงเมื่อศรีษะทั้งสองปะทะชนกันเองอย่างแรงจากการส่งเสริมของสุทธา ไอ้แมนที่สองมือเท้ากำแพงข้างหน้ากำลังกะเด้าควยเข้าปากสาวพลอยอย่างสุดเสียวได้ยินเสียงผิดปกติที่ด้านหลังจึงรีบเหลียวหน้ากลับมาแต่ยังไม่ทันที่จะได้ประมวลเหตการณ์ใดก็ต้องรู้สึกเจ็บแปล๊บที่ใบหน้าทั้งสองด้าน เพราะถูกฝ่าตีนของฝ่ายตรงข้ามถีบอัดเข้าหากำแพงจนซีกหน้าอีกด้านแนบติดคาอยู่กับกำแพงนั้นและยังคงค้างอยู่เช่นนั้นโดยไร้ปฏิกริยาตอบสนองใดๆ จนเมื่อสุทธาชักขากลับมาร่างไร้สติของไอ้แมนก็รูดลงกองกับพื้นทันที แต่ก่อนที่ร่างมันจะทันลงทับสาวพลอยที่ตอนตะลึงตาค้างอยู่ข้างใต้นั้นก็ถูกสุทธารวบคอเสื้อเหวี่ยงร่างพ้นออกไป สุทธาเหลือบตาชำเลืองร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนที่นอนหงายอยู่เบื้องล่างด้วยท่าทียั่วยวนโดยธรรมชาตินั้นแว่บหนึ่ง
"หวังว่าคุณคงจะมีเสื้อผ้าใส่นะ เพราะผมไม่มีให้ซะด้วยสิ แล้วก็...ผมคิดว่าคุณควรจะรีบๆกลับบ้านไปได้แล้วนะครับ ถึงบ้านแล้วถ้าต้องการจะแจ้งความก็ยังทันนะ เพราะไอ้พวกนี้คงนอนสบายอย่างนี้ไปอีกไม่ต่ำกว่าสามชั่วโมง ผมไปละ"
สุทธาเหลียวหลังกลับเดินจากไปทันทีเหมือนกัน แต่ก็ต้องชะงักเท้าเมื่อได้ยินเสียงร้องเรียกจากพลอย
"พี่...พี่คะ....เอ่อ...พลอย...พลอยขอบคุณพี่มากนะคะที่ช่วยพลอยไว้...แต่....แต่พวก เอ่อ...พวกนี้ยังไม่ตายใช่มั้ยคะ??"
หางเสียงของพลอยสั่นๆด้วยความกลัวและอัศจรรย์ใจ คนสี่คนโดยที่แต่ละคนก็ไม่ใช่จะตัวเล็กๆเลย กลับถูกคนๆเดียวจัดการจนหมอบกระแตแทบจะพร้อมๆกันในช่วงเวลากระพริบตาเพียงไม่กี่ครั้ง สุทธาลอบทอดถอนใจเฮือกหนึ่ง เนื่องเพราะเขารู้ตัวดีว่าตอแยเรื่องยุ่งยากเข้าแล้ว
"ยังไม่ตายหรอกครับ ผมคำนวณแรงไว้กะเอาแค่หลับๆไปเท่านั้นแหละ..."
"แล้วพี่...เอ่อพี่พอจะช่วยพลอยอีกเรื่องได้มั้ยคะ"
สุทธาเริ่มลังเล ความจริงเขาไม่ควรจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่แรกแล้ว ขณะกำลังครุ่นคิดเสียงพลอยก็ดังมาอีก
"คือ....พลอยแค่อยากให้พี่ช่วยส่งพลอยกลับบ้านเท่านั้นแหละค่ะ พลอยกลัวน่ะค่ะ พลอยสัญญาค่ะว่าจะไม่ให้พี่เดือดร้อนเรื่องของพลอยอีกเลย นะคะพี่ช่วยเป็นเพื่อนไปส่งพลอยหน่อยนะคะ นะคะพี่"
สุทธานึกขำในคำพูดของพลอยในใจ
"หึ หึ กลัว?? กลัวอะไรวะทีมาเที่ยวกะผู้ชายตั้งหลายคนไม่เห็นกลัว"
แต่สุทธาก็ไม่อาจหักใจพูดออกไปจึงได้แต่กล้ำกลืนไว้
"ผมว่าคุณใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนดีกว่านะครับจะได้คุยกันได้สะดวกกว่านี้หน่อย เอาเป็นว่าผมรับปากคุณก็แล้วกัน"
แล้วสุทธาก็ถามถึงสถานที่อยู่ของพลอย โดยที่ยังหันหลังให้อยู่เช่นนั้นเมื่อพลอยบอกที่อยู่ของเธอออกมาอะไรบางอย่างก็แว่บเข้ามาในสมองของสุทธานั่นคือที่อยู่ของพลอยมันเป็นที่อยู่เดียวกันกับเป้าหมายของงานของเขาในครั้งนี้นั่นเอง เขาจึงเอ่ยปากขอตัว อ้างว่าจะหลบไปที่มุมตึกอีกด้านหนึ่ง เมื่อมาถึงสุทธเหลียวซ้ายแลขวาสำรวจรอบข้างเมื่อเห็นว่าปลอดคนเขารีบล้วงมือไปควานหาของในกระเป๋าอุปกรณ์หยิบเอาวัตถุสิ่งหนึ่งซึ่งมีลักษณะเหมือนหูฟังขึ้นมาเหน็บยัดเข้าไปในรูหูแล้วยกนาฬิกาขึ้นมากดเลือกคำสั่งที่ต้องการ
>>>>>> ข้อมูลแผนที่กรุงเทพฯและปริมณฑล <<<<<<<<
>>>>>> Upload all to device <<<<<<
ข้อมูลที่ถูกเลือกถูกแปลงเป็นสัญญาณไฟฟ้าส่งตรงเข้าสมองของสุทธาโดยตรงอย่างรวดเร็ว โดยผ่านอุปกรณ์ที่เหน็บอยู่ในรูหูของเขา สุทธาหลับตาขบกรามแน่นรู้สึกปวดหัวหน่วงๆอยู่ครู่หนึ่งซึ่งเป็นอาการปกติของการอัพโหลดข้อมูลเข้าสู่สมองโดยตรง และเมื่อลืมตาขึ้นสุทธาก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นสาวพลอยมายืนเอียงคอมองอยู่ที่เบื้องหน้าด้วยสีหน้าตกประหม่าเล็กน้อย
"พี่คะ พี่เป็นอะไรรึเปล่าคะ พลอยเรียกพี่ตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ดูเหมือนว่าพี่จะไม่ได้ยิน พี่ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ"
น้ำเสียงออดอ้อนเป็นไปตามธรรมชาติแฝงระคนไปด้วยความเป็นห่วงสุทธาจึงยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง
"อ๋อ...ผมไม่เป็นไรหรอกครับ สงสัยจะ....อืมมม มายเกรนกำเริบน่ะครับ ตอนนี้โอเคแล้วไปกันรึยังล่ะครับ เอ...แต่ว่าแถวนี้จะมีรถแท็กซี่ให้เรียกมั้ยเนี่ย??"
ประโยคสุดท้ายเหมือนรำพึงกับตัวเอง พลอยเงยหน้าขึ้นมองและยิ้มให้
"ไม่เป็นไรค่ะ พลอยเอารถมาจอดไว้ทางหน้าร้านค่ะ"
แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากมุมตึกนั้นออกมาจนถึงรถสปอร์ตคันงามสีแดงสด ด้วยความเคยชินพลอยเดินไปที่ประตูด้านคนขับกดปุ่มเล็กๆที่ฝังอยู่บนมือจับประตูเพื่อจะเปิดประตูรถ แต่ไม่สามารถเปิดได้ลองเขย่าอีกสองสามทีก็ยังเหมือนเดิม เธอจึงล้วงมืออันสั่นเทาลงไปในกระเป๋าถือใบเล็กๆของเธอหยิบรีโมตออกมากดคำสั่งปลดล็อก แต่ก็ไร้ผล สุทธายืนดูอยู่ครู่หนี่ง เมื่อเหลียวไปรอบๆก็เห็นพวก รปภ. ที่เฝ้าลานจอดเริ่มหันมาสนใจที่พวกเขาแล้วสุทธาจึงรีบเดินอ้อมไปหาพลอยซึ่งยืนหน้าซีดกดรีโมตอยู่ในขณะเดียวกันเขาก็ยกข้อมือซ้ายขึ้นกดนาฬิกาสั่งให้แสกนรถของพลอยไปด้วยจนเดินมาถึงด้านคนขับ พลอยเงยหน้ามองสุทธา
"สงสัยรีโมตคงจะเสียน่ะค่ะพี่ ทั้งเล็กทั้งบางอย่างนี้กระเทือนเข้าหน่อยก็พังเลย แย่จริงๆ"
สุทธาเอื้อมมือไปขอรีโมตจากพลอยแล้วบอกว่าขอลองบ้างเผื่อจะแก้ไขได้ เมื่อพลอยส่งรีโมตให้สุทธาก็ทำเป็นตรวจดูรีโมตนั้นอยู่ครู่หนึ่งจนนาฬิกาบนข้อมือนั้นส่งสียงตี๊ดเบาๆ สุทธาจึงยกข้อมือขึ้นดูและกดคำสั่งปลดล็อค เสียงคลิกเบาๆจากในตัวรถดังขึ้นสุทธาเอื้อมมือไปเปิดประตูให้พลอยพร้อมกับยื่นส่งรีโมตคืนให้ พลอยรับไปอย่าง งงๆ แล้วมุดเข้าไปในรถเมื่อสุทธาขึ้นไปนั่งยังอีกฝั่งหนึ่งเรียบร้อยพลอยก็ขับรถออกจากลานจอดนั้นทันที

กระโปรงชุดราตรีของรุ้งดาวถูกเลิกขึ้นไปกองไว้บนหน้าท้อง กางเกงในลายลูกไม้สีดำถูกนิ้วของคทาเกี่ยวแหวกออกไปทางด้านข้างขาข้างหนึ่งของรุ้งดาวยกพาดตั้งฉากวางบนที่เท้าแขนของเก้าอี้สำหรับนั่งชมวิวหลังเธอพิงกำแพงแหงนหน้าสูดปากเสียงยาว คทาละเลงลิ้นเข้าใส่เม็ดแตดของรุ้งดาวอย่างรวดเร็วสลับกับขบเม้มดูดดุนเม็ดแตดที่แข็งเป็นไตนั้นไว้ในอุ้งปาก
"โอ.....ซี๊ด.....อย่าเม้มอย่างนั้นค่ะรุ้งเสียว อูยย....คุณคทาขารุ้งเสียวนะคะ"
รุ้งดาวเงยหน้าหลับตาปี๋ อ้าปากเผยอเล็กน้อยด้วยความเสียวที่มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ คทาตวัดลิ้นไปมาที่กลีบแคมทั้งสองข้าง ปลุกความกำหนัดให้แก่รุ้งดาวมากขึ้น แล้วคทาก็วกกลับมาบดขยี้ปลายลิ้นตรงไปที่ติ่งแตดอีกรอบสลับวนเวียนไปมา ทำให้รุ้งดาวรู้สึกเสียวสะท้านจนหมดสิ้นเรี่ยวแรง มือของเธอกดอยู่ที่หัวของคทาที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับการเลียหี"โอย...ทน..ไม่ไหวแล้วค..ะ.. ค่ะคทาขา ทนไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเถอะ ...ได้โปรด.." รุ้งดาวครวญครางเร่งเร้าด้วยความเงี่ยนที่ไม่อาจอดรนทนรออีกต่อไป คทาเองก็เต็มฝืนอยู่เช่นกัน โอกาสงามขนาดนี้ หากไม่รีบฉวยก็โง่เต็มทนแล้ว เขารีบลุกกขึ้นยืนประกบปากเข้าหาปากรุ้งดาวที่เผยอรอดูดดุนลิ้นกันสองมือรีบร้อนลนลานปลดเข็มขัดแก้กางเกงออกรูดทิ้งลงไปรวดเดียวทั้งนอกและใน ท่อนควยที่ปลายหัวเปียกเยิ้มดีดผึงออกมาตั้งโด่เด่ชูหัวร่อนไปมา มือของรุ้งดาวที่สอดมุดลงไปควานหาจนเจอท่อนควยของคทาเธอกำบีบมาไว้แล้วกระทอกเบาๆพร้อมทั้งแอ่นร่องหีเข้าหาแล้วยัดควยซึ่งแข็งโด่ หัวถอกบานอย่างเต็มที่ เข้าไปในรูหีซึ่งเปียกเยิ้มด้วยน้ำลายปนน้ำเงี่ยน"โอ...โอ๊ย...." รุ้งดาวสะท้านด้วยความสุขหลังจากปลายหัวควยได้เบียดสองกลีบเข้าไปเต็มลำเขากระแทกสวนตามเข้ามาอย่างหนักหน่วงเสียงดัง พั่บ ๆ ๆ ๆ รุ้งดาวเอามือคว้าต้นคอของเขาไว้กอดไว้แน่น สองมือของคทาวกกลับขึ้นมาบีบสองเต้าที่เต่งตึงทั้งสองข้างซึ่งขณะนี้ชุดเกาะอกของรุ้งดาวหลุดห้อยกองอยู่ใต้ราวนมของเธอไปนานแล้ว สลับกับดูดหัวนมอย่างเมามัน"โอ๊ย..คทาขา ...แรงอีกนิดค่ะ" รุ้งดาวเผลอเรียกเร่งคทาอย่างไม่รู้ตัวพร้อมกับถ่างขา แอ่นหีให้กระแทกอย่างเต็มที่พั่บ ๆ ๆ ๆ"โอ๊ยยย....เสียวเหลือเกิน..โอ๊ย..." รุ้งดาวทำหน้าเหยเก หลังจากได้กระเด้าไปพักหนึ่งคทาก็จับขาข้างที่ยกวางไว้บนท้าวแขนเก้าอี้ให้เกี่ยวพับมาที่รอบเอวเขารุ้งดาวปรือตามองหน้าคทานิดหนึ่งอย่างยั่วยวนสองแขนโอบเหนี่ยวรอบคอของคทาไว้สองมือของคทาโอบช้อนลงไปที่แก้มก้นกลมกลึงของรุ้งดาวออกแรงอีกเล็กน้อยยกตัวของรุ้งดาวขึ้น รุ้งดาวก็รีบยกขาอีกข้าเกี่ยววูบเข้าที่เอวของคทา แล้วคทาก็โยกเอวอัดควยช่วงสั้นๆอย่างต่อเนื่องหนักๆติดๆกันเข้าใส่รูหีที่บีบรัดท่อนควยของเขาปากมดลูกดูดตอดปลายควยของเขาทุกครั้งที่กระแทกเข้าใส่อยู่มิบๆ หน้ารุ้งดาวบิดเบี้ยวด้วยความรุนแรงที่เกิดจากการกระแทก ควยของคทาทั้งดุ้นเบียดกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้งไปยังหีน้อย ๆ ของรุ้งดาว ทำให้สองกลีบหีถึงกับบานปริเนื่องจากขนาดของควย
"อา.. คับดีจริง ๆ หีเล็ก ๆคับๆ แบบนี้ อูยยย เสียวควยมากเลย.."
คทาพึมพำปนเสียงหอบ พร้อมกับซอยควยเป็นจังหวะไม่ขาดระยะอีกพักหนึ่ง คทาจึงหยุดซอยควยเมื่อเขาเห็นว่าตัวเองนั้นจวนเจียนอยู่หลายหนแล้วเขาปลดขาของรุ้งดาวที่สั่นระริกเบาๆนั้นออกจากเอวปล่อยเธอยืนบนพื้นจูงมือรุ้งดาวไปยังขอบระเบียง ซึ่งมองลงไปเบื้องล่างเห็นคนที่มาในงานเดินกันอยู่ขวักไขว่แล้วจับรุ้งดาวหันหลังกดตัวเธอให้คว่ำหน้าลง สองมือยึดเกาะราวระเบียงไว้ รุ้งดาวรู้สึกเลือดสูบฉีดอย่างแรงทั้งความเสียวจากรูหีที่เพิ่งโดนควยมาหมาดๆและเสียวที่นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองเหมือนอยู่กลางแจ้ง กลัวว่าขณะกำลังเย็ดกับคทาอยู่นั้นคนที่อยู่เบื้องล่างหากแหงนเงยขึ้นมาต้องเห็นเธอแน่ๆหรือหากจะมีใครในห้องโถงเปิดม่านเดินออกมาเปลี่ยนบรรยากาศ แล้วเกิดเจอะเจอเธอเข้า แต่แล้วความกลัวของเธอกลับแปรเปลี่ยนไปเป็นความเร้าใจอารมณ์เงี่ยนง่านกลับถูกกระตุ้นให้ลุกเพริดมากยิ่งขึ้น แล้วรุ้งดาวก็รู้สึกซ่านเสียวเมื่อปลายควยของคทากำลังรูดผ่าแนวร่องหีที่เปียกเยิ้มไปด้วยเมือกเงี่ยนแล้วอัดยัดเยียดเบียดแคมหีทั้งสองข้างเข้ามา สองมือของคทาเหนี่ยวรั้งสะโพกของรุ้งดาวเป็นการเสริมแรงยามเมื่อเข้าอัดกระทุ้งควยเข้าใส่รูหีของเธอจนสุดหนอกแช่คาไว้ช่วงสั้นๆแล้วสาวควยออกช้าๆให้เงี่ยงที่ปลายถอกครูดโพรงหีของเธอออกมาช้าๆจนเกือบหลุดแล้วอัดซ้ำกลับเข้าไปจนมิดโดคนเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเรียกความเงี่ยนง่านให้แก่รุ้งดาวอย่างถึงที่สุด เสียงแผ่วโหยดังจากคทาซึ่งกำลังกระเด้าเย็ดอยู่ด้านหลังเธอ
"โอย..ย..คุณรุ้งหีคุณตอดควยผมใหญ่เลย "
"ซี้ดด..ก็... ก็มันเสียว..ซี้ด..ด..โอย..ย... รุ้งเสียวหีนี่คะ"
ภายในร่องหีมันตอดรัดลำควยอย่างรุนแรง..คทาก็เริ่มกระเด้าควยเข้าออกเร็วขึ้น..
"ซี้ด..ด...เสียว..โอย..ย..คุ...คุณคทา..ซี้ด..ด "
"โอย..ย..หีคุณรุ้งเย็ดมันจริง ๆ..ทั้งดูดทั้งตอด อูย...ยย."
"อูย..ย..เสียว..คทาขา..เอาอีกค่ะ..ซี้ด..ด..อูย..ย " "
"จะให้ผมเย็ดแรง ๆเหรอ..ไหนพูดซิครับคุณรุ้ง "
"คทาขา..ซี้ด..ด..เย็ดหีรุ้งแรง ๆ ค่ะ เย็ดรุ้งแรงๆค่ะ"
"ได้เลยครับคุณรุ้งคนสวย..สวยๆร่านๆหีก็ฟิตคับอย่างงี้ผมเย็ดถวายหัวเลย "
"ซี้ด..ด..คทาขา..เย็ดเร็วๆเถอะ..โอ..อ..รุ้งเงี่ยนเหลือเกิน"
คทาได้ยินอย่างงี้ก็ยิ่งเงี่ยน...เร่งกระเด้าทั้งแรงทั้งหนักหน่วง..รุ้งดาวโก่งตูดแอ่นหีขึ้นรับการกระแทกลำควยของคทาอย่างไม่ถอยหนี
"อึ้บ ๆ ๆ..นี่ ๆ ๆ..โอย..ย..มันควยอะไรอย่างงี้"
คทาครวญครางออกมาอย่างสุดทนพอๆกับที่รุ้งดาวเองก็ทนเก็บความเสียวไว้ไม่ไหวปล่อยเสียงครวญครางแข่งออกมา
"โอย..ย..โอย..ย..ซี้ด..ด..ไม่ไหวแล้ว...จะออกแล้ว..ซี้ด..ด อี๊......จะ....จะ...จะ...ออก....อูยยยยย..."
"โอย..ย..เหมือนกันครับ..หีคุณรุ้งรัดควยแรงเหลือเกิน..ซี้ด..ด..อึ๊บ ๆ"
"คทาขา..ซี้ด..ด..โอ๊ย..ย..ออกแล้ว..ออกพร้อมกับรุ้งนะคะ โอ๊ย..ย..โอย..ย..ซี้ด..ด"
"ไม่ไหว..ออก..ซี้ด..ด..โอ๊ย..ย โอ๊ย..ย ออกแล้ว..ซี้ด..ด อ้ากกก......อ๊ายยยย..."
