วันศุกร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2552

สถานศึกษานอกโรงเรียน ตอน 1

### ตอนที่ 1 ###

นี่เป็นเรื่องของสถานศึกษาเอกชนแห่งหนึ่ง ที่ไม่เหมือนใคร
ถูกก่อตั้งขึ้นมาด้วยความร่วมมือกันของคนในชุมชน สถานศึกษาแห่งนี้
มีโรงเรียนและมหาลัยในที่เดียวกัน
รับเฉพาะนักเรียนระดับมัธยมปลายและระดับอุดมศึกษาเท่านั้น
ที่นี่มีหลายอย่างที่ไม่เหมือนที่อื่น อาจจะเรียกว่าทุกอย่างเลยก็ว่าได้
เริ่มตั้งแต่ระเบียบการแต่งกายของที่นี่ ที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด
สำหรับนักเรียนชายและนักศึกษาชายนั้น จะไม่แตกต่างจากที่อื่น
แต่สำหรับนักเรียนหญิงและนักศึกษาหญิงนั้น ค่อนข้างพิศดาร
เล่นเอานักเรียนหญิงและนักศึกษาหญิงทั้งหลายที่เข้ามาแรกๆไม่กล้าแต่งกัน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ จากที่ไม่กล้ากลับกลายเป็นชอบกัน
ชุกนักเรียนหญิงซึ่งเป็นนักเรียนมัธยมปลายนั้น
เสื้อนักเรียนเป็นแบบเสื้อมัธยมปลายธรรมดา
แต่กระดุมเม็ดบนสุดนั้นต้องอยู่ต่ำกว่าหน้าอกหรือหัวนม
ห้ามใส่ยกทรงหรือซับใน
ส่วนกระโปรงนั้นมีสองแบบซึ่งทางโรงเรียนมีจำหน่ายให้ในราคาถูกมากๆ
แบบแรกคือกระโปรงบานที่ยาวไม่เกินเข่า
แต่ทำจากผ้าบางใสสามารถมองทะลุได้โดยสะดวก
ส่วนแบบที่สองคือแบบกระโปรงบาน45องศา ทำจากผ้าอัดกรีบแข็ง
ยาวจากหัวกระโปรงไม่เกินคืบ หรือ15เซน มีจำหน่ายด้วยในราคาถูกมากๆเช่นกัน
ห้ามใส่กางเกงใน ให้ใส่ได้เฉพาะกระโปรงตัวเดียวเท่านั้น
ส่วนชุดนักศึกษาหญิงนั้นเสื้อเป็นแบบเสื้อนมปริเนื้อบางใส
ห้ามใส่ชั้นในหรือยกทรง ส่วนกระโปรงนั้นจะใส่หรือไม่ก็ได้ มีสองแบบ
แบบแรกกระโปรงยาวทำจากผ้าบางใสสามารถมองทะลุได้สะดวก
และตัดแหวกจนสุดหัวกระโปรงโดยใช้กระดุมหรือตะขอเกาะไว้
ส่วนแบบที่สองคือกระโปรงสั้นทำจากผ้าบางใสเช่นกัน
ยาวจากหัวกระโปรงไม่เกินคืบหรือ15เซนเช่นกัน ตัดแหวกหรือไม่ก็ได้
ถ้าตัดต้องตัดจนสุดหัวกระโปรงโดยใช้กระดุมหรือตะขอเกาะไว้
และห้ามใส่กางเกงในและกางเกงยกเว้นกางเกงพละตามแบบที่กฎระบุไว้เท่านั้น
คือโคนขาเว้าสูงก้นเล็กเห็นแก้มก้น และเป้ากางเกงเล็กสามารถลึกเข้าไปในล่อง
เรื่องกฎระเบียบการแต่งตัวนี้ ไม่มีผู้ปกครองคนไหนสนใจหรือใส่ใจ
เพราะผู้ปกครองส่วนใหญ่หรือทั้งหมด
