### ตอนที่ 1 เร็ดต้นเยิ่ม ###
แจสเด็กสาวลูกนักธุรกิจชื่อดังของเมืองไทย ที่เหมือนลูกคนรวยทั่วไปที่พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาว่างให้เท่าไหร่นัก เธอมีพี่ชายที่แสนดีอยู่หนึ่งคนชือเจ็ต แจส สนิทกับพี่ชายมาก จนนิสัยบางส่วนคล้ายผู้ชายเป็นเด็กแก่นๆ เพราะความห้าวของเธอนั่นเอง พ่อแม่ถึงไม่ค่อยเป็นห่วงเธอนัก แม้ว่าแจสจะโตเป็นสาวสวยวัย 19 แล้วก็ตาม หน้าตาสวยรูปไข่หมดจด ผิวขาวนวลตามแบบฉบับลูกผู้ดี ส่วนหุ่นไม่ต้องพูดถึง สูงเพรียวลม นมโต เลยทีเดียว ขนาดมีแมวมาเมี่ยงมองขอให้ไปเทสหน้ากล้องอยู่บ่อยๆ แต่แจสก็ไม่เคยสนใจ ความเป็นสาวสวยลูกนักธุรกิจชื่อดัง การศึกษาดีเรียนมหาลัยรัฐบาลชื่อเสียงอันดับ 1 ของประเทศ แจสเป็นเด็กเรียนดี ไม่ใช่เด็กสวยไร้สมองแน่นอน ตอนนี้พี่ชายแจสก็บินไปเรียนต่อที่อังกฤษ สถาบันเดียวกับคุณพ่อเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางความเศร้าสร้อยของแจสเพราะมันทำให้เธอรู้สึกขาด คนให้คำปรึกษาเลยทีเดียว เพราะตอนนี้ถ้าไม่นับพ่อแม่ที่ไม่ค่อยจะอยู่บ้าน ที่บ้านเธอก็เหลือเพียงเธอ นางจันทร์ แม่บ้านเก่าแก่ นาย พัด ลูกชายแม่บ้าน ที่เป็นทั้งคนสวน คนขับรถให้คนในบ้าน นาย ทร คนขับรถ พี่ศรี คนรับใช้ที่เป็นผู้หญิงอีกหนึ่งคน
แจสถึงแม้จะชอบทำตัวให้เหมือนเป็นคนห้าว จริงๆแล้วเธอทำไปเพื่อกลบเกลื่อนพฤติกรรมชอบโชว์ของเธอไม่ให้ใครคิดว่าเธอเป็นคนแบบนั้นนั่นเอง เพราะทุกคนที่แจสแกล้งยั่วคนรอบข้างไม่ว่าจะเป็นพี่ชาย พี่เจญาติคนละสายเลือดของเธอ เพื่อนๆผู้ชายที่มหาลัย หรือแม้กระทั้งลูกชายแม่บ้าน และคนขับรถเธอก็ไม่ละเว้น ทุกคนล้วนคิดว่ามันมาจากความเป็นคนไม่ค่อยเรียบร้อยไม่ค่อย ระมัระวังตัว หรือไม่ค่อยคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงของเธอ ไม่เคยมีใครคิดว่าเธอจงใจยั่ว หรือว่าเธอแรดเลย ผิดกับเพื่อนผู้หญิงที่มหาลัย ของเธอที่มักจะโดน หาว่าแรดร่านอยู่บ่อยๆ บางครั้งแจสก็คิดว่าตัวเองทำไมมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า ทำไมรู้สึกมีอารมณ์ทุกครั้งที่เธอได้โชว์
ความที่แจสแสดงตัวเป็นเด็กห้าวๆแก่นๆ บางครั้งก็ทำให้แม่ของแจสหนักใจเหมือนกันกลัวว่าลูกจะเป็น ทอม ขึ้นคาน จึงพยามที่จะให้แจสแต่ตัวเป็นผู้หญิงที่ออกไปในแนวเซ็กซี่ สายเดี่ยว เสื้อแขนกุด กางเกงขาสั้น แทนที่จะใส่กางเกงลุง เสื้อตัวโคล่งๆ กางเกงลุงที่ชอบใส่ตอนเด็กๆ แน่นอนว่ามันเป็นที่ชื่นชอบของแจสเช่นกันก็มันเข้าแก๊ปของแจสอยู่แล้วหนิคะ"แจสมานี่ซิลูก" "อะไรคะคุณแม่" " แต่งตัวสวยๆนะเย็นนี้ ใส่เสื้อที่แม่เพิ่งซื้อมาให้ก็ได้ " "มีอะไรพิเศษ เหรอคะคุณแม่"ตอนเย็นคุณพ่อกับคุณแม่มีแขกจ๊ะ" "แหมพอคุณพ่อกับคุณแม่อยู่บ้านทีไรก็มีแขกทุกทีเลยนะคะ" "แหมลูกก็รู้หนิจ๊ะยังจะถามอีก" "คะๆไม่ถามก็ได้คะ"และแล้วตอนเย็นก็มาถึง "นั่นไงแจส ลงมาแล้วครับ" "หวัดดีคะลุงหมอ" "ไหว้พระเถอะหนู" "กำลังพูดถึงพอดีเลยครับ นี่ลูกชายลุงชื่อ ต้นเพิ่งเรียน โทจบกลับมาครับ เสียดายไม่ได้เจอกับคุณเจ็ต" "สวัสดีครับ คุณพ่อพูดถึงคุณเจ็ต กับ คุณแจสให้ฟังบ่อย"หมอต้นพูดขึ้นหลังจากนั่งตะลึงในความสวยเซ็กซี่ของแจสอยู่จนโดนศอกคุณพ่อสะกิด "สวัสดีคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ คุณลุงหมอนิทาอะไรแจสกับพี่เจ็ตคะ""ก็นินทาว่าเรามันซนทะโมนเหมือนผู้ชายตามพี่ชายเราหนะซิ" "แหมคุณพ่ออะเอาความจริงมาพูดเล่นได้ไงคะ เดี๋ยวพี่ต้นก็รู้หมดหรอก""พี่เค้ารู้ตั้งแต่ก่อนเจอตัวแล้วลูกไม่ต้องกลัว" "คุณพ่ออะ" "เอาหละแม่ว่าเราไปคุยต่อที่โต๊ะอาหารดีกว่านะจ๊ะ"ที่โต๊ะอาหาร "พี่ต้นเค้าจะมาเป็นหมอประจำบ้านเราแทนคุณลุงหมอจ๊ะลูก" "ทำไมหละคะคุณลุงหมอเบื่อไม่อยากรักษาคุณพ่อคุณแม่แจสแล้วเหรอคะ""แหมไม่ใช่อย่างนั้นครับ แต่ผมมันแก่แล้ว ว่าจะปลดระวางตัวเองซะที พอดีลูกชายกับมาก็เลยส่งมอบงานให้ต่อหนะครับ" "เหมือนวิ่งผลัดสี่คูณร้อยเลยนะคะ" "แจสไม่เอาลูกพูดจาอะไรไม่เพราะเลยแม่ไม่ชอบเลย" "ไม่เป็นไรหรอบครับคุณอาเด็กๆก็แบบนี้แหละครับ ""เรามันก็เป็นซะหยั่งเงี๊ยะอะแจสคุณลุงเค้าเลยไม่อยากรักษา" "อ้าวไหงมาลงที่แจสงี้หละคะพ่อ" "พี่หมอเค้ามารักษาให้หนะดีแล้ว เผื่อจะรักษาโรคแก่นกระโหลกของเราได้" " พี่เค้าเรียนต่อโทมาทางด้านจิตแพทย์หนะจ๊ะลูก" คุณแม่รีบเสริม"เดี๋ยวต้นทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ด้วยนะลูกมีอะไรน้องเค้าจะได้โทรไปปรึกษา" "แม่คะหนูไม่ได้บ้านะคะ" "แม่ก็ไม่ได้หนูบ้าหนิคะ แม่กลัวหนูเหงาตอนนี้พี่เจ็ตก็ไปเรียนต่อแล้ว เผื่อมีปัญหาจะได้ปรึกษาพี่เค้าไงลูก" "หนูว่าหนูอยากปรึกษาคุณพ่อกับคุณแม่มากกว่านะคะ""แจสอย่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาซิจ๊ะ" "ก็หนูพูดจริงๆหนิคะ" "เอาหละแม่ลูกไม่ต้องทะเลาะกัน" "เอาเป็นว่าหมอทิ้งเบอร์ไว้ให้แจสเค้าด้วยละกัน"
"ยินดีรับใช้ครับคุณอา" "มีอะไรก็บอกผมได้ไม่ต้องเกรงใจนะครับ เดี๋ยวผมทิ้งนามบัตรไว้ให้ติดต่อผมได้ทุกเวลาครับ" แจสนั่งนิ่งสีหน้าเหมือนคิดอะไรได้ขึ้นมา"ขอบคุณคะ" ดีหละอยากซ่าส์ดีนักเดี๋ยวจะแกล้งให้ควยโด่ซะให้เข็ด เนื่องจากแจสเป็นลูกคนรวยมีอำนาจบารมีคุณพ่อคุณแม่ มีพี่ชายคอยปกป้องเสมอจึงไม่ค่อยกลัวใครคิดว่าคงไม่มีใครกล้าทำอะไรตัวเองเลยเจอดีไปเต็มๆ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น