สองเสียงแข่งกันประสานดังออกมาจากทั้งสองคน โดยไม่ได้สนใจจะคิดอีกแล้วว่าจะมีใครมารู้มาเห็นหรือไม่ แล้วคทาก็ฟุบหน้าลงหอบหายใจบนแผ่นหลังขาวเนียนที่พราวไปด้วยเหงื่อของรุ้งดาวโดยที่ท่อนควยที่คารูหีของรุ้งดาวยังพ่นน้ำควยออกไปเป็นระลอก คทาได้แต่ปล่อยให้ควยรับการขมิบดูดตอดจากรูหีคับแน่นของรุ้งดาวอยู่เช่นนั้น

บนท้องถนนมีรถราแล่นอยู่ค่อนข้างน้อย สุทธาสังเหตุเห็นอาการแปลกๆที่เกิดขึ้นกับพลอยมาประมาณ 5 นาทีแล้ว ด้วยความเป็นห่วงทั้งชีวิตตัวเองและของพลอยสุทธาจึงถามขึ้น
"เอ่อ...พลอยเป็นอะไรรึเปล่าครับ ผมว่าเราจอดข้างทางก่อนดีกว่ามั้ยผมเห็นคุณขับรถส่ายๆแบบนี้มาสองสามครั้งแล้ว เอางี้ให้ผมขับให้ละกัน เพราะจากที่คุณบอกบ้านคุณก็ยังอีกไกลนะครับ"
พลอยหน้าแดงเข้มตาปรือหรี่เยิ้มหันมามองสุทธาแล้วเธอก็พยักหน้ารับ ค่อยๆจอดรถเข้าที่ข้างทางสลับที่นั่งกับสุทธา แล้วสุทธาก็ขับรถออกไป ในสมองครุ่นคิดถึงอาการแปลกๆของสาวพลอยที่นั่งอยู่ข้างๆ

เจาะเวลา ตอนที่ 1

### ตอนที่ 1 ###

อาการปวดหนึบที่ขมับยังไม่จางไป ในโสตประสาทยังมีเสียงดังวี้ดๆ ค้างอยู่ ถึงแม้ว่าสุทธาจะเชี่ยวชาญมากแค่ไหน เดินทางด้วยวิธีนี้มามากมายหลายร้อยครั้งแค่ไหน แต่อาการตกค้างเมื่อถึงปลายทางแบบนี้ก็ยังเกาะติดเขาเหมือนเงาประจำร่าง สุทธาทรุดกายลงนั่งปรับสติอารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง เสียงสัญญาณอะไรบางอย่างดังพอได้ยินจากข้างกาย สุทธาจึงยกข้อมือซ้ายขึ้นดูนาฬิกาที่ผูกติดข้อมือเรือนนั้น แสงจากจอส่งแสงสีฟ้าเรืองๆ มันก็น่าจะเหมือนนาฬิกาดิจิตอลทั่วๆไปหากมองผ่านๆก็คงไม่รู้อะไรนอกจากจะเห็นว่ามันใหญ่กว่านาฬิกาทั่วๆไปอยู่ซักพอสมควร และก็ไอ้เจ้านาฬิกาเวรตะไลนี่แหละที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ที่นี่
สุทธาใช้มือขวากดนิ้วส่งลงไปบนหน้าปัทม์ หรือหน้าจอของมันอย่างรำคาญ เสียงนั้นเงียบลงพร้อมๆกับไฟสีฟ้าเรืองบนหน้าจอนั้นก็ค่อยๆหรี่ลงไปด้วย "เออๆๆๆ....รู้แล้วน่ารำคาญชิบ..."เสียงสบถพึมพำเบาๆหลุดจากปากที่แห้งซีดนั้น ชั่วขณะหนึ่งที่สุทธานั่งคิดถึงสิ่งที่จะต้องทำต่อไปอยู่นั้น อาการสั่นเตือนเบาๆที่ข้อมือซ้ายทำให้สุทธาต้องยกมันขึ้นมาดูอีกครั้ง บนหน้าจอปรากฏสัญญลักษณ์ที่แสดงให้ทราบว่ามีข้อความอะไรบางอย่างรอให้เขาเปิดอ่านอยู่ สุทธากดนิ้วลงไปบนหน้าจอนาฬิกานั้นอีกครั้งแต่คราวนี้เขากดปุ่มที่อยู่ด้านข้างทางขวาของตัวเรือนมันด้วย ขอบทั้งสี่ด้านของตัวเรือนยืดขยายออกมาทั้งสี่ด้านพร้อมๆกันในแนวระดับเดียวกับพื้นผิวหน้าจอ เสียงตื๊ดสั้นๆดังครั้งหนึ่งเมื่อมันหยุดทำงาน บัดนี้นาฬิกาบนข้อมือของสุทธากลับกลายเป็นจออะไรซักอย่างที่มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมตรงกลางจอปรากฏคำว่า Ready? กระพริบอยู่สุทธาเหลียวซ้ายแลขวา ยันกายลุกขึ้น ถอยกายช้าๆเข้าไปในส่วนลึกของช่องทางที่เป็นลักษณะของตรอกซอยนั้น ใช้นิ้วจิ้มลงไปบนหน้าจอนาฬิกาอีกครั้งตรงคำว่า Ready? ที่กระพริบ แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สุทธาจุ๊ปากจิ๊กจั๊กด้วยความรำคาญ สบถพึมพำเบาๆแล้วจึงแซะนิ้วลงไปที่ขอบข้างของตัวเรือนกดอีกปุ่มหนึ่งลงไป ครั้งนี้ที่ด้านบนของตัวเรือนปรากฏเสาเล็กๆต้นหนึ่งยืดยาวออกมาเหมือนเสาอากาศ เมื่อมันโผล่พ้นขอบหน้าจอที่เป็นส่วนขยาย สุทธาก็รีบคีบดึงมันจนหลุดพ้นตัวเรือนออกมา แล้วคีบจับมันเหมือนปากกาจิ้มปลายของมันลงไปบนตัวอักษรที่กระพริบนั้น ส่วนยืดขยายทั้งสี่ด้านปรากฏแสงเรืองเป็นสีเดียวกันกับบริเวณหน้าจอหลักตรงกลางเรือน พร้อมทั้งปรากฏตัวอักษรขึ้นมาอีกหลายบรรทัด บ่งบอกถึงภารกิจที่ต้องกระทำ ชื่อบุคคลต่างๆพร้อมรูปถ่าย หน้าที่ของอุปกณ์ต่างที่มีติดตัวมาให้ สุทธากวาดสายตาอย่างรวดเร็วผ่านไปบนตัวอักษรทั้งหลายนั้น แล้วจิ้มลงไปบนชื่อซึ่งมีสีของตัวอักษรแตกต่างไปจากตัวอักษรพื้นฐานทั่วๆไป สุทธาเบะปากอย่างเอือมระอา และมุมปากปรากฏรอยยิ้มเหยียดหยันชนิดหนึ่งขึ้น หวนนึกถึงสิ่งที่กำลังทำหรือจะเรียกว่ากำลังจะทำน่าจะถูกต้องกว่าเมื่อไม่เกินครึ่งชั่วโมงมานี้
ในห้องนอนบนคอนโดสูงระฟ้า คาโอรุ อาคาซาว่า เจ้าหน้าที่ข้อมูลด้านเทคนิคผู้ซึ่งเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่น มาประจำในประเทศไทยได้ยังไม่ถึงสามสัปดาห์ กำลังแสดงความร้อนแรงของเธอโดยการจับสุทธาเปลื้องเสื้อผ้าทั้งของเธอและเขาในขณะที่ปากและลิ้นของทั้งคู่ยังประกบติดสอดพัวพันกันอยู่ โดยสุทธาตกเป็นฝ่ายตั้งรับอย่างจงใจ คาโอรุดันร่างของสุทธาให้เอนหงายลงไปบนที่นอนหนานุ่มใช้หน้าอกที่ยังหุ้มบราอย่างหมิ่นเหม่นั้นอัดดันแผงอกของเขา มือของเจ้าหน้าที่ข้อมูลเทคนิคจากแดนอาทิตย์อุทัยควักควานลงสำรวจเหมือนล้วงหาข้อมูลจากแหล่งข้อมูลอย่างหนุ่มจากแดนขวานทอง ท่อนขาที่เปลือยเปล่าของสุทธาสัมผัสได้กับอะไรบางอย่างที่ไม่สากไม่นุ่ม สัมผัสและเกลี่ยผ่านไปมาที่บริเวณท่อนขาของเขา "โอวให้ตายเถอะ คาโอรุ เธอไม่มีแพนดี้ เธอถอดมันออกตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย" สุทธรำพึงในใจ และเด่นชัดยิ่งขึ้นเมื่อคาโอรุกางขาคล่อมทับท่อนขาข้างหนึ่งของเขาไว้เนื้อต่อเนื้อสัมผัสกันอย่างตรงๆ เธอโยกแอ่นบดเบียดร่องกลางหว่างขาใส่ลงบนท่อนขาของเขา เมือก-ลื่นที่ถูกขับออกมาตามธรรมชาติจากร่องหลืบบัดนี้ยางเมือกนั้นถูกเกลี่ยละเลงลงบนต้นขาของสุทธา เริ่มจากชื้นๆเป็นเปียกเยิ้มมากขึ้น สองมือของสาวยุ่นโอบประคองกำนวดลงไปบนท่อนลำแข็งโชนของหนุ่มไทย สายตาปรือเยิ้มด้วยอารมณ์ สว่างจ้าเป็นประกายชนิดหนึ่งสั้นๆ เมื่อเธอสัมผัสกับขนาดและความแข็งแกร่งของมัน คาโอรุเพิ่มแรงบีบเค้นลงบนท่อนลำแกร่งโชนนั้นเหมือนมันเขี้ยว กัดริมฝีปากตาหรี่ปรือลงอีกครั้งแหงนหน้าเริ่ดสองขาวนวลที่กางอ้าคล่อมทับท่อนขาของสุทธาบัดนี้ถูกหนีบหุบแต่ปฏิสัมพันธ์ที่ตามมาคือร่องหลืบที่เปียกเยิ้มนั้นถูกโยกบดบี้เร็วขึ้นถี่ขึ้นและรุนแรงขึ้น สุทธาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆดีดร่างกายท่อนบนขึ้นจากที่นอนนั้นสองแขนคล้องเอวคอดกิ่วของคาโอรุไว้ ซึ่งสาวยุ่นก็ไวใช้ได้เธอยกสองแขนผละจากท่อนลำขึ้นมาคล้องคอสุทธาไว้แล้วยื่นหน้าเข้าหาปากอ้าเผยอส่งลิ้นแลบยาวออกมาก่อน สุทธาเปลี่ยนจากที่ตั้งใจจะจูบปากเธอเม้มริมฝีปากดูดดุนลิ้นของคาโอรุ แล้วจึงส่งลิ้นออกมานอกริมฝีปากตัวเองสะบัดเลียใส่ลิ้นอ่อนนุ่มหอมหวานนั้นทั้งคาโอรุและสุทธาผลัดกันดูดดุนลิ้นอยู่เช่นนี้เอง จากนั้นไม่นานสุทธาก็รู้สึกท่อนขาข้างนั้นของเขาถูกบีบรัดแน่นขึ้นจากขาอ่อนขาวราวหยวกกล้วยนั้น คาโอรุสะบัดหน้าออกผละจากการแลกลิ้นครางอึกๆในลำคอแผ่วๆสองมือของเธอผลักอกสุทธาให้ล้มหงายลงไปบนเตียงหนานุ่มอีกครั้ง อย่างต่อเนื่องจากสองมือที่ผลักอกหนุ่มไทยละไล้ลงอย่างเป็นธรรมชาติจนถึงขอบกางเกงในของสุทธาเธอไม่ต้องออกแรงมากนักก็สามารถรูดกางเกงในของเขาออกไปได้ ความเป็นชายของหนุ่มไทยดีดตัวผลึงประกาศศักดา อย่างถมึงทึง มันตั้งลำโงนเงนเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกปลุกจากการจำศีล สองตาของคาโอรุเบิกค้างเหมือนไม่เชื่อสายตา ก็จะให้เธอเชื่อได้อย่างไรเพราะสุทธาไม่ใช่คนตัวสูงใหญ่อะไรเลย ตรงกันข้ามชายคนนี้ตัวเล็กกว่าเพื่อนชายที่เธอเคยนอนด้วยทั้ง 4-5 คนที่ผ่านมา ซึ่งเพื่อนชายเหล่านั้นที่ว่าใหญ่ที่สุดก็ยังไม่อาจมาทัดเทียมเปรียบเทียบกับหนุ่มไทยผู้นี้ได้เลย และเมื่อไม่กี่อึกใจมานี้สองมือเธอก็ได้สัมผัสกับมันมาแล้วถึงแม้จะนอกร่มผ้าก็เถอะ คาโอรุยังคิดหมิ่นประมาทสุทธาอยู่ว่าที่เธอรู้สึกว่าของเขาใหญ่นั้นเพราะมันมีผ้ารวมอยู่ด้วย โดยไม่ได้คิดว่าเนื้อผ้าของกางเกงในนั้นไม่ได้หนาอะไรมากนักเลย สุทธาผงกหัวขึ้นดูเมื่อผิดสังเกต เขาเห็นคาโอรุนั่งตะลึงตาค้างอยู่ต่อหน้าท่อนลำของเขาสองมือประสานกันอยู่กลางร่องนมอวบขาว เหมือนสักการะอยู่เบื้องหน้าเทพเจ้าฉะนั้น สุทธายันกายขึ้นโน้มตัวเข้าหาคาโอรุ เมื่อนั้นเองเธอจึงช้อนตาขึ้นเหลือบมองเขา
"เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรรึเปล่าคาโอรุ??"
สุทธาถามด้วยอาการซ่อนยิ้มในใบหน้า ด้วยภาษาของเธอเองอย่างชัดเปรี๊ยะราวกับเป็นเจ้าของภาษา
"อะ...มะ..ไม่เป็นไรค่ะ เพียงแต่..."
คาโอรุ ตอบอย่างตกประหม่า ก้มหน้างุดลงมองปลายเท้าของสุทธา แต่เธอก็หักห้ามใจไม่ได้ที่จะเหลือบชำเลืองท่อนเนื้อลำใหญ่ที่ตั้งทะมึนดั่งเสาศิลานั้นอย่างขยาด สุทธาเอื้อมมือไปเสยผมที่เรียบลื่นดุจไหมชั้นดีของคาโอรุที่ตกลงมาปรกหน้าเธอกล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน
"เพียงแต่....เพียงแต่อะไรเหรอคุณคาโอรุ??"
คาโอรุเงยหน้ามอง
"มัน...เอ่อ....มันใหญ่มากเลยนะคะธาคุง"
คาโอรุเรียกชื่อหลังของสุทธาผสมกับคำประจำชาติเธอ สุทธาดึงมือที่ประสานกันนั้นมาไว้ในอุ้งมือของเขายิ้มให้อย่างเป็นกันเอง
"อะไรเหรอคาโอรุจัง อะไรที่ว่าใหญ่น่ะ??"
คาโอรุหน้าแดงเข้มขึ้นเอียงหน้าหลบสายตาของสุทธา
"ก็....เอ่อ...ก็.... ของธาคุงน่ะสิคะ มันใหญ่มากเลยนะรู้มั้ย"
สุทธาได้ที จึงเร่งแย็บรุกไล่สาวยุ่นเข้าไปอีก
"เอ๋??...มันคืออะไรเหรอ บอกผมมาสิครับว่ามันคืออะไร"
คาโอรุยังไม่กล้าที่จะพูดตรงๆเพราะเธอเองนั้นก็ยังไม่ช่ำชองในขณบประเพณีของคนไทยเท่าไหร่นัก เธอเหลือบหางตาขึ้นค้อนให้หนุ่มไทยวงใหญ่
"ก็..แหม...ธาคุงนี่ละก็ รู้อยู่แล้วว่าคาโอรุหมายถึงอะไรยังจะถามอีก"
สุทธาดึงมือเรียวเล็กเข้ามาจับกุมท่อนเนื้อของเขาไว้
"พูดมาสิครับ ผมอยากได้ยินจากสวยๆของคาโอรุจังว่ามันคืออะไร นะคะ...นะ...พูดออกมาเถอะ นะคะ.."
เจอลูกอ้อนหวานๆพะเน้าพะนอของหนุ่มไทยเข้าแบบนี้ สาวยุ่นก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลนฉะนั้น สองมือของเธอโอบกำลำเนื้อท่อนนั้นไว้แน่นขึ้น แต่ยังก้มหน้าส่งเสียงเบาๆออกมา
"พูด....พูดได้เหรอคะธาคุง...."
เธอยังเหนียมอายอยู่ สุทธาเกร็งกล้ามเนื้อที่ก้นกระดกท่อนเนื้อใส่อุ้งมือของคาโอรุ
"ได้สิคะ คนดี ทำไมจะไม่ได้ ไหนเรียกมันให้ผมได้ยินทีสิครับ อะไรของผมเหรอที่คาโอรุจังบอกว่ามันใหญ่น่ะ นะคะ พูดออกมาตรงๆเลยนะคะ"
คาโอรุยังก้มหน้าเงียบอยู่อึดใจหนึ่งเหมือนกับกำลังรวบรวมความกล้าที่จะเปล่งเสียงเรียกนามเฉพาะของอวัยวะของผู้ชายที่ใครก็รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร
"ก็...เอ่อ.....คะ...ควย....ควยไงคะ.....ควยของธาคุงใหญ่มากเลยรู้มั้ยคะ คาโอรุไม่เคยเจอที่ใหญ่อย่างนี้มาก่อนเลย...อืมมม..."
ถ้าแปลออกมาเป็นไทยก็คงจะได้ประโยคประมาณนี้เอง จากแรกๆเพียงแผ่วๆแต่ประโยคหลังๆคำว่าควยถูกเอ่ยชัดเจนขึ้น เมื่อเธอรู้สึกกล้ามากขึ้นและทั้งสองสามคำที่เธอเอ่ยคำว่า ควย ขึ้นมามือของเธอก็จะกำบีบลงไปบนท่อนควยของสุทธาแรงขึ้นเหมือนเป็นการเน้นย้ำให้ชัดเจน สุทธายิ้มออกมาน้อยอย่างผู้มีชัยเล็กๆ
"ไหนเงยหน้าขึ้นสิครับคาโอรุจัง เงยหน้าขึ้น....น่าน....อย่างนั้นแหละเด็กดี เอาหล่ะ ที่นี้ลองพูดอีกครั้งสิครับ"
สุทธาค่อยๆต้อนสาวยุ่นผู้ที่ใครๆก็รู้ดีว่าพวกเธอส่วนใหญ่ร้อนร่านมากในเรื่องบนเตียง มือของคาโอรุที่กำท่อนควยของสุทธาเธอรู้สึกได้ว่าบัดนี้มันเริ่มออกตัวไปบ้างแล้ว คาโอรุกำรูดมันช้าๆอย่างนุ่มนวน พร้อมกับความกล้าที่เพิ่มขึ้น
"ควยไงคะธาคุง ควยของธาคุงใหญ่มากเลยนะคะ ตั้งแต่คาโอรุโดนเย็ดมายังไม่เคยเจอควยใครใหญ่เท่านี้มาก่อนเลย จริงๆนะคะธาคุง ถ้ามันใหญ่ขนาดนี้แล้วหะ....เอ่อ....หะ....."
คาโอรุเม้มปากนิดหนึ่งเมื่อเธอกำลังจะหลุดคำนั้นออกมา แต่เมื่อคิดดูแล้วเธอรู้สึกว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วพูดไปเลยก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องอึกอัด
"เอ่อ....หี........หีของคาโอรุไม่ไม่ฉีกจนกลวงไปเลยหรือคะธาคุง ถ้าคาโอรุโดนควยคุณเย็ดเข้าไป..."