จะวุ่นอยู่กับการทำมาหากินไม่ได้มาสนใจเรื่องที่นี่เท่าไหร่นัก
เดือน สาวน้อยที่พึ่งก้าวเข้าสู่วัยมัธยมปลาย
ได้ย้ายมาอยู่กับลุงและป้าในชุมชนแห่งนี้
และจะศึกษาต่อที่นี่จนกระทั่งจบปริญญา ตามที่พ่อแม่ตั้งใจเอาไว้
ตั้งแต่วันแรกที่เดินทางมาถึงบ้านป้า ก็ปาเข้าไปซะบ่ายแก่ๆ
หลังจากที่ฝากฝังเดือนไว้กับลุงกับป้าแล้ว
พ่อและแม่เดือนก็เดินทางกลับก่อนที่จะเย็น
ทิ้งเดือนไว้อยู่กับป้าสองคนที่บ้าน ส่วนลุงนั้นออกไปทำงาน
ส่วนหญิงลูกสาวของป้าซึ่งแก่กว่าเดือนสองปีนั้นก็ยังไม่กลับจากบ้านเพื่อน
เดือนอยู่กับป้าสองคนจึงช่วยป้าทำงานบ้าน จนกระทั่งเย็น หญิงจึงเข้าบ้าน
"หวัดดีจ้ะพี่หญิง ไปไหนมาเหรอจ๊ะ" เดือนทักทายพี่อย่างเป็นกันเอง
"หวัดดีจ้ะเดือน พี่ไปเล่นบ้านเพื่อนมาน่ะ อยู่บ้านเบื่อๆ อ้อ
ไหนได้ยินคุณน้าบอกว่าจะให้เดือนมาเรียนที่นี่ใช่มั้ยเอ่ย"
หญิงตอบพลางถามกลับ "ใช้จ้ะ เพราะพ่อกับแม่จะไปทำงานที่เมืองนอก
ไม่มีใครดูแล เลยให้ดาวมาเรียนที่นี่กับพี่หญิงงัย" เดือนอธิบาย "อืม
พรุ่งนี้ก็เปิดเทิร์มแล้ว ค่อยไปพร้อมกันก็แล้วกัน
งั้นเดี๋ยวพี่หญิงขอตัวอาบน้ำก่อนนะ เดี๊ยวหญิงไปอาบน้ำก่อนนะแม่"
ว่าแล้วหญิงก็หายเข้าบ้านไป
เวลาผ่านไปราว 10 นาที ไฟที่ถนนก็เริ่มสว่าง เดือนกับป้าก็เข้าบ้านไป
ระหว่างที่เดินเข้าไปในบ้านนั้น เดือนก็ได้แยกเอาขยะไปทิ้งข้างบ้าน
และเดือนได้สังเกตเห็นภาพๆหนึ่งเข้าโดยไม่ตั้งใจ
"อุ๊ย พี่หญิง เดือนขอโทษจ้ะ เดือนไม่ได้ตั้งใจนะจ๊ะ
เดือนแค่จะเอาขยะมาทิ้งเท่านั้นเองจ้ะ" เดือนเดินสดุดทันทีกับภาพที่เห็น
แล้วก็รีบขอโทษขอโพยพลางเอามีปิดตาอย่างตกใจ
ที่จู่ๆก็มาเห็นหญิงแก้ผ้าล่อนจ้อนอาบน้ำที่ตุ่มข้างบ้านอย่างไม่มีอะไรปิดบัง
"มีอะไรเหรอเดือน ทำเสียงเหมือนตกอกตกใจอะไร งูรึเปล่า"
ป้ารีบวิ่งมาตามเสียงของเดือนทันทีที่ได้ยินเสียงร้องอย่างตกใจของเดือน
"ไหนล่ะ งูไปไหนแล้วล่ะ ไม่เห็นมีสักตัวนี่ลูก" ป้ายังถามด้วยความสงสัย
"ไม่มีงูที่ไหนหรอกจ้ะแม่ เดือนตกใจหญิงเองนี่แหละ"
หญิงช่วยคลี่คลายความสงสัยให้กับแม่ของตน
"เดือนไม่ได้ตั้งใจนะจ๊ะป้า พี่หญิง เดือนแค่จะเอาขยะมาทิ้ง"
เดือนยังคงพูดไปมือปิดตาไปอย่างตะกุกตะกัก "แล้วเดือนตกใจอะไรล่ะ"
ป้ายังถามต่อไป "ก็ เอ่อ พี่หญิง เอ่อ แก้ผ้ากลางแจ้ง เอ่อ
เดือนไม่ได้แอบดูนะจ๊ะ" เดือนอธิบายอย่างทุลักทุเลและรีบแก้ตัวทันทีทันใด
"ก็ไม่เห็นเป็นไร"
หญิงกับแม่พูดเป็นเสียงเดียวกันอย่างพร้อมกันเหมือนนัดหมาย "เอ๋"
เดือนแปลกใจทันทีที่ตั้งสติได้และพบว่า
ป้ากับพี่หญิงของเธอไม่ได้มีอาการอะไรเลย
พี่หญิงยังคงยืนแก้ผ้าล่อนจ้อนด้วยเนื้อตัวที่เปียกน้ำ
คุยกับตนและป้าอย่างปกติ ในขณะที่ป้าเองก็ยืนอยู่ด้วยอย่างไม่ได้แยแสอะไร
นั่นยังไม่น่าแปลกใจเท่ากับบรรยากาศที่เปิดโล่ง สามารถมองเห็นบ้านข้างๆ
และผู้คนได้อย่างชัดเจน เพราะไม่ได้มีอะไรปิดกั้นแม้แต่น้อย
ทั้งยังแสงไฟจากถนนแม้จะน้อยนิดแต่ก็ทำให้เห็นร่างกายพี่หญิงได้อย่างชัดเจน

"โธ่เอ๊ย เด็กนะเด็ก" ป้าคว้าตัวเดือนมาปลอบอย่างเอ็นดู "มีอะไรกันเหรอ"
เสียงจากข้างบ้านถามอย่างเป็นกันเอง "อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ได้อะไรกินเหรอ"
ป้าตอบกลับอย่างมีไมตรี "แกงส้มดอกแคน่ะครับ" เสียงตอบกลับตามด้วยคำถาม
จากชายคนเดิมทันที "อ้าว แล้วนั่นหญิง เห็นอาบได้สักพักแล้วนี่
หมอยยังไม่เปียกน้ำเลยเหรอนั่นน่ะ
แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะอาบเสร็จสักทีล่ะเนี่ย " เป็นคำถามอย่างแซวๆ " แหม
หญิงก็พึ่งอาบเองนี่จ๊ะ แต่เดี๋ยวล้างหีเสร็จก็เสร็จแล้วแหละจ้ะ"
หญิงตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา "อ้าว ตะกี๊เห็นล้วงหีตั้งนาน
นึกว่าล้างหีซะอีก" เป็นคำถามอย่างสงสัยจากชายคนเดิม "ปล่าวซะหน่อย
หญิ่งแค่เขี่ยติ่งแตดเล่นเท่านั้นเอง" "มิน่า เห็นแอ่นเชียว" "แน่น๊อน"
หญิงตอบคำสุดท้ายอย่างอวดดี
"ไม่มีอะไรแล้วงั้นแม่เข้าบ้านนะ"ป้ากล่าวคำสุดท้าย
ในขณะที่เดือนยังตลึงงงกับการสนธนาของหญิงกับคนข้างบ้าน
เหมือนเป็นเรื่องปกติ "แล้วเดือนจะอาบพร้อมพี่มั้ยจ๊ะ รึจะอาบคนเดียว"
หญิงเอ่ยชวน "เอ่อ เดือนว่า ดึกๆ เดี๋ยวเดือนค่อยมาอาบคนเดียวดีกว่าค่ะ "
เดือนตอบอย่างไม่เต็มคำด้วยความที่ยังไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตแบบนี้มาก่อน
จนกระทั้งตกดึกที่ทุกคนเตรียมจะเข้าพักผ่อน เดือนจึงได้แอบมาอาบน้ำคนเดียว
อย่างแอบซ่อนที่สุดด้วยความที่ยังไม่เคยแก้ผ้าอาบน้ำอย่างโล่งโจ้งอย่างนี้มาก่อน
หลังจากรีบอาบจนเสร็จก็รีบเข้าบ้านแตงตัวและเข้านอน
รอวันรุ่งขึ้นที่จะมาถึง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น