สุทธานั่งมองริมฝีปากเรียวงามนั้นเผยออ้าเปล่งคำว่าควยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ ความรู้สึกบอกตัวเอง ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนในโลกหากสวยน่ารักแบบนี้ ลองเอ่ยคำว่าควยออกจากปากละก็เป็นน่าดูทุกรายไปสิน่า และยิ่งตะลึงเมื่อบัญญัติศัพท์ต่างๆเกี่ยวกับทางเพศ ถูกเปล่งออกมาจากปากของสาวสวยจากแดนอาทิตย์อุทัย อีกหลายคำโดยไม่ต้องร้องขอ.......
"อืมมม...มันก็คงไม่ถึงขนาดนั้นมั้งคาโอรุจัง อย่ากลัวไปเลย ว่าแต่ คุณกล้าที่จะลองมั้ยล่ะ?? ถ้าไม่ผมก็ไม่บังคับคุณนะ"
โดนท้าเข้าอย่างนี้สาวยุ่นเองมีหรือจะยอมง่ายๆ แทนคำพูด มือที่สาวควยของสุทธาอยู่เปลี่ยนเป็นรูดหนังควยให้ร่นลงเปิดปลายถอกบานร่าแดงเข้มนั้นแล้วก้มหน้าลงเลียลิ้นไปรอบๆหัวถอกอย่างรวดเร็วแล้วห่อปากดูดปลายควยของสุทธาเสียงดังจ๊วบจ๊าบ มือเธอที่กำโคนควยของหนุ่มไทยก็กระทอกเร่งเร้า สุทธากัดฟันข่มความเสียวที่ปลายควยไว้ เอื้อมมือลงช้อนเต้านมอวบขาวที่แกว่งไกวอยู่นั้นบี้นิ้วขยี้ใส่หัวนมที่ยังแข็งเป็นไตนั้น กดมันจนจมหายไปในป้านรอบหัวนมทั้งสองข้างพร้อมๆกันทั้งยังบี้ไชนิ้วอย่างค่อนข้างจะรุนแรงอยู่บ้าง คาโอรุโนขยี้หัวนมทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งเสียวเธออ้าปากให้กว้างขึ้นตามการขยายตัวของควยสุทธา เธอใช้ปากอ้าอมครอบปลายควยไว้จนมิดออกแรงในโพรงปากดูดอย่างแรงให้ปลายควยเลื่อนไหลเข้าไปในปากของเธอใช้ลิ้นดุนอัดลงไปบนปลายรูเยี่ยวของชายหนุ่มแล้วผ่อนออกมาใช้ฟันขบเบาๆให้พอรู้สึกบนปลายที่เปลือยหนังนั้น เล่นเอาหนุ่มไทยสะดุ้งโหยงได้เหมือนกันต้องส่งเสียงออกมา
"อูยยย....คาโอรุ....คุณ...ดูควยเก่งเหลือเกินที่รัก โอววว์...ขบเบาๆนะเสียวดี ผมชอบ"
เหมือนได้ใจคาโอรุยิ่งปล่อยลวดลายการโม้คควยระดับนานาชาติออกมาอีกเป็นระลอก มีทั้งดูด ทั้งดุน ทั้งขบ ทั้งเลียสารพัดที่เธอจะงัดเอาออกมา มือที่ว่างอยู่ก็ล้วงคลำลงไปที่ร่องหีตัวเองคลึงเขี่ยบี้แตดของตัวเองไปด้วยความอารมณ์ที่ปะทุกรุ่นขึ้นมา สุทธาคลายมือออกจากการขยี้ปลายหัวนมกระเถิบตัวถอยไปกลางเตียง คาโอรุก็ยังใช้ปากดูดควยกระเถิบตัวตามไปอย่างไม่ยอมให้เสียจังหวะ จนเมื่ออยู่ประมาณกลางที่นอนแล้วคาโอรุบัดนี้อยู่ในท่าทางโก้งโค้งก้นโด่งน้อยๆปากนั้นทั้งอมทั้งดูดมือก็กำรูดโคนควยไปด้วยเนิบๆ สุทธาเอี้ยวตัวเบี่ยงไปหาก้นงอนงามที่โด่งส่ายไหวไปมาอย่างยั่วยวนตามธรรมชาตินั้น คาโอรุก็ให้ความร่วมมือด้วยดีเพราะรู้ว่าสุทธาจะทำอะไร คาโอรุรอจังหวะเมื่อสุทธากระเถิบตัวไปจนขึ้นด้านข้างของขาเธอที่บัดนี้คู้เข่าอยู่ คาโอรุยกเข่าข้างนั้นขึ้นพาดข้ามลำตัวของสุทธาที่กระแซะเบียดสอดเข้าไปจนกลายเป็นท่าหกเก้า เมื่อเธอวางเข่าข้างนั้นลงบนที่นอนแล้ว คาโอรุก็หย่อนสะโพกลงอัดร่องหีที่แบะอ้าน้อยๆตามสภาพของหีที่ผ่านควยตะบันมาแล้วพอควร เป็นจังหวะรับกันกับที่สุทธายกหัวขึ้นยื่นหน้าเข้าหาแคมหีปริอ้า ประกบปากดูดร่องแคมทั้งคู่อย่างหื่นกระหายดูดเอาเมือกหีที่ขมิบหลั่งออกมาเป็นระลอกแหย่แยงลิ้นกวาด-วนลงไปในรูตีบๆที่ห่างควยมาเกือบครึ่งเดือนจนร่องหีสาวยุ่นเปียกเยิ้มไปด้วยทั้งน้ำลายและน้ำเมือก สุทธาถอนใบหน้าออกเล็กน้อยแล้วจากปลายแตดที่อยู่ด้านล่างในลักษณะนี้ลากลิ้นยาวๆตามแนวร่องหีของคาโอรุสองนิ้วแหวกถ่างแคมหีปลิ้นเม็ดแตดที่แข็งเด่เต้นระริกออกมาแล้วสะบัดลิ้นฉกวูบเข้าใส่อย่างไม่ยั้งจนแตดเม็ดน้อยสะบัดดิ้นไปมาตามทิศทางของลิ้นเขา เสียง อือ อาในลำคอดังออกมาจากคาโอรุ แต่เธอก็ยังไม่ยอมคายควยออกจากปากมิหนำซ้ำยังเพิ่มแรงดูดเข้าไปอีกเป็นการตอบโต้ สะโพกผายงามงอนส่ายร่อนตามลีลาละเลงลิ้นของสุทธา จนสุทธาเริ่มรู้สึกเมื่อยลิ้นเขาจึงเปลี่ยนมาเป็นประกบปากอมดูดจะงอยแตดเม็ดนั้นเข้าไปในปากโดยดูดๆปล่อยๆให้มันผ่านร่องฟันทั้งบนและล่างเข้าๆออกๆ ไม้นี้เองที่สาวยุ่นยอมศิโรราบ คาโอรุสะบัดหน้าเริ่ด แหงนหน้าสูดปากส่งเสียงครางออกมายาวๆ
"อุว....อูวววว....ซี้ดดดส์...ธา...ธาคุง....ยะ....ยะ...อ๊ายยยยยซ์....อย่าดูดแตดคาโอรุอย่างนั้น.....มะ..มะ...ไม่ไหว...ไม่ไหว...อี๊ยยยยย....ไม่ไหวแล้ว โอววว์ เสียวค่ะ....ธาคุง...คาโอรุเสียวแตดค่ะ อ่ะ....อ่ะ....น้ำ....น้ำ....หี.....น้ำหีคาโอรุจะแตกค่ะ เสียวมากค่ะ ธาคุงพะ....พอก่อน อิว๊า....อิ..อิ...อิว๊า...อิว๊าาาาา....แตกแล้ว..โอยยยยยย.....น้ำแตกแล้ว....อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย...."
คาโอรุถึงสวรรค์อย่างรวดเร็วคร่ำครวญออกมาด้วยเสียงสำเนียงแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เธอทั้งส่ายทั้งกด อัดร่องหีเข้าใส่ใบหน้าสุทธาอย่างสุดกลั้น หอบหายใจตัวโยน แล้วค่อยๆทรุดตัวท่อนบนลงหาปลายเท้าของหนุ่มไทย แต่ยังไม่ทันที่จะ จะถึงพื้น คาโอรุก็ต้องแหงนสูดปากครางออกมาอย่างสุดกลั้นอีกครั้งเมื่อสุทธาไม่ปล่อยให้มีช่วงเบรก เขารวบนิ้วชี้นิ้วกลางสองนิ้วปาดรูดขึ้นลงตามแนวยาวของร่องหีคาโอรุ จนนิ้วทั้งสองชุ่มไปด้วยเมือกเงี่ยนของสาวยุ่น แล้วจัดแจงสอดกระหน่ำรูตีบนั้นด้วยสองนิ้วพร้อมๆกันควักควานสองสามรอบ ตะบันนิ้วทะลวงรูหีคาโอรุอย่างรวดเร็วรุนแรง คาโอรุเพิ่งน้ำหีแตกยังไม่ทันสะเด็ดน้ำดี มาโดนหนุ่มไทยกระแทกแบบนี้ ยิ่งทำให้เธอเงี่ยนง่านกระเจิดกระเจิง มือที่บีบกำโคนควยสุทธาไว้เริ่มตอบโต้โดยเร่งกระทอกท่อนควยที่มือเดียวกำไม่รอบนั้น ปากส่งเสียงระบายอารมณ์ลั่นห้อง รูหีของคาโอรุร้อนฉ่าตอบขมิบอย่างรุนแรงต่อเนื่องน้ำหีแตกทะลักซ้ำซ้อนออกมาอย่างต่อเนื่องกระเซ็นออกไปโดยรอบรัศมีเท่าที่มันจะไปได้ และก็ไม่ได้กระเซ็นไปไหนไกลเพราะส่วนใหญ่มันก็แตกกระเซ็นเลอะเทอะอยู่บนใบหน้าและทรวงอกของสุทธาเอง
"อ๊าาาาาาวววว....อิว๊า...อิว๊า...อิว๊า.....ซี้ดดดดดส์....ไม่ไหว ไม่ไหว ไม่ไหว....ไม่ไหวแล้วโอยยย แตกแล้วแตกแล้ว อูยยยย ซี้ดดดดส์แตกอีกแล้วค่ะ ธาคุง...อูวววว์ ธาคุงช่วย...ช่วย...โอ๊ววว์ช่วยคาโอรุด้วย...ช่วยด้วย อี๊ยยยยยย์"
"น้ำแตกแล้วเหรอจ๊ะสาวน้อย แล้วจะให้ผมช่วยยังไงอีกล่ะ ก็ทำให้อยู่นี่ไง โอ๊ยยย...อูยยยย...ซี้ดดดส์"
ตอบแทนคำตอบที่โยกยวนกวนโทโสของหนุ่มไทย คาโอรุบีบลำควยของสุทธาแน่นแล้วกระชากหนังควยลงไปถึงโคนแล้วหยุดรั้งค้างไว้แค่นั้นให้ไอ้หนุ่มเจ็บเล่นๆ สุทธาก็ไม่ยอมอ่อนข้อ เขาเร่งกระแทกนิ้วตะบันใส่รูหีของคาโอรุพร้อมทั้งลดองศาของข้อมือลงเหมือนกับจะเป็นการแทงแบเสยๆขึ้นเพื่อให้ข้อนิ้วถูไถเบียดอัดลงไปบนเม็ดแตดของเธอด้วย สุทธาซอยนิ้วในลักษณะนี้อย่างรวดเร็ว
"ธา...อูยยย ... ธาคุงช่วย...ช่วยเย็ดคาโอรุซะทีเถอะ อะ...อะ....อะ...หลายๆทีก็ได้เย็ดให้หีฉีกเลยก็ได้...ธาคุงขา....คาโอรุอยากโดนควยใหญ่ๆของธาคุงแล้วหล่ะ....นะคะ...นะคะ...เย็ดคาโอรุนะคะ...อิ...อิว๊า...อิว๊า....แตก....แตก...แตกอีกแล้ว.....โอ๊ยยยย....เงี่ยนค่ะ คาโอรุเงี่ยนมากๆค่ะ เย็ดเถอะนะคะผัวขา.....ท่าไหนก็ได้กี่ทีก็ได้....เอาควยใหญ่ๆของผัวมาใส่หีเล็กๆของเมียได้แล้วค่ะ อึก...อึก....อูยยยยย ซี้ดดดดส์"
เธอสูดปากร่ำร้องเรียกไปต่างๆนาๆตามอารมณ์เงี่ยนง่านของเธอที่อยากโดนควยเย็ดกระแทกใส่รูหีร่านๆ สุทธาผ่อนมือลงช้าๆจนหยุดนิ่งแช่คาอยู่ในรูหีคาโอรุปล่อยให้มันขมิบตอดไปแล้วจึงค่อยๆสาวนิ้วออกมาช้าๆให้คาโอรุแอ่นโคกหีตามนิ้วที่กำลังรูดออกมาช้าๆนั้น พอนิ้วมือหลุดพ้นจากรูหีคาโอรุก็รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งยองๆทั้งๆที่แข้งขาอ่อนแรงและเธอทิ้งน้ำหนักตัวไปทางด้านหลังมากไปจึงเอนหงายลงทับบนแผงอกแน่นเนื้อของสุทธาหอบหายใจตัวโยนนมตั้งเต้าทั้งคู่สะท้านขึ้นลงตามแรงหอบหัวนมแข็งเป็นไตเม็ดขนาดน้องๆนิ้วก้อยตูมเต่งอยู่เช่นนั้น มือเธอก็ยังไม่วายที่จะพยายามคลำป่ายเปะปะลงไปคว้าท่อนควยอวบใหญ่แข็งโด่ที่ทิ่มตำง่ามก้นของเธออยู่นั้นแต่ก็ไม่ถนัด สุทธาโอบสองมือคว้ากำเต้านมทั้งสองข้างเค้นคลึงอย่างมันมือ
"ธาคุงขา.....คาโอรุลุกไม่ไหวแล้ว พักเดี๋ยวนึงนะคะ คาโอรุจะขาดใจ แล้วคาโอรุจะนอนแบแหกหีให้ธาคุงเย็ดทั้งคืนเลยค่ะ นะคะ ขอคาโอรุพักแป๊บนึงนะคะ โอยยยย.."
คาโอรุพูดเอื่อยๆปนไปกับการหอบหายใจ สุทธาคิดไว้แล้วเขาค่อยๆเขยิบตัวออกปล่อยให้ร่างเปลือยขาวโพลนราวหิมะค่อยๆเบี่ยงลงบนพื้นที่นอนแล้วขยับตัวไปทางปลายเท้าคาโอรุสอดตัวเข้าไปที่หว่างขาของสาวยุ่นเตรียมระเบิดความเงี่ยนที่ค้างคาลำกล้อง คาโอรุฉีกขาทั้งคู่ออกไปอย่างอ่อนแรงพยายามผงกศรีษะขึ้นดู สุทธาจับจับท่อนควยที่แข็งเขม็งกระทอกสองสามครั้งกดปลายควยเกลี่ยขึ้นลงตามแนวร่องหีใช้ปลายควยบดบี้เขี่ยแซะแคมหีของคาโอรุ เตรียมอัดควยเข้ารูหีที่ร้อนร่านนั้น
ทันใดนั้นเสียงเครื่องเจ็ทดังกระหึ่มคำราอยู่นอกหน้าต่างห้อง พร้อมๆกับแสงสว่างวาบที่สาดเข้ามาอย่างกะทันหันจับนิ่งอยู่บนร่างเปลือยของหนุ่มสาวสองคนสองเชื้อชาติ อึดใจหนึ่งของอาการตะลึง สุทธาได้ยินเสียงคุ้นหูเสียงหนึ่งจากลำโพงขยายเสียงดังลอดเข้ามา
"คุณสุทธา โปรดรีบไปรายงานตัวที่ บก.มีภารกิจสำคัญ....."
เสียงนั้นหยุดชะงักไปนิดก่อนที่จะกล่าวต่อ
"และขอได้โปรด หยุดกิจส่วนตัวใดๆของคุณไว้ก่อน........ คุณมีเวลาแต่งตัว 5 นาที........ ย้ำ 5 นาที จะมีพาหนะจาก บก.จอดรอรับคุณอยู่ที่ชั้นล่าง ขอบคุณค่ะ"
พร้อมๆกับที่สิ้นเสียงหญิงสาวที่ประกาศอยู่จากยานบินที่ลอยตัวอยู่นอกหน้าต่างนั้น เสียงทุบประตูโครมครามก็ดังตามขึ้นมาทันที คาโอรุที่สะดุ้งตกใจลุกขึ้นมานั่งแอบอิงอยู่ข้างหลังสุทธาเพื่อหลบแสงไฟที่สาดฉายเข้ามาหันขวับไปทางหน้าประตู พร้อมกับร้องลั่นออกมาอย่างตื่นตระหนกและไม่เข้าใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"ให้ตายเถอะ!!...นี่มันเกิดบ้าอะไรกันขึ้นมาเนี่ย??"
สุทธาซึ่งบัดนี้ลุกจากที่นอนไปแล้วกำลังสวมใส่เสื้อผ้าซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็วตามนิสัยอันเคยชินหันมายิ้มให้คาโอรุนิดหนึ่ง
"ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เดี๋ยวผมจะไปสอบถามดู มันก็เป็นอย่างนี้ประจำแหละ ผมคิดว่าเค้าคงไม่รู้ว่าผมลาพักร้อนอยู่ ใจเย็นๆนะครับไม่เกิน 5 นาทีทุกอย่างจะเรียบร้อย"
คาโอรุก็ว่าง่ายดีเหมือนกันหล่อนพยักหน้ารับง่ายๆไม่ปริปากบ่นอะไร พร้อมทั้งยิ้มตอบ
"อืมมม เหรอคะ เอาเถอะธาคุงลงไปบอกเค้าก็แล้วกัน เดี๋ยวคาโอรุจะไปอาบน้ำให้สะอาดๆ แล้วนอนรอธาคุงมาต่อนะคะ "
คาโอรุลุกขึ้นลงจากเตียงเดินเข้ามาหาสุทธา สองมือเธอคล้องคอเขาไว้ สุทธาก้มลงจูบริมฝีปากเรียวงามคู่นั้น ทั้งคู่ดูดปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม โดยเฉพาะคาโอรุมีท่าทีอาลัยอาวรณ์เป็นพิเศษ เพราะไฟสวาทยังค้างคาอยู่ แม้จะมีเหตุน่าตระหนกเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่อึดใจมานี้
เมื่อสุทธาเปิดประตูห้องก็ปะหน้าเอากับ พยัคฆ์ หรือไอ้เสือเพื่อนลูกน้องในสายงานมือดีคนหนึ่งในทีมของเขา สุทธาไม่พูดอะไรทั้งสิ้นชายตาบอกใบ้อย่างเผินๆ เสือเองก็รู้ใจเพื่อนซึ่งเป็นทั้งลูกพี่และเพื่อนสนิท พยักหน้ารับ และส่งสัญญาณไปยังทีมที่มารออยู่หน้าห้องให้เคลื่อนพลลงไปก่อน
ขณะที่รอลิฟท์อีกตัวอยู่เสือเอ่ยสรุปสั้นๆเป็นงานเป็นการ
"มีเหตุรหัสแดง รายละเอียดอื่น บก.ไม่แจ้งชัด ระบุว่าให้พี่ไปฟังเองที่ บก........"
เว้นช่วงไปอึดใจเสือเงยหน้าขึ้นสบตากับสุทธาซึ่งจ้องเขม็งอยู่
"งานนี้ ยัยรสริน มันเล่นพี่เต็มๆเลยว่ะผมว่านะ ไอ้บ๊อบกับไอ้เสิ่นหมิง แล้วก็ไอ้เคียวชิโร่ก็อยู่ คุณเธอดันไม่เรียก ส่งชื่อพี่ขึ้นไปเฉยเลย ผมไอ้บ๊อบ ไอ้เสิ่นกะไอ้เคียวก็ท้วงกันแล้วว่า พี่เมฆ(ชื่อเล่นจริงๆของสุทธาเรียกกันในกลุ่ม)ลาพักร้อน แม่งก็ไม่สน หะแรกก็ไม่มีไรหรอกแต่ไอ้เหี้ยมิตรอ้ะดิ้ มันเสือกหลุดปากบอกออกมาว่า วันนี้พี่มีนัดกะยัยคาโอรุ เท่านั้นแหละ ยัยโรสก็ของขึ้นเลยแล้วยังเสือกมีท่านรองวิกรมอีกสนับสนุนให้เรียกพี่มาเสียงแข็งเลย ส่วนยัยโรสนี่ผมว่าสงสัยจะหึงพี่มั้งน่ะ...โอ๊ะ!!...อูยยยย...พี่เขกหัวผมไมอ้ะ??"
สุทธายังคงปั้นหน้าเครียดเช่นนั้น แต่ไม่นานก็ต้องหัวเราะออกมาอย่างสุดกลั้น
"วะ ฮะ ฮ้า.... กะล่อนจริงนะมึงอ้ะ ตกลงไอ้ที่พูดมาเนี่ยมันเป็นความจริงซักกี่เปอร์เซ็นต์วะ ไอ้ที่กูจะเชื่อถือเป็นข้อมูลได้เนี่ย....แต่ว่าก็ว่าเถอะ งานนี้หัวเด็ดตีนขาดกูก็ไม่ยอมเด็ด สัตว์นรกเกลือเป็นหนอน...... ไอ้รองวิกรมนี่มันจะยังไงกะกูนักหนาวะ กัดไม่เลิกเลยนะ คนให้เต็มไปหมดไม่เรียก ห่าจิกนี่..."
สุทธาผรุสวาทออกมาอย่างสุดเซ็งเมื่อได้รับรายงานจากเสือ จนจบประโยคสุดท้ายไอ้เสือก็หัวเราะออกมาลั่นโถงลิฟท์ พอดีกับที่ลิฟท์โดยสารมาถึง ทั้งสองเข้าไปในลิฟท์กดชั้นและปิดประตูปล่อยให้ระบบลิฟท์ทำงานของมันไป พอลิฟท์เคลื่อนตัวสุทธาก็ยกเท้าถีบปังเข้าที่ก้นไอ้เสือซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าอย่างไม่ทันระวังตัวเพราะต้องเป็นคนกดลิฟท์บริการให้ลูกพี่
"อ๊าว...พี่ถีบผมไมอ้ะ?? เอแปลกจริงวุ้ยหมู่นี้ถึงมือถึงตีนเหลือเกินนะรู้สึก เอ....เห็นคุยสนิทด้วยหน่อยชักเห็นเป็นเพื่อนเล่นใหญ่แล้ว.....อ๊ะ อ๊ะ....นั่นแน่...พูดไม่ขาดคำเอาอีกและ"
ด้วยความกะล่อนแบบกวนๆเช่นนี้สุทธาเองก็อดยิ้มขันๆไม่ได้
"พอเลยๆ ตะกี้หน้าลิฟท์คุณเสือแหกปากหัวเราะทำเกลืออะไรไม่ครับ แหกปากซะลั่น ดีใจที่แม่ยายให้ปี้เหรอครับ"
เสืออมยิ้มแก้มตุ่ย แต่พอเห็นสุทธาทำท่าจะลงมืออีกก็รีบถอยกรูดหลบฉากแว่บ โบกไม้โบกมือ
"โธ่ๆๆๆ.....พี่เมฆเก๊าะ ทำเป็นลืมคดีตัวเอง ก็เรื่องรองวิกรมอ้ะดิ้เค้าก็ปิดกันให้แซ่ดไปเรื่องที่แกจะหวังเคลมยัยโรสหลานสาวตัวเอง แต่พี่ดันไปขัดมือขวางตีนแก แล้วก็ล่าสุดที่พี่หายไปกะยัยโรสสามวันสามคืนนั่นอีกล่ะ เค้าก็ปิดกันลั่นทั้ง บก.ว่าพี่เอาไปกดมาแล้ว พอรู้ถึงหูรองวิกรม แม่งก็เลยเต้นอย่างกะองค์ลง เห็นเค้าลือกันเป็นการลับๆอย่างเปิดเผยว่า รองฯแกเล่นพี่แน่ เข้าทำนองเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียหลานเมียให้ใคร เฮ้ยย!!! ชะแว้บบบ....ห้าห้าห้า ไม่ได้แดกหรอกครับคุณพี่ อุ๊บบบส์......"
เงียบเสียงไปได้เมื่อไอ้จอมกะล่อนหลบไม่พ้นส้นตีนที่ยกมาดักไว้อีกทาง ไอ้เสือบ่นอุบอิบในลำคอ แล้วทั้งคู่ก็ก้าวออกมาจากลิฟท์ ร่างสูงเพรียวของสาวในชุดดำตัดกับสีผิวที่ขาวเนียน ยืนยกแขนเท้าเอวข้างหนึ่งเหมือนรออยู่อย่างหงุดหงิดจนรำคาญ พอพบหน้าเมฆก็ฉะซะก่อนหนึ่งดอกด้วยอารมณ์
"ชั้นบอกแล้วไงว่าให้เวลา 5 นาที นี่ปาเข้าไปเกือบ 10 นาทีวินงวินัยมันหายไปไหนหมดแล้วไม่ทราบคะ ....อ้อ...รึว่าเสียดายเลยจัดการต่อซะจนเสร็จเลยลงมาช้าอย่างนั้นเหรอเจ้าคะคุณสุทธา"
สุทธาเหลือบหางตาชำเลืองนิดหนึ่งด้วยท่าทางขันๆแล้วตอบอย่างไม่อินังขังขอบ
"ถ้ากับคาโอรุล่ะก็อย่างน้อยต้องมี 3-4 ชั่วโมง ไอ้เวลาแค่นั้นน่ะไม่พอผมหรอกแต่ถ้ากับคุณก็ไม่แน่นะผมอาจจะหมดอารมณ์ไปเองตั้งแต่แรกสัมผัสแล้วก็ได้ หรือคุณอยากจะ........."
"เพี้ยะ!!!......."
เสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังสนั่นไปทั่วทั้งโถง แล้วคนตบก็สะบัดหน้ากระฟัดกระเฟียดไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้แต่หางเสียง
"คอยดูไปเถอะสุทธา ชิ..... เดี๋ยวเจอกันที่ บก. แล้วคุณจะรู้สึก"
เมฆยกมือขึ้นลูบแก้ม ทิ้งสายตาตามสะโพกงามงอนได้รูปที่สะบัดดิ่งออกไปพร้อมกับคำอาฆาตดวงตาทอแววครุ่นคิด จากนั้นจึงเดินออกไปขึ้นยานที่จอดรออยู่มุ่งตรงไปยัง บก.
สุทธาถูกนำตัวไปยังห้องปฏิบัติการโดยตรง ซึ่งเขาเองก็ยัง งงๆ เพราะอันที่จริงควรจะฟังรายงานสรุปจากในห้องประชุมก่อน เมื่อมาถึงก็พบกบรองวิกรม รสรินซึ่งยืนหน้าเป็นม้าหมากรุกคู่กันอยู่และเจ้าหน้าที่อีกหลายคนซึ่งกำลังเร่งมือเป็นระวิงในการตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆอย่างเร่งด่วน และพอสุทธาจะอ้าปากถาม รองวิกรมก็ชิงขัดขึ้นมาก่อนอย่างห้วนๆ
"ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้นแหละ ผมเองก็ไม่มีเวลามากนัก นี่เป็นคำสั่งจากท่านนายกฯโดยตรงให้ทางเราจัดการเรื่องนี้.."
แล้วรองวิกรมก็หันไปสั่งเจ้าหน้าที่อีกกลุ่มที่เตรียมพร้อมอยู่
"ติดอุปกรณ์เครื่องมือที่สั่งไว้ให้เขา เร็วๆเลย "
แล้วรองวิกรมก็หันกลับมาทางสุทธาอีกครั้งพูดอย่างไม่เป็นมิตรนัก
"เรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด ระดับ UC1(Ultra Confidence.) เมื่อคุณไปถึงที่หมายรายละเอียดภาระกิจจะถูกส่งตามไปด้วยโดยอัตโนมัติ และขณะนี้ผมขอยืนยันว่าจะไม่มีคำอธิบายใดๆให้กับคุณทั้งสิ้น แต่โปรดจงรู้ไว้ว่า ท่านนายกฯระบุเจาะจงมาว่าต้องเป็นคุณเท่านั้น แค่นี้แหละ เข้าใจใช่มั้ย"
ห้วนๆสั้นๆ จบกันดื้อๆ สุทธาเหลือบตามอง ตอบประโยคสวนไป
"อืมมม เออ ไม่เข้าใจว่ะ เอ๊ยครับ"
รองวิกรมหน้าแดงเข้มด้วยความโกรธ ตะโกนลั่น
"สุทธา นายมีสัมมาคารวะหน่อยนะ ระลึกไว้ด้วยว่าชั้น มีตำแหน่งสูงกว่านายหลายขั้นนัก สามารถสั่งลงโทษขั้นรุนแรงกับนายได้"
สุทธาเอียงหน้ามองยักคิ้วให้แบบนักเลง
"เออ...ก็อยากทำนะไอ้คำยากๆอย่างที่ว่าน่ะ อะไรนะ สำ มา คา ระ วะ ห่าเหวอะไรของท่านรองฯนั่นน่ะ ถ้าคนที่กล่าววาจากับผมแสดงออกมาก่อนไม่ว่าตำแหน่งจะสูงกว่าหรือต่ำกว่า แต่นี่อะไร ทำอย่างกะผมเป็นนักโทษ จิกมาจากเตียงเลยเนี่ย ไม่เชื่อก็ถามคุณโรส อ้อขอโทษ ถามคุณรสรินดูได้"
สุทธาชายตาไปทางผู้ถูกพาดพิงนิดหนึ่ง
"อย่างน้อยก็ช่วยกรุณาสำเหนียกกันสักหน่อยนะว่าผมก็เป็นคนๆนึง แล้วจะให้ผมไปทำภารกิจ ภารกิจอะไร ที่ไหน อย่างไร เสี่ยงแค่ไหน อันตรายระดับไหนก็ไม่บอก คนก็ตั้งเยอะไม่เสือกเรียกใช้ ท่านรองฯลองใช้อะไรก็ได้ที่พอจะเห็นส่วนนั้นของท่านมันคิดเป็นน่ะ คิดแล้วบอกหน่อยสิว่านี่มันมีเหตุผลเพียงพอมั้ย แล้วก็ขอโทษไอ้คำขู่เฮงซวยนั่นน่ะอย่าเอามาใช้กับผม อยากลงโทษสูงสุดงั้นเหรอ เอาสิ เอาเลย ซะเดี๋ยวนี้เลยเป็นไงครับท่านรองฯ"
สุทธามีเปรียบจากข้อมูลน้อยนิดที่ว่า ท่าน นายกฯระบุชี้ชัดลงมาว่าต้องเป็นเขาเท่านั้นสำหรับภารกิจนี้ เขาจึงกล้าเอาเรื่องนี้มาต่อรองท้าทาย พร้อมทั้งใช้ระบายโทสะไปในตัว รองวิกรมองค์ลงอีกแล้วในสายตาคนรอบข้าง แต่ก็รับฟังกันอย่างสะใจเรียกเสียงฮือฮาได้ทั้งห้อง เพราะทุกคนก็รู้เรื่องเบื้องหลังของทั้งคู่ว่าไม่กินเส้นกันอย่างไร จากข่าวลือต่างๆที่มีมาเป็นระยะๆ และก่อนที่รองวิกรมจะฟิวส์ขาดระเบิดโทสะออกมา รสรินก็ก้าวออกมาทำหน้าที่หย่าศึกซะเองโดยสายตาแว่บหนึ่งที่กวาดผ่านไปยังสุทธาและประสานสบกันนั้น สุทธาบอกกับตัวเองว่าแววตานั้นฉายแววขอร้องและเป็นห่วงออกมานัยๆ แต่มันก็เพียงวูบเดียว เธอก้าวเข้าไปดึงสุทธาออกห่างมากระซิบกระซาบอะไรครู่หนึ่งพอได้ยินกันสองคน สุทธาพยักหน้าหงึกหงัก แล้วโรสก็ก้าวถอยออกมาก้าวหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงเรื่อยเฉื่อย ดังพอให้ได้ยินทั่วกัน
"ตกลงคุณสุทธา คุณเข้าใจที่ดิชั้นบอกแล้วใช่มั้ยคะ"
สุทธาจ้องมองเธอนิ่งอึดใจแล้วพยักหน้า
"ครับ ไม่เข้าใจครับ ไม่รู้เรื่องเลยครับ ขออีกทีได้มั้ยครับ เอาแบบตะกี้นี้นะครับ"
พร้อมทั้งทำท่าเอียงหูเข้าไปหาโรส แล้วก็ต้องสะดุ้งโดดฉากออกมาเมื่อรสรินเงื้อมือขึ้นหมายจะตบ เจ้าหน้าที่ทั้งหลายหัวเราะครืนขึ้นมา สุทธาเดินไปยังเตียงนอนที่อยู่หน้าเตาปฏิกรณ์ แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงปล่อยให้เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการไปตามขั้นตอน ในหัวยังนึกถึงกระซิบกำซาบแผ่วที่แฝงแววห่วงใยนั้น
"คุณจะถูกส่งกลับไปในปี 2547 เดือนธันวาคม ส่วนวันที่ และรายละเอียดภารกิจเรารอข้อมูลจากสำนักนายกฯอยู่ ระวังตัวให้มากๆนะคะ แล้วกลับมาทะเลาะกันอีกนะ อย่าให้โรสต้องเหงาอยู่คนเดียวนะ เพราะคุณก็รู้ถ้าไม่มีคุณแล้วใครจะคอยปกป้องฉันจากแผนเลวระยำจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร...."
สิ้นคำนั้นสุทธารู้สึกเหมือนจะได้ยินเสียงริมฝีปากที่ทำเหมือนเสียงจุ๊บเบาๆ และก่อนที่เจ้าหน้าที่จะฉีดยาเข็มสุดท้ายก่อนการส่งตัวบุคคลข้ามเวลาไปนั้น สุทธาก็บอกเบาๆให้รอก่อนแล้วร้องเรียกพยัคฆ์ ซึ่งอยู่ในห้องนี้ด้วยให้เข้ามาหา ไอ้เสือวิ่งเหยาะๆเข้ามามา สุทธากระซิบกระซาบสั่งความอะไรอยู่พักใหญ่ซึ่งเสือก็รับฟังและเข้าใจโดยตลอด เพราะมีการถามย้ำตลอดเวลาในส่วนที่เขาไม่เข้าใจ และเมื่อไอ้เสื้อหันกายกลับไป สุทธาก็ผงกหัวเรียกอีกที
"เสือ..... พี่ฝากดูโรสตามที่บอกด้วยนะ แล้วก็ระวังไอ้ห่านั่นไว้ให้ดี อย่าลืมทำตามแผน ที่พี่บอกนะ"
เสือรับคำส่งมือไปให้จับเหมือนเป็นคำมั่นสัญญาซึ่งทั้งคู่ไม่เคยทรยศต่อกันเลย เมื่อเสือเดินออกไปสุทธาก็พยักหน้าเรียกเจ้าหน้าที่ให้เข้ามาฉีดยา และพาเขาเข้าไปเตรียมตัวในตู้ปฏิกรณ์ หลังจากนั้นไม่นานสุทธาก็รู้สึกซึมๆเบลอๆได้ยินเสียงคลางหึ่งเบาๆจากเตาปฏิกรณ์และก็ดังวี้ดขึ้น แล้วความรู้สึกสุดท้ายก็คือ รู้สึกเหมือนกับว่าพื้นที่เขายืนอยู่ยุบหายไปโดยฉับพลัน และเคว้งคว้างในทันทีพร้อมๆกับแสงสว่างจ้าที่เหมือนกับสว่างอย่างทันทีทันใดในสมองของเขา

วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2553

ฟังเขามานานแล้ว

เรื่องนี้เหมือนกับเป็นนิทานในวงเหล้า หากใครเป็นเซียนเหมือนเหมือนผู้เขียนจะต้องเคยรับฟังมาบ้างแล้วแน่นอน หากใครเคยฟังแล้วเราก็มาทบทวนความจำกัน แต่หากใครไม่เคยรู้เราก็มารู้พร้อม ๆ กัน เริ่มเรื่องที่ทุ่งนาสถานที่เลี้ยงควายห่างไกลจากหมู่บ้านพอสมควร บริเวณหนองน้ำที่เป็นศูนย์รวมของควายทุกตัวในเวลาเที่ยงวัน และข้าง ๆ หนองน้ำก็จะมีต้นไม้ใหญ่ซึ่งเป็นจุดที่เด็กและผู้ใหญ่เลี้ยงควายได้พักผ่อนหลบความร้อนจากแสงแดดเป็นประจำทุกวัน แต่วันนี้มีเพียงอีแตงอ่อนสาวสิบหกวัยกำดัดอวบอัดไปทั้งตัว และลุงดำชายชราวัยหกสิบกว่าเพียงสองคนที่มาเลี้ยงควายด้วยกันในวันนี้ เมื่ออีแตงอ่อนต้อนควายขึ้นจากหนองน้ำแล้วมันก็ปล่อยให้ควายได้พักผ่อนตามอัธยาศัย ตัวของอีแตงอ่อนเองมันก็ขึ้นขี่หลังอีแดง ควายคู่ชีพแสนเชื่องของมันเข้ามาหลบความร้อนใต้ร่มไม้ที่มีลุงดำจับจองที่บางส่วนไว้แล้ว ขณะที่แตงอ่อนอยู่บนหลังอีแดง มันก็ตดปูด ๆๆๆๆ ดังลั่นทุ่ง เมื่อลุงดำได้ยินอีแตงอ่อนตดรดหลังควายแกก็บอกด้วยความหวังดีว่า ควายทุกตัวเป็นสัตว์ที่มีพระคุณของคน หากใครตดรดหลังควายแล้วจะเป็นคนที่มี่บาปหนามาก ชีวิตจะไม่เจริญ อาจโดนฟ้าผ่าตาย หรือไม่ก็ถูกธรณีสูบแบบว่าไม่ตายดี แต่ว่าลุงดำแกมีวิธีแก้เคล็ดให้อีแตงอ่อนให้หลุดพ้นจากบาปครั้งนี้ได้ โดยให้อีแตงอ่อนแก้ผ้าออกให้หมด แกก็แก้ผ้าหมด และเอาควยของแกมาถู ๆ ที่ตูดอีแตงอ่อนเพื่อไล่เสนียดจัญไรออกไปให้หมด ถูไปถูมาควยลุงดำก็จมหายเข้าไปในรูหีของอีแตงอ่อนจนมิด ลุงดำกระเด้าถี่ ๆ อยู่สักพักอีแตงอ่อนก็เสียวสยิวจนเสร็จ ส่วนลุงดำก็ซอยจนน้ำแตกไปเลย เป็นอันเสร็จพิธีการล้างบาป แต่อีกสักพักนึงอีแตงอ่อนก็ขึ้นไปตดรดหลังอีแดงอีก มันก็มาให้ลุงดำล้างบาปให้มันอีก บ่ายวันนั้นอีแดงตดรดหลังควายไปห้าครั้งแล้ว ซึ่งลุงดำก็ล้างบาปให้มันทุกครั้งด้วยความเต็มใจ และคืนนั้นอีแตงอ่อนก็กลับมาตั้งหน้าตั้งตากินถั่งลิสงต้มแบบไม่กลัวท้องอืด วันรุ่งขึ้นมันก็ขึ้นขี่หลังอีแดงและตั้งหน้าตั้งตาตด ตด ตด และก็ตด ลุงดำแกก็ตั้งหน้าตั้งตาล้างบาปแก้เคล็ดให้อีแตงอ่อนแบบไม่ให้ขาดตกบกพร่องสักครั้งเดียว กว่าจะเที่ยงวันก็ล่อเข้าไปสี่ห้าครั้งแล้ว ขณะที่ลุงดำกำลังนอนแผ่หลาขาอ่อนหน้าเหลืองอยู่ใต้ต้นไม้นั้น อีแตงอ่อนก็กระแซะเข้ามากระซิบกับลุงดำแผ่ว ๆ แบบมีความหมายว่า ลุงดำจ๋าแตงอ่อนตดรดหลังควายอีกแล้วจ้ะ ลุงดำกระดกหัวขึ้นมาพูดแบบเสียงเบาหวิวว่า เออกูได้ยินแล้วละ แต่ต่อให้มึงขี้รดหลังควายเลย กูก็คงทำพิธีแก้เคล็ดให้มึงไมไหวหรอกว่ะ อย่าว่าแต่วันนี้เลยวันพรุ่งนี้กูจะมาเลี้ยงควายไหวหรือเปล่า กูยังไม่รู้เลยเนี๊ยะ .................(คิดเอาเอง เนอะ)